Ahmed Arif

Vikisöz, özgür söz dizini
Ahmed Arif
Doğum tarihi 21 Nisan 1927
Doğum yeri Diyarbakır, Türkiye
Ölüm tarihi 2 Haziran 1991
Ölüm yeri Ankara, Türkiye
Vikipedi maddesi
Vikiveri öğesi

Ahmed Arif (d. 23 Nisan 1927, Diyarbakır - ö. 2 Haziran 1991, Ankara), şair ve gazeteci. Asıl adı Ahmet Hamdi Önal'dır.

Sözleri[değiştir]

  • Benim aziz Leylâm, sevgili belâm. Ya sen olmasan, ben ne bok yerim, neye yararım? Mânâsız bir otomatisme’in, mânâsız bir fiziğin, kahrolası boşluğunda, ben garip, ben duyan, ben yirmi dört saatte, yirmi dört bin parça olan, ne yapardım?[1]
Ve nelere baskın gelmezdi ki seni düşünmenin tadı.
  • Ve nelere baskın gelmezdi ki seni düşünmenin tadı.
  • Ne alnımızda bir ayıp, ne koltuk altında saklı haçımız. Biz bu halkı sevdik ve bu ülkeyi. İşte bağışlanmaz korkunç suçumuz.
  • Vurulsam kaybolsam derim çırılçıplak bir kavgada, Erkekçe olsun isterim, dostluk da, düşmanlık da.
  • Evet, bu korkusuzluğu, soya çekim yasalarından çok, devrimci öğreti, devrimci bilinç ve kavga koşullarına borçluyum.
  • Ben soyumla değil, ancak halkımla övünebilirim. Halkımdan gayrısını da övgüye layık görmem. Bir de sevgiliyi elbett... İlle de sevgiliyi.[2]
  • Bir kitapla peygamber olunuyor da şair niye olunmasın...
    Gazetecinin "Bir kitapla şair olunur mu?" sorusuna cevap olarak
  • Biz ki ustasıyız vatan sevmenin..

Şiirlerinden örnekler[değiştir]

  • Biz ki, ustasıyız
    Vatan sevmenin..
Ve ben şairim.
Namus işçisiyim yani
Yürek işçisi.
  • Ve ben şairim.
    Namus işçisiyim yani
    Yürek işçisi.
    Uy Havar
  • Kirveyiz, kardeşiz, kanla bağlıyız
    Karşıyaka köyleri, obalarıyla
    Kız alıp vermişiz yüzyıllar boyu,
    Komşuyuz yaka yakaya
    Birbirine karışır tavuklarımız
    Bilmezlikten değil,
    Fıkaralıktan
    Pasaporta ısınmamış içimiz
    Budur katlimize sebep suçumuz,
    Gayrı eşkiyaya çıkar adımız
    Kaçakçıya
    Soyguncuya
    Hayına...
  • Haberin var mı taş duvar?
    Demir kapı, kör pencere,
    Yastığım, ranzam, zincirim,
    Uğrunda ölümlere gidip geldiğim
    Zulamdaki mahzun resim.
    Görüşmecim yeşil soğan göndermiş
    Karanfil kokuyor cigaram
    Dağlarına bahar gelmiş memleketimin..
  • Belinde Diyarbekir kuşağı
    Zulasında kimbilir hangi hınç, hangi mısra
    Yürür namus bildiği yolda...
    Yürür yine de yalınayak ve
    ayakları yanarak.

Kaynakça[değiştir]

  1. Leylim Leylim, Ahmed Arif'ten Leyla Erbil'e Mektuplar, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 2011, S.9
  2. Cafrande.org
Ahmed Arif ile ilgili daha fazla bilgiye Vikipedi'den ulaşabilirsiniz.