Sami Selçuk: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Sezgin İbiş (mesaj | katkılar) Güzel sözleri var adamın. İlki çok hoş. Özgürlük yanlısı toplumlar günahlarını abartır |
Vakanüviss (mesaj | katkılar) Değişiklik özeti yok |
||
| 6. satır: | 6. satır: | ||
* Hukukun olmadığı yerde halk 'sürü', insan 'köle'dir. Devlet hukuka saygılı hukuk da insanları özgürleştirdiği oranda meşrulaşır. Hukukun üstünlüğü dışlanırsa, en adil hukuk bile keyfiliklerin oyun oynandığı bir manipülasyon alanına dönüşür.<ref name="yenisafak" /> <ref name="ankarabarosu" /> |
* Hukukun olmadığı yerde halk 'sürü', insan 'köle'dir. Devlet hukuka saygılı hukuk da insanları özgürleştirdiği oranda meşrulaşır. Hukukun üstünlüğü dışlanırsa, en adil hukuk bile keyfiliklerin oyun oynandığı bir manipülasyon alanına dönüşür.<ref name="yenisafak" /> <ref name="ankarabarosu" /> |
||
* Demokrasimiz tökezledikçe, dünya üstümüze geldikçe kendi konumumuzu Anglo-Sakson demokrasilerine göre değil, ufuk daraltarak Fransız Cumhuriyeti'ne göre değerlendiriyoruz. İki Fransa var. Biri giyotinli, anayasasını insan derisi ile kaplamış, Baudelaire'i cezalandırmış, yargı öncesi insanları giyotine gönderen Savcı Foulquie'yi çıkarmış jakoben Fransa. Ben bu Fransa'ya karşıyım. Öbürü Deckartes'ın, Voltaire'nin, Balzac'ın, Camus'nün, Lacan'ın Fransa'sı. Benim sevdiğim bu ikinci Fransa'dır.<ref name="yenisafak" /> <ref name="ankarabarosu" /> |
* Demokrasimiz tökezledikçe, dünya üstümüze geldikçe kendi konumumuzu Anglo-Sakson demokrasilerine göre değil, ufuk daraltarak Fransız Cumhuriyeti'ne göre değerlendiriyoruz. İki Fransa var. Biri giyotinli, anayasasını insan derisi ile kaplamış, Baudelaire'i cezalandırmış, yargı öncesi insanları giyotine gönderen Savcı Foulquie'yi çıkarmış jakoben Fransa. Ben bu Fransa'ya karşıyım. Öbürü Deckartes'ın, Voltaire'nin, Balzac'ın, Camus'nün, Lacan'ın Fransa'sı. Benim sevdiğim bu ikinci Fransa'dır.<ref name="yenisafak" /> <ref name="ankarabarosu" /> |
||
*Dünyanın en zengin üç kişisinin varlığı 48 yoksul ülkenin ulusal gelirinden çok. Dünyanın en zengin 15 adamının varlığı, Kara Afrika'nın tüm gelirinin üzerinde. Dünyanın en zengin 225 insanının varlığının yalnızca %4'ü bütün dünyadaki insanların gereksinmelerini karşılayacak ölçekte.<ref name="yenisafak">{{cite web|url=http://yenisafak.com.tr/arsiv/1999/eylul/10/politika/pol5.html|başlık= Yargıtay Başkanı Doç. Dr. Sami Selçuk, 1999-2000 adli yıl açış konuşması|erişimtarihi=10 Şubat 2013|dil=Türkçe}}</ref> <ref name="ankarabarosu">{{cite web|url=http://www.ankarabarosu.org.tr/siteler/ankarabarosu/tekmakale/1999-2/2.pdf|başlık= 1999-2000 Adli Yıl Açılış Konuşması (tam metin)|erişimtarihi=10 Şubat 2013|dil=Türkçe}}</ref> |
|||
10.56, 9 Mayıs 2016 tarihindeki hâli
Sami Selçuk ( d. 1937 Taşkent, Konya ), Türk hukukçu, eski yargıtay başkanı.
- Totaliter eğilimli toplumlar sevaplarını, özgürlük yanlısı toplumlar günahlarını abartırlar.[1] [2]
- Türkiye bugün bir 'Anayasalı devlet'tir, ama bir 'anayasal devlet' değildir. Türkiye meşruluk debisi nerede ise sıfıra yaklaşmış bir Anayasa ile yeni yüzyıla giremez, girmemelidir. [1] [2]
- Ülkeme bakıyorum, sırtını birbirine dönmüş iki Türkiye. Efsanevi bir Kurtuluş Savaşı'nı başaran, cumhuriyeti kuran, ekonomik ve kültürel dinamikleri ile dışa doğru patlayan, yayılan, genişleyen bir halk. Dipdiri, capcanlı, hep ayakta. Bu birinci Türkiye'dir. Doğru ve gerçek Türkiye'dir. Atatürk'ün kafasındaki bu Türkiye'dir. Buna karşılık her şeyi geriden izleyen, kendisinin üretip devletleştirdiği yazılı hukuka göre halkıyla mahkemelerinde sürtüşen, halkına güvenmeyen hep içe doğru patlayan, yayılan, genişleyen, birinci Türkiye'ye yetişemeyen hastalık irisi hantal bir devlet. Bu ikinci Türkiye'dir. Yanlış ve öykünmeci Türkiye'dir. Atatürk'ün tasarladığı Türkiye bu Türkiye değildir. [1] [2]
- Hukukun olmadığı yerde halk 'sürü', insan 'köle'dir. Devlet hukuka saygılı hukuk da insanları özgürleştirdiği oranda meşrulaşır. Hukukun üstünlüğü dışlanırsa, en adil hukuk bile keyfiliklerin oyun oynandığı bir manipülasyon alanına dönüşür.[1] [2]
- Demokrasimiz tökezledikçe, dünya üstümüze geldikçe kendi konumumuzu Anglo-Sakson demokrasilerine göre değil, ufuk daraltarak Fransız Cumhuriyeti'ne göre değerlendiriyoruz. İki Fransa var. Biri giyotinli, anayasasını insan derisi ile kaplamış, Baudelaire'i cezalandırmış, yargı öncesi insanları giyotine gönderen Savcı Foulquie'yi çıkarmış jakoben Fransa. Ben bu Fransa'ya karşıyım. Öbürü Deckartes'ın, Voltaire'nin, Balzac'ın, Camus'nün, Lacan'ın Fransa'sı. Benim sevdiğim bu ikinci Fransa'dır.[1] [2]
- Dünyanın en zengin üç kişisinin varlığı 48 yoksul ülkenin ulusal gelirinden çok. Dünyanın en zengin 15 adamının varlığı, Kara Afrika'nın tüm gelirinin üzerinde. Dünyanın en zengin 225 insanının varlığının yalnızca %4'ü bütün dünyadaki insanların gereksinmelerini karşılayacak ölçekte.[1] [2]
Kaynakça
