Sanatçı
- Ayrıca bakınız: Sanat
— Charles Baudelaire
- Sanatçı bireysel yaşamaya başladığı andan itibaren toplumsal yaşamdan kopmaya başlıyor.[1]
- Sanatçı ya doğuyor ya da doğmuyordu. Tanrı vergisinden söz edilen sanatçı gerçek sanatçıydı ve “toplumuna borçlu” doğuyordu. Toplumuna borçlu olduğunu inkar eden sanatçı başaramadığından içinden yetiştiği toplumu suçluyordu.[2]
- Sanatçı, milletin umut ve moralinin artması için hizmet eder. Sanatçıya saldırdığın an, halkın umuduna ve moraline saldırmış olursun. Bu da faşizmin başka bir çeşididir.[3]
- Sanatçı; milletin dili, varlığı, moral ve umududur. Sanatçı herkes için çalışır.[3]
- Sanatçı, çağının yansıtıcısıdır. Ama nasıl yansıtır? Mesele orada. Duvarıma yazdığım yazı şuydu: Aktaramadığım şey gereksizdir. Mutlaka aktarmak isterim.[4]
- Hiçbir şey istemeyen, hiçbir umudu olmayan ve hiçbir şeyden korkmayan kişi asla bir sanatçı olamaz.[5]
Kaynakça
[değiştir]- ↑ Haluk Levent.com.tr
- ↑ Tiyatro Online, Sahne insanları
- ↑ 3,0 3,1 "Şivan Perwer: Çiyager'e yapılan saldırıyı şiddetle kınıyorum". A Haber. Erişim tarihi: 2 Şubat 2016.
- ↑ YaşlılıkRehberi.org
- ↑ Chekhov on Theatre, Hal Leonard Corporation, 2013.
