Selçuk Yöntem
| Selçuk Yöntem | |
|---|---|
 | |
| Doğum tarihi | 13 Temmuz 1953 |
| Doğum yeri | Eyüpsultan |
 Vikipedi maddesi Vikiveri öğesi | |
Akif Selçuk Yöntem (d. 13 Temmuz 1953; Eyüp, İstanbul), Türk oyuncu.
Sözleri
[değiştir]- Bazı şeyleri kabul edip, isyan etmeyi bırakmamız gerekiyor.[1]
- Bir aktörün en önemli enstrümanı, sesidir.[1]
- Bu dünyada senaryo içinde dönen yedi sekiz konu var. Bu konular çerçevesinde bu senaryolar yazılıyor. Dünya genelinde bu böyle yapılıyor. Ama iyi yapan kazanıyor. Önemli olan senaryo. Aynı konuları farklı şekilde değerlendiren o kadar iyi senaristler var ki. Bence bizim en önemli sıkıntımız senaryo.[2]
- Ben sanatla, insanla, toplumla mücadele veriyorum. Benim malzemem insan. Ama muhalefeti kendi içerisinde politik bir tavra sokan insana da saygı duyuyorum. Herkesin bir yoğurt yiyişi vardır. Benim kişiliğim işimi iyi yapmak ve o işi topluma sunmakla paraleldir.[2]
- Egolarımızdan kurtulamadığımız için alışkanlıklarımızdan vazgeçemiyoruz.[1]
- En güzel şeyler hiç beklemediğimiz anda olur.[1]
- Gerçek farkındalık saflık ve anı yaşamaktır.[1]
- Herkesin politik bir tarafı vardır. Üslubunu korumak çok önemlidir. Ülkeni düşünüyorsan, gündemi takip ediyorsan ve gazete okuyorsan elbette beyninde düşünceler oluşmaya başlar. Ama bunu politik bir çerçevede çizmek gerekmez.[2]
- İki insan birbiriyle iletişim kurabildiği sürece yaşın bir önemi yoktur.[1]
- İnsanlığın en kötü özelliği, olumlu bir şeyi hemen olumsuza çevirebilmesi.[1]
- John Lennon’ın dediği gibi "Biz gelecek için hayal kurarken hayat başımızdan geçenlerdir." Ama gençken bu bilince sahip olmak istemezdim.[3]
- Kendi içinde var olmaya çalışan, kendini bir şey zanneden ama çaktırmayan biriyim.[2]
- Müfredatlara tiyatro dersi konulabilir, kültürel derslere ağırlık verilebilir. Aksi durumda toplum giderek duygusuz ve iletişimsiz bir hale geliyor. Duygudan uzaklaştık.[2]
- Sosyal medya dolayısıyla hiçbir şeye şaşırmaz olduk.[1]
- Tanrıyla diğer boyutlardaki ilişkim sadece beni ilgilendirir. Kutsal kitapların temelinde doğruluk, dürüstlük, çalışkanlık ve sevgi yatar. Bunlara önem versek dünyadaki sorunlar çözülür ama insanların hırsı ve egosu buna izin vermiyor.[3]
- Teknoloji yokken her şey daha samimiydi. Daha masum, daha saf, temizdi her şey. Sözünde durulan bir yaşam şekli vardı. İnsan yararlı birşeyi kendine yararlı olsun diye kullanamıyor. Mutlaka deformasyona uğruyor.[2]
- Tiyatrolar hiçbir zaman ölmez. Malzemesi insan olan bir sanat dalı nasıl ölebilir. Duygu toplumdan uzaklaştığı zaman toplumun üretebilecekleri alan kalmaz.[2]
- Yaşamın büyük organizatörün büyük organizasyonu olduğunu düşünüyorum ve bu dünyadan ibaret olmadığına inanıyorum.[3]
- Yaşamın genel geçer doğruları vardır: Hak, hukuk, adalet, sevgi, kardeşlik, birlik, beraberlik.[2]