Ahmed Arif
Görünüm
Ahmed Arif | |
---|---|
Doğum tarihi | 21 Nisan 1927 |
Doğum yeri | Diyarbakır, Türkiye |
Ölüm tarihi | 2 Haziran 1991 |
Ölüm yeri | Ankara, Türkiye |
Vikipedi maddesi Vikiveri öğesi |
Ahmed Arif (d. 23 Nisan 1927, Diyarbakır - ö. 2 Haziran 1991, Ankara), şair ve gazeteci. Asıl adı Ahmet Hamdi Önal'dır.
Sözleri
[değiştir]- Benim aziz Leylâm, sevgili belâm. Ya sen olmasan, ben ne bok yerim, neye yararım? Mânâsız bir otomatisme’in, mânâsız bir fiziğin, kahrolası boşluğunda, ben garip, ben duyan, ben yirmi dört saatte, yirmi dört bin parça olan, ne yapardım?[1]
- Ve nelere baskın gelmezdi ki seni düşünmenin tadı.
- Ne alnımızda bir ayıp, ne koltuk altında saklı haçımız. Biz bu halkı sevdik ve bu ülkeyi. İşte bağışlanmaz korkunç suçumuz.
- Vurulsam kaybolsam derim çırılçıplak bir kavgada, Erkekçe olsun isterim, dostluk da, düşmanlık da.
- Evet, bu korkusuzluğu, soya çekim yasalarından çok, devrimci öğreti, devrimci bilinç ve kavga koşullarına borçluyum.
- Ben soyumla değil, ancak halkımla övünebilirim. Halkımdan gayrısını da övgüye layık görmem. Bir de sevgiliyi elbett... İlle de sevgiliyi.[2]
- Bir kitapla peygamber olunuyor da şair niye olunmasın...
- Gazetecinin "Bir kitapla şair olunur mu?" sorusuna cevap olarak
- Biz ki ustasıyız vatan sevmenin..
Şiirlerinden örnekler
[değiştir]- Biz ki, ustasıyız
Vatan sevmenin..
- Ve ben şairim.
Namus işçisiyim yani
Yürek işçisi.- Uy Havar
- Kirveyiz, kardeşiz, kanla bağlıyız
Karşıyaka köyleri, obalarıyla
Kız alıp vermişiz yüzyıllar boyu,
Komşuyuz yaka yakaya
Birbirine karışır tavuklarımız
Bilmezlikten değil,
Fıkaralıktan
Pasaporta ısınmamış içimiz
Budur katlimize sebep suçumuz,
Gayrı eşkiyaya çıkar adımız
Kaçakçıya
Soyguncuya
Hayına... - Haberin var mı taş duvar?
Demir kapı, kör pencere,
Yastığım, ranzam, zincirim,
Uğrunda ölümlere gidip geldiğim
Zulamdaki mahzun resim.
Görüşmecim yeşil soğan göndermiş
Karanfil kokuyor cigaram
Dağlarına bahar gelmiş memleketimin.. - Belinde Diyarbekir kuşağı
Zulasında kimbilir hangi hınç, hangi mısra
Yürür namus bildiği yolda...
Yürür yine de yalınayak ve
ayakları yanarak.
Kaynakça
[değiştir]- ↑ Leylim Leylim, Ahmed Arif'ten Leyla Erbil'e Mektuplar, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 2011, S.9
- ↑ Cafrande.org
Ahmed Arif ile ilgili daha fazla bilgiye Vikipedi'den ulaşabilirsiniz.