İnsanlar tek tek alınmasınlar, ama eskiden tartışmalara katılan ve AKP’nin politikalarına ya da İslami hareketin durumuna biraz daha eleştirel gözle bakanların pek çoğu bugün AKP’nin kurduğu think tank kuruluşlarında görevliler. Bunların hepsi şimdi AKP’nin politikalarına malzeme temin ediyorlar.
İslami kimliğin, onun ‘özü’nün en temel unsurlarından birinin – Sünnî İslam kimliğinde özellikle- ‘ulu’l- emr’e itaat’ olması; günümüz ‘İslamcı aydınları’nın –TC devletini ‘yeniden inşa etme’ye koyulan– AKP iktidarı karşısındaki suskun, uysal tavrını yeterince açıklar, gerekçelendirir.
İntikam ne olursa olsun hayvanca bir duygudur. Gerekçesi ne olursa olsun, insan intikam almaz. Bu duygu geldiğinde, insan kendi insanlığını hatırlayarak direnmeli ve kesinlikle bastırılmalıdır.
Birikim dergâhının ikiz şeyhleri Murat Belge ile Ömer Laçiner idi. Bundan daha farklı iki insan düşünülemez. Biri aristokrat, kolejli, edebiyat doçenti. Joyce ve Faulkner çevirmiş, TİP’te siyasete atılmış. Alaycı bir nezaket maskesinin ardında daima mesafeli. Diğeri Sivaslı esnaf çocuğu, askeri okulda okumuş, dil bilmez, TC sınırları dışına – henüz – çıkmamış, filtresiz Birinci sigarası ve çayla yaşar. Mahir Çayan’ın THKP-C’de sağ kolu imiş. Ben derhal Ömer’e ısındım. Bana sanki daha gerçekmiş gibi geldi. O hengâmeye kapılmamızın sebebi zaten bir tür “gerçeklik” arayışı değil midir?[1] — Sevan Nişanyan
Bu memlekette vicdanına güvendiğim aydınların en başında Ömer Laçiner gelir.[2] --Ahmet Hakan
Vikipedi maddesi
Vikiveri öğesi