Muhammed/G

Vikisöz, özgür söz dizini
Güzel ahlak, dostluğu sağlamlaştırır.
  • Gece karanlığı olmaya başladığı zaman; çocuklarınızın dışarıda bulunmalarına engel olun. Çünkü o sırada şeytanlar çevreye yayılıp dolaşırlar...[1]
  • Gece şu taraftan [doğudan] gelince, gündüz de şu taraftan [batıdan] gidince, güneş de batınca oruçlu orucunu açmıştır.
  • Gerçek Müslüman, odur ki Müslümanlar kendisinin elinden ve dilinden emindir. Gerçek muhacir [göç eden e.n.] ise Allah'ın yasaklarını terk eden kimsedir.
  • Gerçek pehlivan öfkelendiği zaman nefsine hâkim olabilen kimsedir.[2][3]
  • Görmediği halde, vaat edilen cennet için, peşin olan şehveti terk eden kimseye ne mutlu.
  • Gözlerinizi haramdan sakının.
  • Güler yüzlülük kini giderir.
  • Gülerek günah işleyen ağlayarak cehenneme girer.
  • Gümüşten iki cennet vardır. Kapları ve içinde bulunan diğer şeyleri de gümüştendir. Altından iki cennet vardır, kapları ve içlerinde bulunan diğer eşyaları da hep altındandır. Adn cennetinde, cennetliklerle Rablerini görmeleri arasında Allah'ın vechindeki rıdâu'l-kibriyadan [büyüklük perdesinden] başka bir şey yoktur.[4][5][6][7]
  • Güneş ile Ay kıyamet gününde (ziyaları sönüp birbiri içine) dürülürler.[8]
  • Güzel ahlak, dostluğu sağlamlaştırır.
  • Güzel söz sadakadır.[9]
  • Gece ile gündüz müsavi olduğu veya Âhir Zaman yaklaştığı vakitte mü’minin rüyası ekseriye doğru olur. Mü’minin rüyası nübüvvetin kırk altıda bir cüz’üdür. Müslim'in diğer bir rivayetinde: Sizden hanginiz en doğru sözlü ise onun rüyası da en doğrudur.
  • Gizli ve âşikâr her işinde Allah'tan korkmayı tavsiye ederim.
  • Güçlü kimse insanları güreşte yenen değil, belki hiddet anında kendini zapt eden, iradesine sahip olan adamdır.
  • Günahlara tevbe eden, günah işlemeyen gibidir. Günahlara tevbe ve istiğfar edip o günaha devam eden, Rabbi ile istihza (alay) eden gibidir.

Kaynakça[değiştir]

  1. Cabir'den aktarılan bu hadis için bkz. Turan Dursun, Kutsal Kitapların Kaynakları-3, Kaynak Yayınları, 5. Baskı Mayıs 2000, s. 54.
  2. Müslim, Birr 106 (2608)
  3. Ebu Davud, Edeb 3 (4779).
  4. Buhari, Tefsir, Rahman 1, 2,
  5. Bedu'l-Halk 8, Tevhid 24
  6. Müslim, İman 180 (296)
  7. Tirmizi, Cennet 3 (2530).
  8. Buhari, hadis numarası: 1322
  9. Buhari, Edeb 34, VII, 79