Benim anayasam şudur: Devletim ve ülkem var oldukça ben de varım. Demokrasi varsa hepimiz varız. Memleketimizin ekonomisini kuvvetlendirmek için elimizden gelen bütün gayreti göstermeliyiz. Ekonomimiz güçlendikçe demokrasi daha iyi yerleşir, dünyadaki itibarımız artar.
Aman sağlığınızı ihmal etmeyiniz, siz memleket için lazımsınız. Öğle yemeklerinden sonra muhakkak yarım saat de olsa yatıp istirahat etmelisiniz. İngiltere Başbakanı Churchill, İkinci Cihan Savaşı sırasında Londra bombardıman edilirken dahi öğle uykusuna yatarmış. Ben bu tavsiyemi Cevdet Sunay Paşa'ya ve diğer cumhurbaşkanlarına da yapmışımdır. Rahmetli İsmet İnönü de öğle yemeğinden sonra bu istirahatı yapardı. Aman siz de muhakkak yapın.
Kenan Evren'e verdiği tavsiye, Evren-Koç görüşmesi, 12 Ekim 1980[1]
Yatırım yapacaksan arsa al. Arsa altındır. Üstüne bina yaparsan gümüş olur. İçine de kiracı sokarsan teneke olur.
Geçmiş günün olayları ile uğraşacağına geleceği düşün.
( “Çocuklarına:“ ) Bir gün beni kaçırmaya kalkarlarsa, bir kuruş fidye vermeyin!
İşler kötüye gittiği zaman moral bozuluyor. O zaman birdenbire her şeyi kapkara görüp, kötü düşüncelere saplanmamak gerekir. Doğru iseniz, azimli iseniz her çareye başvurmanız ve hakkınızı aramanız gerekir, iş düzelir.
Beni ve kuruluşumu ayakta tutan şey, Allah'tan başka hiç bir güce dayanmamak oldu. “Duvara dayanma yıkılır, insana dayanma ölür“ atasözünü bunun için çok beğenirim.
İnsan ne olursa olsun, kendinden küçüğüne ve büyüğüne, karşısındakinin mevkiine, işine, sanatına bakmadan, ayrım gözetmeden, güler yüz göstermeli, tatlı sözden ayrılmamalıdır.
Bazı insanlar ödünç bir şey alır, günlerce unutur, geri vermezler. Karşısındaki utanır, isteyemez, sesini çıkaramaz, fakat o kimse hakkında olumsuz bir kanıya sahip olur. Bunun için ödünç şeyin zamanında geri verilmesine çok dikkat etmenizi tavsiye ederim.
Bence, 3. Dünya Savaşı ekonomik ve sosyal alanlarda başlamıştır ve devam edecektir.
Ne kadar varlıklı olursanız olun, en büyük makama geçseniz bile kibir insana pahalıya mal olur. Servetine, mevkiine dayanarak yüksekten atanları, kafa tutanları, karşısındakini küçük görenleri de tanıdım. Birçoklarının sonradan işleri bozulduğu zamanki durumlarını da gördüm.
Zamanında evleniniz. Hangi meslekte olursanız olun, zamanında evleniniz.
Doğru iseniz, azimli iseniz, her çareye başvurmanız ve hakkınızı aramanız gerekir, iş düzelir.
İlerlemek istiyorsanız, büyük çapta işler kurmak kararındaysanız iyi öğrenim göreceksiniz, alçak gönüllü olacaksınız, çok çalışacaksınız, adam yönetme sanatını her gün biraz daha öğrenmeye çabalayacaksınız, dürüstlükten ayrılmayacaksınız.
Bir insanın sağlığını koruması için şu dört hususu dengeli bir şekilde ayarlaması gerekir: çalışma, eğlence, dinlenme ve spor.
Sizden ayrılmış bir elemanı bir daha geri almayınız. Böyle elemandan hayır gelmez.
İşe alacağınız kişinin ailesi çok zengin olmamalı. “Yarın babam ölecek, annem ölecek, elime şu kadar para geçecek, ben filanca işi tutacağım“ gibi düşünceleri olursa sizin işinize bağlanmaz.
İnsan sağlam bir yaratık, kendi kendini boş yere, sinirlendirmese kolay kolay yıpranmaz.
Her insana şu öğütlerde bulunuyorum. Çalışmak için zaman ayırın. Çalışmak, muvaffakiyetin bedelidir. Düşünmek için zaman ayırın. Bu, kudret ve kuvvetin kaynağıdır. Eğlenmek için zaman ayırın. Bu, genç kalmanın sırrıdır. Okumak için zaman ayırın. Okumak, bilginin temelidir. İbadet için zaman ayırın. Bu yücelmenin yolu, gözlerden ve ruhtan dünyevi kir ve tozların yıkanmasıdır. Başkalarına yardım için zaman ayırın. Bu, saadetin kaynağıdır. Sevmek için zaman ayırın. Bu, hayatın kutsallıklarından biridir. Hayal için zaman ayırın. Bu, ruhu yıldızlara eriştirir. Gülmek için zaman ayırın. Gülmek, hayatın yükünü hafifletir. Plan için zaman ayırın. Bu, diğerlerini yapabilmek için lüzumlu zamana sahip olmanın sırrıdır.
Her şeyin iyisini görmek, bilmek çok güzeldir, ama insanın hesabını da bilmesi şarttır.
Bir gün bana iş hayatımda karşılaştığım en büyük güçlüğün ne olduğu sorulursa vereceğim cevap şu olacaktır: Çalışma hayatımda iş yapmaktan, iş bulmaktan, para kazanmaktan hiç sıkıntı çekmedim. En çok adam idare etmekten sıkıntı çekmişimdir.
Özel sektör, benim çalışma hayatım süresince doğdu, büyüdü ve bugünkü hüviyetini kazandı. Onu biraz da kendi çocuğum gibi görüyorum.
Japonları ben şöyle tanıyorum: Çalışkan insanlardı. İmrenilecek bir çalışma disiplinleri vardı. Her kademedeki Japon, görevini ve sorumluluğunu çok iyi biliyordu. Onlar kadar yaptıkları işe sevgiyle bağlanan insanlar görmemiştim. Adeta ibadet eder gibi çalışıyorlardı. Japonya'da siyasal ve ekonomik hayatta istikrarı koruma bahsinde herkesin kendini sorumlu hissetmesi, orada gördüğüm en ibret verici hususiyetti. Politikacı, bürokrat, aydın, işadamı, işçi ve tümüyle halk, bana imrendirici bir dayanışma içinde göründü. Birbirimizi yemekle kaybettiğimiz zamanlara acıdım.
İşadamının çalışmasında dengeli olması, çalışmayla birlikte sporunu, eğlenmeyi, dinlenmeyi bırakmaması gerektiğini 1935 yılında öğrenmiş oldum. Bunu öğrenmeden önce en genç yaşlarımı zevksiz ve neşesiz geçirmiştim. Şimdi o günleri hatırladığım zaman ne kadar akılsızca düşünmüş olduğumu görüyorum. Doktora gitmek şart, ama doktorun dediğine inanmalı, sinirleri bozmadan çalışmak için dengeli bir hayat yaşamaya dikkat etmeli.
Bunca yıllık tecrübeyle çok iyi öğrendiğim bir şey vardır: Memleket iyi idare edilmediği zaman, bundan en ziyade zarar görenler sanayiciler ve işadamlarıdır.
Yeni bir işe girmeden önce konuyu iyice incelemek ve o işten anlayan bir veya birkaç kişiyi yanına alarak birlikte çalışmak başarılı olmanın en başta gelen şartlarındandır.
İtibar çok güç kazanılır, çok çabuk kaybedilir. Kuvvetli iseniz herkes dostumuzdur. Zayıf duruma düşerseniz yanınızda kimseyi bulamazsınız.
Bir grup veya şirketin muvaffakiyetinde çalışanların payı yüzde 60, sermayenin payı yüzde 40’tır.
Vikipedi maddesi
Vikiveri öğesi