VEDA
Görünüm
Bu sayfa hızlı silinmeye adaydır! | |
Bu sayfa, Vikisöz'ün silme politikası gereğince silinmesi için etiketlenmiştir ve bir hizmetlinin incelemeyi beklemektedir. Sayfanın silinmemesi gerektiğini düşünüyorsanız, gerekçenizi tartışma sayfasında belirtiniz ya da silinmeyi gerektiren durumu ortadan kaldıracak şekilde sayfayı düzenleyiniz. Hizmetliler için: Lütfen sayfanın geçmişini, özellikle de son değişikliği kontrol etmeden bu sayfayı silme işlemini gerçekleştirmeyiniz. | |
Gerekçe | Düzensiz |
İsteyen | Bu sayfa üzerindeki en son değişiklik, 20 gün önce Brightt11 (katkılar| kayıtlar) tarafından gerçekleştirildi. |
VEDA - AYŞE KULİN
[değiştir]ALINTI
[değiştir]- Kar, mevsimi geçtikten sonra yağdı mıydı, haşmetini kaybederdi. Uzun ve zorlu bir kışın sonunda, çiçeklerin açması beklenirken zamansız gelen kar, İstanbul'u sedef rengi bir masal şehre dönüştüreceğine, çamurlu yolların ve boyası aşınmış ahşap evlerin üzerinde toz şekeri serpiştirilmiş gibi eğreti duruyordu (Kulin,1970,s.1).
- Dermansız dertlerle dört bir yandan kuşatılmıştı Ahmet Reşat. Polisten sakladığı yeğenini tedaviye götüremiyor, konağa yakın dostu Mahir'in dışında doktor çağıramıyordu. Kemal'i evinde sakladığı duyulursa, o saniye sürülürdü. Kimse ne gözünün yaşına, ne de devleti için yıllardır akıttığı emeğe ve vekaleten üstlendiği mevkiye bakardı(Kulin,1970,s.5).
KAYNAKÇA
[değiştir]Kulin, A. (2007). Veda. Everest Yayınları.