İoanna Kuçuradi
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
| İoanna Kuçuradi | |
|---|---|
| Doğum tarihi | 4 Ekim 1936 |
| Doğum yeri | İstanbul |
 Vikipedi maddesi Vikiveri öğesi | |
İoanna Kuçuradi, Türk felsefeci ve eğitimci.
Sözleri[değiştir]
- Aslında etik bilgisine çok ihtiyacımız vardır. Bizde etik, şimdi moda olduğu için o kelime kullanılıyor ama ahlakla karıştırılıyor; yani bir toplulukta geçerli kültür, en geçerli kültürel değer yargılarıyla karıştırılıyor. Oysa etik; bilgilerden oluşan... [Daha aşkın bir şey değil mi?] Aşkın değil. Bilgi, bilgi getirmesi söz konusu.
- Beni ilgilendiren hukukun da yönetimin de insan haklarına, açık kavranılmış insan haklarına dayanması.[1]
- Biz Türkçeyle felsefe yapıyoruz.[2]
- Nedir insan hakları? Her şeyden önce, insanların —bazı insanların— insanlık tarihine getirdikleri bir düşüncedir: İnsanların, insan oldukları için, yani belirli özellikler ve olanaklar taşıyan bir türün üyeleri oldukları için, bazı hakları olduğu—: görmedikleri, ama görmeleri gereken bir muamele söz konusu olduğu— ve başkalarına böyle bir muamele göstermeleri gerektiği düşüncesidir.[3]
Eserlerinden[değiştir]
İnsan ve Değerleri[değiştir]
- İnsanları tedirgin eden, olan biten değil, olan bitenle ilgili inandıklarıdır. (s. 5)
- Gerek değer atfetme, gerekse değer biçme değerlendirileni değil, olsa olsa değerlendireni ele verir. (s. 30)
- Şunu unutmamak gerekir ki, yaşamda çoğu zaman bir durumun, bir olayın, bir eylemin karşısında değil, bir insanın karşısında bulunuruz. Ve önemli olan da bunu bilmektir. (s. 65)
- Her -izm bir genelleme, bir sınır aşma, bir toptan açıklama ya da bir soyutlamadır. (s. 72)
- Doğru ve yanlış, varolan bir şey değil, varolan şeyler hakkındaki bilgimizin nitelikleridir. (s. 77)
- Varlık temeli olmayan herhangi bir düşünceye saplanmak, böyle düşünmeyenlere de saldırmak: işte yobazlık budur. (s. 81)
- Ve İnsanlar her şeyi yapmayanlardan, her şeyi yapamayacak olanlardan bile her şeyi bekleyerek yaşıyorlar. (s. 103)
Nietzsche ve İnsan[değiştir]
- İnsanlar başkalarının yargı gücüne kendi yargı güçlerinden çok güvenirler. (s. 18)
- İnsanlar üzerinde pek çok şey söylenir, ama insandan söz edilmez hiç. (s. 21)
- Nerede canlı bir varlık buldumsa, orada boyun eğmenin sözünü de duydum. Her canlı varlık boyun eğen bir varlıktır. (s. 42)
- Hür insan kendi kendisi olmak ister. (s. 95)
- Soyluluk, insanın nereden geldiğine değil, insanın nereye doğru gittiğine bağlıdır. (s. 111)