Alphonse Daudet
| Alphonse Daudet | |
|---|---|
 Fransız yazar | |
| Doğum tarihi | 13 Mayıs 1840 |
| Doğum yeri | Nîmes, Fransa |
| Ölüm tarihi | 16 Aralık 1897 |
| Ölüm yeri | Paris, Paris |
 Vikipedi maddesi Vikiveri öğesi | |
Alphonse Daudet (d. 13 Mayıs 1840, Nîmes, Fransa - ö. 16 Aralık 1897, Paris, Fransa), Fransız yazar.
Sözleri
[düzenle]- Eskiye rağbet olmaz!
- Nefret, zayıfın öfkesidir.[1]
- Nesiller asla tek bir darbeyle yıkılmaz.
- Birkaç kişi anlasa da bana yeter, bir kişi bile yeter.
- Konuşmadan önce gülümseyen kimseye güvenme.[2]
- Kahramanlar hiç korkmasaydı liyakat nerede olurdu?
- Her zaman Özgür kalayım ve istediğim gibi yaşayayım.
- Kendini dünyayla baş edebilecek kadar güçlü sanıyordu.
- Şairler, dünyayı hala çocukların gözünden görebilen insanlardır.
- Hey, ahbaplar, bana baksanıza, ne zaman bitireceksiniz bu gagalaşmayı?
- Çocuklar yetişkin insanlar gibidir; başkalarının deneyimi onlara hiçbir zaman fayda sağlamaz.
- İnsanlar ana babalarını yitirince onlara daha fazla zaman ayırmadıkları için ne kadar pişmanlık duyarlar, bir bilsen.
- Bu dünyada beyinlerini harcayarak yaşamaya mahkum öyle zavallılar vardır ki, en küçük ihtiyaçlarını bile, özlerinin ve iliklerinin o halis altınıyla öderler. Bu, onların günlük ıstırabıdır.
Kaynakça
[düzenle]
Alphonse Daudet ile ilgili daha fazla bilgiye Vikipedi'den ulaşabilirsiniz.