Yorgun Savaşçı

Yorgun Savaşçı, bir Kemal Tahir romanı.

• Karlar, kurşun renkli gökte, kömürleşmiş kâğıt parçaları gibi, savruluyor, üstüne kara karlar yağan bir dünya, doğup büyüdüğü bu mahalleyle beraber yavaş yavaş yabancılaşıyordu. Aslında bu yabancılık on yedi yaşında harp okulu öğrencisi iken, apansız Taşkışla'ya götürülüp yeraltında penceresiz bir hücreye, tek başına kapatıldığı gece başlamış, bir daha da yakasını hiç bırakmamıştı.
• Savaş, yalnız yürek işi değil de ondan galiba... Biz, Kanal'a suyu tulumlarla develerin sırtında götürdük!
• Geçmişe yanmayı bırakalım da, bundan sonrasını düşünelim!
• Dostlar yağmaya koyulmakta düşmanlara parmak ısıtır. —Tanrı bir yerde çöküş belirtisi göstermesin...