Pratik, teori değildir. Teori, tek tek pratikten çok ötedir. Teorinin geçerli sayılabilmesi için kendisine tıpa tıp uyan bir pratik bile gerekli değildir.
Modern bilgi teorisi, yaşamı gerçek bir heyecan haline sokmuştur. Bilgi ile maddenin ayrılmadığı bir zamanda, uç bir aktivist için, yaşam, teori ve yaşama alanı ise epistemolojidir.
Düşün gücü olan, teorik dayanağı olan aydın, yalnızlığa en çok dayanabilen insandır. Eğer daha önceki zorunlu tanımlamaları tamamlamak gerekirse, aydın yalnızlığa dayanabilen hayvandır. Ve teorik güç ile yalnızlığa dayanma gücü doğru orantılıdır. Çok büyük bir doğallıkla; çünkü teori dünyadır.
Olgular ve teoriler farklı şeylerdir, artan kesinliğin hiyerarşisine göre sıralanmazlar. Olgular dünyanın datasıdır. Teoriler olguları açıklayan ve yorumlayan düşünce yapılarıdır. Olgular , bilim adamları onları açıklamak için rekabet halindeki teorilerle tartışma halindeyken ortadan kaybolmazlar. Einstein'ın gravitasyonu Newton'unkinin yerini aldı, ancak elmalar havada asılı bir halde bekleyip düşüşlerini bunun gerçekleşmesine kadar ertelemediler.
Kuşkusuz, eleştirinin silahı, silahların eleştirisinin yerini alamıyor; somut güç, ancak somut güçle yenilebiliyor; ama teori de, yığınları sarar sarmaz, somut bir güç durumuna geliyor. Teori, ad hominem halde uslamlandığında, yığınları sarabiliyor ve radikal duruma gelir gelmez de ad hominem (argümanın cisimleştiği yer, insan vb) olarak uslamlanıyor. Radikal olmak, şeylerin köküne gitmek anlamına geliyor. Ama, kök insan için insanın kendisidir.
Karl Marx (Hegel'in Hukuk Felsefesinin Eleştirisi)
Görelilik kuramım başarıyla kanıtlanırsa Almanya benim bir Alman olduğumu iddia edecek. Fransa ise dünya vatandaşı olduğumu açıklayacaktır. Kuramım gerçek dışı çıktığında ise, Fransa bir Alman olduğumu söyleyecek. Almanya ise bir Yahudi olduğumu açıklayacaktır.
