İçeriğe atla

Alphonse Daudet

Vikisöz, özgür söz dizini
Alphonse Daudet
Fransız yazar
Doğum tarihi 13 Mayıs 1840
Doğum yeri Nîmes, Fransa
Ölüm tarihi 16 Aralık 1897
Ölüm yeri Paris, Paris
Vikipedi maddesi
Vikiveri öğesi

Alphonse Daudet (d. 13 Mayıs 1840, Nîmes, Fransa - ö. 16 Aralık 1897, Paris, Fransa), Fransız yazar.

Sözleri

[değiştir]
  • Eskiye rağbet olmaz!   
  • Nefret, zayıfın öfkesidir.[1]   
  • Nesiller asla tek bir darbeyle yıkılmaz.  
  • Birkaç kişi anlasa da bana yeter, bir kişi bile yeter.   
  • Konuşmadan önce gülümseyen kimseye güvenme.[2]   
  • Kahramanlar hiç korkmasaydı liyakat nerede olurdu?   
  • Her zaman Özgür kalayım ve istediğim gibi yaşayayım.   
  • Kendini dünyayla baş edebilecek kadar güçlü sanıyordu.    
  • Şairler, dünyayı hala çocukların gözünden görebilen insanlardır.   
  • Hey, ahbaplar, bana baksanıza, ne zaman bitireceksiniz bu gagalaşmayı?
  • Çocuklar yetişkin insanlar gibidir; başkalarının deneyimi onlara hiçbir zaman fayda sağlamaz.   
  • İnsanlar ana babalarını yitirince onlara daha fazla zaman ayırmadıkları için ne kadar pişmanlık duyarlar, bir bilsen.     
  • Bu dünyada beyinlerini harcayarak yaşamaya mahkum öyle zavallılar vardır ki, en küçük ihtiyaçlarını bile, özlerinin ve iliklerinin o halis altınıyla öderler. Bu, onların günlük ıstırabıdır.

Kaynakça

[değiştir]
  1. Lettres de mon Moulin (1869; repr. Paris: Alphonse Lemerre, 1882) s. 19
  2. Tartarin sur les Alpes (1885; repr. New York: H. Holt, 1917) s. 89
Alphonse Daudet ile ilgili daha fazla bilgiye Vikipedi'den ulaşabilirsiniz.