Ters Yüz

Ters Yüz (özgün ismiyle Inside Out), yönetmenliğini Pete Docter'ın yaptığı 2015 yapımı Pixar Animasyon Stüdyoları tarafından üretilmiş 3 boyutlu bilgisayar animasyonu komedi-drama filmi.[6] Eleştirmenler tarafından da beğenilen film 73. Altın Küre Ödülleri'nde En İyi Animasyon Film ödülünü aldı. Ayrıca 88. Akademi Ödülleri'nde En İyi Animasyon Film ödülünü kazandı ve En İyi Özgün Senaryo dalında aday gösterildi.

Mayıs ayında Cannes Film Festivali'nde gerçekleştirilen galanın ardından 19 Haziran 2015 tarihinde vizyona girdi.

Kafanızın içindeki küçük seslerle tanışın.(sloganlar)

Riley[değiştir]

[yeni okulundaki ilk gününde] Benim adım Riley Andersen, Minnesota'lıyım ve şimdi burada yaşıyorum.
Senin problemin ne?! Sadece beni yalnız bırak!
Sus artık!
Biliyorum istemediğini biliyorum ama... Evimi özlüyorum. Minnesota'yı özlüyorum. Mutlu olmam için bana ihtiyacın var ama... Ben eski arkadaşlarımı ve hokey takımımı istiyorum. Eve gitmek istiyorum.

Neşe[değiştir]

[fragmandan] Haydi, grup kucaklaşması! Sen de Öfke!
[dans] Mutluluk dansı yapıyorum, pantolon giymiyorum!
[ilk satırlar] Hiç birine bakıp "kafalarının içinde neler oluyor?" diye merak ettiğiniz oldu mu? Biliyorum. Riley'nin kafasını biliyorum.
[anlatı] Muhteşemdi! Sadece Riley ve ben, sonsuza kadar.
[Küçük Riley'e yedirilmek üzere olan bir brokoliye bakarak; kafa karışıklığı] Hmm. Bu yeni görünüyor.
[anlatı] Bunlar Riley'nin anıları ve fark ederseniz çoğunlukla mutlular. Övünmek gibi olmasın.
Ve her bir çekirdek hafıza, Riley'nin kişiliğinin farklı bir yönünü güçlendirir. Hokey Adası gibi! Goofball Adası benim kişisel favorim. Evet, Goofball en iyisidir.
[Üzüntü'nün, onun çekirdek anılardan birine dokunmasını engelledikten sonra] Üzüntü, neredeyse çekirdek bir anıya dokunuyordun ve onlara dokunduğun an artık geri dönüştüremeyiz!
Okulun ilk günü! Çok, çok heyecan verici!
[Üzüntü'ye] Aferin kız!
[diğer duygulara] Pekala millet, yeni bir başlangıç! Güzel bir haftaya dönüşecek, güzel bir yıla dönüşecek, güzel bir hayata dönüşecek güzel bir gün geçireceğiz!
[Riley'nin öğretmeni hakkında gülüyor] Çok komik! [bir kumandayı çevirir]
[Üzüntü'ye] Olumlu düşün!
[Çöplükten çıkmaya çalışırken Neşe , mavi çekirdek anıyı ve unutulmuş bir anıya bakar] Boyama yaparken dilini nasıl çıkardığını hatırlıyor musun? [unutulmuş başka bir anıyı alır ve ona bakar] Bütün gün onun hikâyelerini dinleyebilirim. [Üçüncü bir tane alır] Sadece Riley'nin mutlu olmasını istedim... [üç unutulmuş hatırayı ve mavi çekirdek anıyı elinde tutarak gözyaşlarına boğulur]
Üzüntü... Anne ve baba... Ekip. Yardıma geldiler... Üzüntü yüzünden.
Deneyeceğim, Bing-Bong. Söz veriyorum.
[Düşmek üzere olduğu Hatıra Çöplüğü'ne bakıyor, kafası karışmış ve utanmış durumda] Bu delilik, bu delilik... Hayır, Neşe, pozitif ol... BEN POZİTİFİM bu delilik!

Üzüntü[değiştir]

Köpeğin öldüğü komik filmi hatırlıyor musun?
Ve hepimiz üşüyoruz, titriyoruz ve... [ağlamaya başlıyor] ...her şey birdenbire sarsılmaya başlıyor! [her zaman zayıflamaya başlar]
Ağlamak, sakinleşmeme ve hayatın sorunlarının ağırlığını kafama takmama yardımcı oluyor.
[Dostluk Adası dağıldıktan sonra] Elveda Dostluk! Merhaba Yalnızlık!
Yürüyemeyecek kadar üzgünüm.
Peki. Orada kaybolacağından eminim.
Her şey bu kadar interaktif mi olacak?
The Prairie Dogs'un büyük playoff maçını kaybettiği gündü. Riley kazanan atışı kaçırdı. Kendini çok kötü hissetti. Bırakmak istedi.
Sadece gitmeme izin ver! Riley bensiz daha iyi!
[ağlama] Sadece işleri daha da kötüleştiriyorum!
[çıldırdı] NEŞE!!
Tragic Vampire Romance Island'ı severim.
Ah, Üzüntü Spirali'ndeyinz
Maymun geri döndü!
Kızgınlık!

Tiksinti[değiştir]

Tamam dikkat, tehlikeli bir koku var millet.
Bitirdiğimde, Riley çok iyi görünecek, diğer çocuklar kendi kıyafetlerine ve kusacaklarına bakacaklar.
Anne ve baba herkesin içinde bizimle mi olacak? Hayır, teşekkürler!
Riley çok tuhaf davranıyor. Neden bu kadar tuhaf davranıyor?
Neşe ne yapacağını bilirdi.
[Riley hokeyi bıraktıktan sonra] 1'den 10'a kadar bir ölçekte bu güne "F" veriyorum.
[Korku'ya] Duygular bırakılmaz, dahi!
[Öfke'ye] Sana söylerdim ama anlamayacak kadar aptalsın. Elbette küçücük beyniniz karıştı. Sanırım bunu senin seviyene indirmem gerekecek. Üzgünüm senin kadar iyi moron konuşamıyorum, ama bir deneyeyim. Ahh.
Moda Adası?!?! [soluklar] Herkes sussun.
[yeni konsolda 'Ergenlik' yazan bir düğme görür] Bekleyin beyler, bu da nedir?'

Öfke[değiştir]

Bir dakika, tatlı yiyemedik mi dedi? Demek böyle oynamak istiyorsun, yaşlı adam? Tatlı yok mu? Oh elbette, sen BUNU YEDİKTEN hemen sonra yemeğimizi yeriz!
Tebrikler, San Francisco! Pizzayı mahvettin! Önce Hawaiililer, şimdi de "sen!"
Anne Kötü Haber Treni yaklaşıyor!
[ Neşe ve Üzüntü yanlışlıkla Uzun Süreli Hafızaya gönderildikten sonra] Bu lanet kelimeyi şimdi söyleyebilir miyim?
Ne bekliyordun? Bütün adalar çöktü!
Ah, sana tavrımı göstereceğim, yaşlı adam!
Bundan bir parça ister misin baba?! Gelip al!
Akıl okumayı sever misin Meg?! Okuman için bir şey var, tam burada!
Harekete geçme zamanı.
Oh hey, hadi uyuyalım, çünkü eminim neşeli, eğlence dolu zamanlar hemen köşede.

Korku[değiştir]

Ah! Dikkat!
Bu kadar! O dönene kadar Neşe'nin yapacağını yapmalıyız!
Ah, Neşe. Neredesin?
Ah, keşke Neşe burada olsaydı!
Beyler, Riley'e bir şey hissettiremeyiz.

Bing Bong[değiştir]

[Neşe ve Üzüntü ile soyutlanırken] YÜZÜM! GÜZEL YÜZÜM!
[iki boyutlu oldu] Derinlik! Derinliğim yok!
[yapısını bozarken] Bacaklarımı hissetmiyorum! [bacaklarını tutar] Ah, işte oradalar.
[ Neşe ve Üzüntü'yü selamlar] Hayal Dünyası'na hoş geldiniz!
Patates Kızartması Ormanı var!
Herkes bir kazanan! Birinciliği kazandım!
[Riley hakkında] En iyi arkadaşlardık.
[Hatıra Çöplüğü'nden kurtulmaya çalışırken Neşe'a] HALA ANLAYAMADIN MI, NEŞE?! BURADA SIKIŞTIK! UNUTULDUK!
[Neşe'ye , son satır] Onu benim için Ay'a götür. Tamam mı? [kaybolur]

Bing Bong'un Şarkısı[değiştir]

Hangi dost oyun sever?
Bing Bong, Bing Bong!
Roketi var ve çok güzel
Bing Bong, Bing Bong!
Kimdir en mükemmeli bu şarkıyı söyleyen mi?

Diyalog[değiştir]

Neşe [anlatıyor]: Ve bu sadece başlangıçtı. Merkez sadece oradan daha çok kalabalıklaştı.

[Küçük Riley ailesiyle birlikte masada oturuyor. Babası ona brokoli vermek üzere]

Bill: Başlıyoruz, tamam, aç.

Neşe: Hm, bu yeni görünüyor.

Korku: Güvenli mi?

Üzüntü: Ne var?

Bill: Aah... [brokoliyi Riley'e doğru uzatır]

Tiksinti: [ekrana girer] Tamam, dikkat! Tehlikeli bir koku var millet. [brokoliyi fark eder] Bir dakika, o da ne?

Neşe [anlatıyor]: Bu Tiksinti. Temelde Riley'nin fiziksel ve sosyal olarak zehirlenmesini engelliyor.

Tiksinti: Dinozor gibi parlak renkli veya şekilli değil. Bekleyin çocuklar... Bu BROKOLİ! [ağır ve bir düğmeye basar]

Küçük Riley: İğrenç! [brokoli kasesini çevirir, biraz babasının yüzüne bulaşır ve tiksinti anısı eklenir.]

Tiksinti: [gururla] Az önce hayatımızı kurtardım. [diğer üçü rahatlayarak iç çeker] Evet, rica ederim.

Bill: Riley, akşam yemeğini yemezsen, tatlı yiyemezsin.

Öfke: ["Zihin Okuyucu" başlıklı gazetesinden başını kaldırıyor, manşetlerde "Tatlı Yok!" yazıyor] Bir dakika, tatlı yiyemez miyiz dedi? [kağıdı bırakır ve konsola doğru yürümeye başlar]

Neşe [anlatıyor]: Bu Öfke. O... işlerin adil olmasına çok önem verir.

Öfke: Yani öyle böyle mi oynamak istiyorsun ihtiyar?! Tatlı yok mu? [başının üstü közlerle parlamaya başlar] Ah tabii, Yemeğimizi yeriz. SEN BUNU YEDİKTEN HEMEN SONRA! [Birkaç kolu iter ve kafası Herkül'deki Hades gibi patlarken çığlık atar, Küçük Riley'nin çığlık atmasına ve sinir krizi geçirmesine neden olur ve öfkeli bir anı oluşur.]

Bill: Riley, Riley! İşte bir uçak geliyor! [uçak taklidi yapar, sakinleşirken brokoliyi ona yaklaştırır]

Öfke: AAAAH...! [anında sakinleşir] Ah, uçak. Bir uçağımız var millet.

Tüm Duygular: Oooooohh... [Hepsi toplanıp uçağı izlerler ve Riley mutlu bir şekilde onu yer, mutlu bir anı oluşur.]

Neşe: Ve Üzüntü ile tanıştınız. O... Şey, o...

Neşe [anlatıyor]: İşte bu kadar. Kızımızı seviyoruz. Harika arkadaşları ve harika bir evi var... daha iyisi olamazdı. Sonuçta, Riley artık 11 yaşında. Neler olabilir? [Evin dışını keser; yere SATILDI işareti yerleştirilir] Ne?!?

Öfke, Korku, Üzüntü ve Tiksinti: AAAAH! [hareket eden kamyon kapanıyor] AAAAH! [kamyon uzaklaşıyor]

Neşe: Tamam, aklımdan geçen bu değildi. [Diğer duygular çığlık atıyor, çok Üzüntü' büyük sürpriz]

Öfke, Korku, Üzüntü ve Tiksinti: AAAAAHHH!!

[Riley'nin babasının cep telefonu aniden çaldığında Riley ve ailesi yeni evlerinde oynuyorlar]

Bill: Ah, üzgünüm. Bekle. [Riley ve Jill'i bırakır ve cep telefonuna cevap verir] Alo?

Neşe: [hayal kırıklığına uğramış] Bir dakika, ne?

Bill: Şaka yapıyorsun. Ah, beni bekle. Hemen orada olacağım. Yatırımcıların bugün değil "Perşembe" çıkması gerekiyordu! [Jill'e] gitmem gerek.

Jill: Sorun değil. Anladık.

Bill: Sen en iyisisin. Teşekkürler tatlım. [kısa bir süre onu öper ve Riley'e veda eder] Görüşürüz tatlım. [Riley'i gözle görülür bir şekilde üzgün bırakarak kapıdan çıkar]

Korku: Babam az önce... bizi terk etti.

Üzüntü: Ah, artık bizi sevmiyor. Bu üzücü. Ben-benim sıram, değil mi? [konsoluna dokunmak için uzanır ama Neşe aniden onu koluyla durdurur; diğer duygular (Üzüntü dahil) ona şok içinde bakar] Neşe, ne yapıyorsun?

Neşe: [gergince] Uh, bana bir saniye ver. Ne anladım biliyor musun? [son zamanlardaki mutlu bir anıyı yakalar ve projektöre koyar] Riley öğle yemeği yemedi! Unutma? [Riley'nin daha önce bir pizzacı gördüğü anısı zihninde canlanıyor]

Riley: [kendini aydınlatıyor] Hey, sokağın aşağısında bir pizzacı gördüm. Belki bugün onu deneyebiliriz.

Jill: Pizza kulağa çok lezzetli geliyor!

Korku: Pizza!

Tiksinti: Evet, pizza!

[Riley ve Jill pizzacıya giderler ve Jill kredi kartını kasiyere uzatır - onların sadece üzeri brokolili pizza servis ettiklerini fark eder]

Korku: O da ne böyle!?

Neşe: Pizzaya brokoliyi kim koymuş?!

Tiksinti: Benden bu kadar. [Yürür, Neşe, Üzüntü, Öfke ve Korku'yu bırakarak]

Öfke: [Alaycı bir şekilde] Tebrikler, San Francisco! Pizzayı mahvettin! Önce Hawaiililer, şimdi de "sen!"

Jill: Nasıl bir pizzacı sadece tek çeşit pizza servis eder. San Francisco'ya özgü bir şey olmalı, ha? Yine de, o çorba kadar kötü değil. Nebraska'daki o lokantada.

Riley: Ah, evet. Kaşık çorbada kendi kendine ayağa kalktı.

Neşe: Merhaba! Seni uyandırdım mı?

Öfke: Bunu yapmak zorunda mısın?

Neşe: Şey, çalışmam lazım. Ve bunu sarılmak kadar oyun oynamak olarak da düşünmüyorum. Peki! Okulun ilk günü! Çok, çok heyecan verici! Dün gece geç saatlere kadar yeni bir planı düşünmekten uyuyamadım. İşte burada! Korku! Yeni bir okuldaki ilk gündeki tüm olası olumsuz sonuçların bir listesine ihtiyacım var.

Korku: Orada çok önünüzde. [diğer duygulara] 'Meteor' yazmayı bilen var mı?

Neşe: İğrenç, Riley'nin bugün dikkat çekmesini sağlayın. Ama da karışıyor.

Tiksinti: [güvenle] Bitirdiğimde Riley çok güzel görünecek, diğer çocuklar kendi kıyafetlerine ve kuaförlerine bakacaklar.

Neşe: [kendi kendine konuşuyor] Neşe. "Evet, Neşe?" Konsoldan sen sorumlu olacaksın ve Riley'i gün boyu mutlu edeceksin. Ve elbiseni sevdiğimi de ekleyebilir miyim? Çok sevimli... "Ah, bu eski şey mi? Çok teşekkür ederim. Dönmesini seviyorum." [Neşe pencereye koşar ve içinden geçen Düşünce Treni'ne el sallar, yine normal sesiyle] Düşünce Treni! Tam zamanında! Öfke, hayalleri boşaltın. Sınıfta işler yavaşlarsa diye fazladan sipariş verdim.

Öfke: Bu yeni okul sıkıcı, gereksiz derslerle doluysa işine yarayabilir. Hangi muhtemelen olacak.

Neşe: Ah Üzüntü! Sadece senin için çok önemli bir işim var.

Üzüntü: [umarım] Gerçekten mi?

Neşe: Mmm-hmm. Beni takip et. [Üzüntü'ü Zihin Rehberi rafına götürür ve ayaklarının etrafına bir daire çizmeye başlar]

Üzüntü: Ne yapıyorsun?

Neşe: [bitirir] Ve... işte! Mükemmel! Bu Üzüntü Çemberidir. Senin işin, tüm üzüntünün içinde kalmasını sağlamak.

Üzüntü: Yani...burada durmamı mı istiyorsun?

Neşe: Hey, sana işini nasıl yaptığını söylemek benim haddim değil. [Üzüntü'ün ayaklarının yakın çekimi. Neşe, Üzüntü'ün bacağını çemberin içine iter] Sadece tüm üzüntünün çemberde kaldığından emin ol. Anladın mı? Bu konuda profesyonelsin. Bu eğlenceli değil mi?

Üzüntü: Hayır.

Neşe: Aferin sana! Pekala millet, yeni bir başlangıç! Güzel bir gün geçireceğiz.

[Neşe ve Üzüntü yanlışlıkla Uzun Süreli Belleğe gönderilir]

Neşe: Ah Üzüntü, buna zamanımız yok. Sadece dolaşmak zorunda kalacağız. Manzaralı yoldan git.

Üzüntü: Bekle Neşe, orada kaybolabilirsin!

Neşe: Olumlu düşünün!

Üzüntü: Tamam. Orada kaybolacağından eminim! Bu Uzun Süreli Bellek. Sonsuz koridorlar ve raflar var. Bunu, ilgili kılavuzlarda okudum.

Neşe: Kılavuzlar mı? [onun için şafak söküyor] Kılavuzlar! Kılavuzları okudun!

Üzüntü: Evet.

Neşe: Demek Merkez'e dönüş yolunu biliyorsun!

Üzüntü: Sanırım.

Neşe: [küçük mutlu bir dans yapar ve heyecanla kıkırdar] Sen benim haritamsın. Hadi gidelim, ilerle, haritam! Bana nereye gittiğimizi göster!

Üzüntü: [oturmaya çalışıyor] Tamam, sadece... [yere düşüyor] Yürüyemeyecek kadar üzgünüm, bana biraz ver... saatler... [Neşe gözlerini devirir ve Üzüntü'ü ayağından tutar, onu Uzun Süreli Hafızaya çeker] Ah!

Neşe: Ne tarafa, sola mı?

Üzüntü: Doğru. [Neşe sağa döner] Hayır, "sola git" demek istiyorum, sol sağ dedim, "doğru" gibi.

Neşe: Tamam. [Üzüntü'ü ters yöne sürükler]

Üzüntü: Bu aslında biraz hoş bir his.

Neşe: Tamam! İşte başlıyoruz! Sabah olmadan Merkez'e döneceğiz! Bu kolay olacak! Bu işe yarıyor!

[Neşe ve Üzüntü, Hatıra Çöplüğü'ne solmuş hafıza kürelerini boşaltmaktan sorumlu olan Hafıza İşçileri ile tanışır.]

Neşe: Hey! Bunları geri getirin!

İşçi Paula: Çöplükteler. Çöplükten hiçbir şey geri gelmiyor.

İşçi Bobby: Evet. Bakın bayan, bu bizim işimiz, tamam mı?

İşçi Paula: Riley bir anıyı önemsemediğinde, o hatıra kaybolur.

Neşe: Soluyor mu?

İşçi Paula: En iyilerine bile olur.

İşçi Bobby: [mutlu bir anıyı yakalar] Evet, bu kötü çocuk dışında. Bu "asla" solmayacak. [yukarıda bahsedilen hafıza can sıkıcı TripleDent Sakız jingle'ını içeriyor]

Şarkıcılar: TripleDent Sakız sizi gülümsetecek...

Neşe: [şok oldu] Sakız reklamındaki şarkı mı?

İşçi Bobby: Bilirsiniz, bazen bunu Merkez'e sebepsiz yere göndeririz!

İşçi Paula: Riley'nin kafasında defalarca, milyonlarca kez çalıyor! [Neşe buna gözle görülür bir şekilde sinirlendi]

İşçi Bobby: Tekrar izleyelim! [hafızayı geri sarıyor ve Hafıza İşçileri jingle'a eşlik ediyor] TripleDent Gum seni gülümsetecek...

Neşe: Evet, biliyorum. Şarkıyı hepimiz biliyoruz. Tamam, evet, gerçekten akılda kalıcı, tamam.

İşçi Bobby: Hey, ne düşünüyorsun? Yapmalı mıyız?

İşçi Paula: Evet!

İşçi Bobby: [hafıza küresini rafa sokar ve bir boruyla Genel Merkez'e doğru fırlatır.] Tamam, başlıyoruz!

[Korku kahve içiyor, İğrenç tırnaklarını yıkıyor ve Öfke, Merkez'de "GOLDEN DEVLET MAVİ MOOD" başlıklı bir gazete okuyor. Jingle çıkıyor.]

Şarkıcılar: TripleDent Gum sizi gülümsetecek...

Öfke: [yukarı bakar] Ne...? BU TEKRAR!?

Neşe: [şarkı söyleyerek uzaklaşan işçilere] Bekleyin! Dostluk Adası'na nasıl gideceğinizi biliyor musunuz?!

Riley: [Meg ile konuşmak için dizüstü bilgisayar kullanırken] TripleDent Gum...

Meg: Orayı seviyorsun. Herhangi bir Deprem hissediyor musunuz? Köprüler harika.

Riley: Evet, güzel. Playoff'ta ne oldu?

Meg: İlk oyundayız. Koç, bu yıl gerçekten finallere gidebileceğimizi söylüyor. Oh, ve takımda bu yeni kız var. O çok havalı.

İğrenç: Sadece öyle demedi.

Korku: Yeni bir kız mı?! Meg'in şimdiden yeni bir arkadaşı mı var?

[Öfke homurdanıyor]

İğrenç: Hey, hey, mutlu kal. Burada daha fazla Ada kaybetmek istemiyoruz çocuklar.

Meg: Bakmadan bile diski birbirimize pas atabiliyoruz. Zihin okumak gibi.

Öfke: Akıl okumayı sever misin Meg?! Okuman için bir şey var, tam burada! [kontrolleri kapmak]

İğrenç: Hayır, hayır, hayır. Ne yapıyorsun?

Korku: Bekle, bekle, bekle! Bir saniyeliğine sakin olalım…!

[Öfke, Korku'yu burnundan yakalar ve konsoldan dışarı atar, sonra öfkeyle çığlık atarken kafası alevlenirken konsoldaki kolları çeker]

Meg: İçinde papağanları olduğunu duydum-

Riley: Gitmeliyim.

Meg: Ne?

Riley: [öfkeyle] Gitmeliyim! [dizüstü bilgisayarını kapatır]

Neşe: Tamam, lütfen bana hangi yolun olduğunu söyler misiniz... Oh, hayır! Dostluk Adası! Ne! Ah, Dostluk değil.

Üzüntü: Oh, Riley buna bayıldı. Ve şimdi gitti.

Bing Bong: Bing Bong, Bing Bong.

Neşe: Roketi var ve çok güzel.

Neşe, Bing Bong: Bing Bong, Bing Bong!

Üzüntü: [Bing Bong'a] Tam olarak ne olman gerekiyor?

Bing Bong: Biliyorsunuz, belli değil. Ben çoğunlukla pamuk şekerim. Ama şekil olarak yarı kedi, yarı fil, yarı yunusum.

Neşe: Yunus mu?

Bing Bong: [bir yunusun burnunu andırmak için gövdesi katlanmış bir yunusu taklit eder] Hatırlamalısın. Riley 3 yaşındayken hayvanlar çok modaydı. İnek "miyav" der. At "oink" der. O zamanlar insanların konuştuğu tek şey buydu.

Neşe: Evet. Evet. Sanırım bu doğru. Burada ne yapıyorsun?

Bing Bong: Eh, son zamanlarda hayali arkadaşlara pek fazla çağrı yok. Yani ben, bilirsin...[parmaklarına hafifçe vurur, sonra somurtur]

Neşe: Hey, hey. üzülme. Sana ne olduğunu söyle. Karargaha döndüğümde Riley'nin seni hatırladığından emin olacağım.

Bing Bong: [neşeleniyor] Yapacak mısın?

Neşe: Elbette! Buna bayılırdı!

Bing Bong: [mutlu bir şekilde gülüyor] Bu hayatımın en güzel günü! [mutlu dansını yapar ama kaslarını geri çeker ve acı içinde ağlamak için oturur]

Neşe: İyi misin? [ağlarken şeker parçaları gözyaşları gibi yere düşer]

Üzüntü: [kafası karışmış] Hey, neler oluyor?

Bing Bong: Ben şeker ağlıyorum. Karameli deneyin. Lezzetli.

Neşe: Ooh. Vay canına.

Bing Bong: Ooh, al, bunu kullan.

Neşe: Teşekkürler.

Bing Bong: Dur bir dakika. Bir saniye bekle.

[Riley beceriksiz bir vuruş yaptıktan sonra buz hokeyi pistinden öfkeyle fırlıyor]

Jill: Riley, sorun ne?

Riley: Hadi gidelim!

Jill: Seçmeleri bitirmeyecek misin?!

Riley: Ne anlamı var?

Jill: Hey, her şey yoluna girecek. Hadi sadece--

Riley: Her şeyin yoluna gireceğini söylemeyi bırak!

[Riley, Mind World'e geri dönerken, Hockey Island çöker ve Memory Dump'a düşer]

Neşe: Hokey!? Oh, hayır, hayır, hokeyi sever. Hokeyden vazgeçemez. Bing Bong, o istasyona gitmeliyiz.

Bing Bong: Elbette. Bu taraftan, Graham Cracker Kalesi'ni hemen geçin. Bu garip. Graham Cracker Kalesi eskiden buradaydı. Neden taşındıklarını merak ediyorum. Bu... tuhaf. Sparkle Pony Dağı'nın tam burada olduğuna yemin edebilirdim. Hey nasıl gidiyor.

Neşe: Evet, evet. Bilmiyorum. Geri gelmek zorunda kalacağız.

Bing Bong: Prenses Rüya Dünyası! Oh hayır. Doldurulmuş Hayvan Onur Listesi! Benim roketim! Beklemek! Riley ve ben, hala o roketi kullanıyoruz! Hala biraz şarkı gücü kaldı! [Şarkı söylemeye başlar] Oynamayı seven arkadaşın kim? [İzlemeyi keser] Hayır! Hayır hayır hayır. HAYIR, roketimi çöplüğe götüremezsin! Riley ve ben aya gidiyoruz! Riley benimle yapılamaz. [Oturur]

[Duraklar]

Neşe: Hey, her şey yoluna girecek! Bunu düzeltebiliriz! Sadece Karargaha geri dönmemiz gerekiyor. Tren istasyonuna hangi yol?

Bing Bong: Bizim için bütün bir gezi planlamıştım.

Neşe: [soluklar] Hey, kim gıdıklanmış, ha? İşte gıdıklama canavarı geliyor! Hey, Bing Bong! Şuna bak! Oh, işte eğlenceli bir oyun! Tren istasyonunu gösteriyorsun ve hepimiz oraya gidiyoruz. Bu eğlenceli olmayacak mı? Hadi, tren istasyonuna gidelim.

Üzüntü: Roketinizi aldıkları için üzgünüm. Sevdiğin bir şeyi aldılar. Gitti. Sonsuza kadar.

Neşe: Üzüntü. Onu daha kötü hissettirme.

Üzüntü: Özür dilerim.

Bing Bong: Riley'den bana kalan tek şey buydu.

İğrenç: 1'den 10'a kadar bir ölçekte bu güne "F" veriyorum.

Öfke: ["RILEY HOKEYİ BIRAKIYOR!" başlıklı "Zihin Okuyucusu"nun bir kopyasını yere atar] Peki, neden durup bir şeyler yapmıyoruz? [bir sandalyeyi tekmeler]

İğrenç: Ne gibi, dahi?

Korku: [bir bavulla geri çağırma tüpüne doğru yürümek] Bırakmak gibi! Yaptığım şey bu. Elbette korkağın çıkış yolu bu ama bu korkak hayatta kalacak! [tüp etrafını kapatır ama o tıkar ve büyük miktardaki hafıza küreleri onu açmaya zorlar ve tekrar yere düşer]

İğrenç: Duygular bırakılmaz, dahi! [Korku yanlışlıkla iğrenç bir anıyı yuttu ve tükürdü, İğrenç'in geri tepmesine neden oldu] Ugh! Riley'i mutlu etmemiz gerektiğini sanıyordum!

Öfke: Bir dakika! Bir dakika bekle! [fikir raflarına koşar] Ah-ha! [bir ampul alır ve güler]

Korku: Ne var?

Öfke: Oh, hiçbir şey. Şimdiye kadarki en iyi fikir.

İğrenç: Ne?

Öfke: Tüm iyi Çekirdek Anılar Minnesota'da yapıldı. Dolayısıyla, Minnesota'ya geri dönüyor ve daha fazlasını yapıyoruz. Ta-da!

Korku: Bekle, bekle, bekle. 'kaçıyoruz' mu diyorsunuz?

Öfke: Öyle demezdim. Ben buna “Mutlu Çekirdek Hafıza Geliştirme Programı” derdim.

Korku: Ciddi olamazsın!

Öfke: Hey! Annem ve babam bizi San Fran-Stink-Kasabasına taşımaya karar verene kadar hayatımız mükemmeldi!

Korku: Ama-ama-ama demek istediğim, bu çok şiddetli!

Öfke: Ne kadar harika şeylerin olduğunu hatırlatmama gerek var mı? Odamız, arka bahçemiz, arkadaşlarımız. [mutlu bir anıyı hatırlıyor ama onun yerine can sıkıcı sakız reklamını oynuyor]

Şarkıcılar: TripleDent Gum sizi gülümsetecek...

Öfke: SAKIZ TİCARETİNİ İSTEDİM Mİ?![jingle'ı kapatır] Neyse, daha iyiydi, demek istediğim buydu.

İğrenç: Evet. Riley, Minnesota'da daha mutluydu.

Korku: Bekle, bekle. Bunun üzerinde uyumamız gerekmiyor mu?

Öfke: Güzel, üzerinde uyuyalım. Çünkü hey, eminim neşeli, eğlence dolu zamanlar yakındır!

İğrenç: [Riley'nin bir kabustan uyanması sayesinde Öfkeyle birlikte uykulu bir şekilde Karargaha girerken] Neler oluyor?

Öfke: Yine yaptı!

Korku: [kontrol panelinin altında cenin pozisyonunda kıvrılmış] Okuldaydık ve çıplaktık ve bir köpek vardı ve arka yarısı onu kovalıyordu ve sonra Bing Bong'u gördük...!

Öfke: Seni aptal! Bir rüyaydı! Bu gülünç! [fikir raflarına doğru tepiniyor] Artık iyi bir gece uykusu bile alamıyoruz. [kullanmayı planladığı fikir ampulünü alır] Harekete geçme zamanı. Aptal anne ve baba. Bizi taşımasalardı, bunların hiçbiri olmayacaktı. Kim benimle? [Korku'ya bakar]

Korku: [biraz kekeliyor] Hayır, hayır, hayır, hayır, hayır.

[Öfke ampulü Tiksintiye götürür]

İğrenç: Evet. Haydi Yapalım şunu.

[Öfke yanan ampulü takar. Riley'nin gözleri de bu fikirle parladı, sonra dizüstü bilgisayarını aldı. Ampul konsola kadar batıyor.]

Öfke: Aldı. Artık geri dönüşü yok.

İğrenç: Peki buradan Minnesota'ya nasıl gideceğiz?

Öfke: [alaycı bir şekilde] Peki, neden aşağı inip bir fil kiralamıyoruz?

Korku: Hey, kulağa hoş geliyor.

Öfke: OTOBÜSE GİDİYORUZ! [Korku irkilir ve Tiksintinin arkasına dalar; Riley şimdi dizüstü bilgisayarında bir şehir içi otobüs web sitesinde] Yarın bir otobüs kalkıyor. Mükemmel!

İğrenç: Bir bilet paraya mal olur. Nasıl para alırız?

Öfke: Annemin çantası.

İğrenç: [şokta nefesi kesilir] Yapmazdın.

Öfke: [kendini beğenmiş] Ah, ama yapardım. En son nerede görmüştük? [bir anıyı hatırlıyor, sadece onuncu kez sakız reklamı oynuyor...]

Şarkıcılar: TripleDent Sakız...

Öfke: HAYIR! [jingle'ı kapatır] Aşağıda bir yerde. Annem ve babam bizi bu pisliğe bulaştırdı. Bizi çıkarmak için para ödeyebilirler.

[Neşe ve Bing Bong, Hafıza Dökümüne düştüler ve orada mahsur kaldılar, sonsuza kadar unutulmaya mahkumlar. Tüm umutlar kaybolmuş gibiydi ve birkaç dakika içinde birçok hatıra sonsuza dek yok olma eğilimindeydi. Neşe ve Bing Bong bile sonsuza dek sona erecek. Neşe, kurtulmak için boş yere eski anıların yığınlarını tırmanmaya çalışır.]

Bing Bong: Neşe mi? Ne yapıyorsun? Durdurur musun lütfen? [Neşe, ricasını görmezden gelir ve bir kez daha, boşuna kaçmaya çalışır.] BUNU ALMAYIN, Neşe?! BURADA SIKIŞTIK! UNUTTUK!

[Neşe durumunu anlamak için duraklar. Neşe umudunu kaybetmeye başlar ve Bing Bong bile umudunu kaybeder. Arka planda, okuldaki ilk gününde gözyaşlarına boğulan Riley'nin atılan Üzüntülü çekirdek hatırası çalmaya başlar]

Riley: [hafıza küresinde] Biz... etiket oynardık... ve benzeri şeyler... [Neşe hafızaya doğru yürür ve onu Üzüntülü bir şekilde tutar] Ama... şimdi her şey farklı. Taşındığımızdan beri... [Hafıza, Riley'nin okuldaki duygusal çöküşünün "videosunu" oynatıp duruyor. Neşe, tamamen çaresiz bir umutsuzluk içinde hafıza küresine bakmaya devam ediyor. Oturur ve gözyaşlarını bastırmaya başlar. Küçük bir çocukken Riley'nin mutlu bir şekilde renklendirdiği unutulmuş bir hatıranın sesi Neşe'un yanında çalmaya başlar, Neşe onu alır ve Üzüntülü bir gülümsemeyle ona bakar.]

Neşe: [yırtılmak] Boyarken dilini nasıl çıkardığını hatırlıyor musun? [başka bir anı küresi alırken gözyaşlarıyla savaşmaya devam ediyor, bu sefer daha genç bir Riley ailesine bir hikaye anlatıyor] Bütün gün onun hikayelerini dinleyebilirdim... [başka bir anıyı seçiyor küçük bir çocukken arka bahçesinde oynayan Riley'i; gözleri yaşlarla doluyor, ama kendini tutuyor] sadece Riley'nin mutlu olmasını istiyordum... [gözyaşlarını artık tutamıyor, okulda ağlayan Riley'nin Üzüntülü çekirdek hatırasını alıyor]' ' Ve şimdi... [ona bakarken, hıçkırmaya başlar ve tamamen umutsuz gözyaşlarına boğulur, bu sırada Bing Bong ne yazık ki üzgün bir şekilde bakar. Neşe, unutulmuş üç hatıranın hepsine ve Riley'nin tüm sınıfın önünde ağladığı mavi çekirdek hatırasına kollarından düşene kadar sarılır ve hıçkırarak ağlarken yüzünü kapatır. Neşe her şeyini kaybeder. Etrafında hatıralar kaybolur ve kaybolur. Neşe, yüzünden gözyaşlarını sildiğinde, Neşe'un gözyaşları, Prairie Dog hokey maçından sonra Riley'nin mutlu hatıra küresine düşer. Neşe gözyaşını sildiğinde, küreyi çevirmeye başlar ve daha önce üzücü bir anının mutluluğa dönüştüğünü görür. Üzücü kısım, Riley'nin ailesiyle bir ağaç dalı üzerinde oturmasından oluşuyor. Merakla Neşe, anne ve babanın onu teselli etmek için Riley'e geldikleri noktaya kadar anıyı geri sarar. Neşe, Üzüntü'ün hatırayı kafasında tanımlama sesini duymaya başlar.]

Üzüntü: [seslendirme] Çayır Köpeklerinin büyük playoff maçını kaybettiği gündü. Riley kazanan atışı kaçırdı, kendini çok kötü hissetti. Bırakmak istedi.

Neşe: [Riley'nin arkadaşları onu neşelendirmeye geldiğinde anne ve babasıyla ilgili mavi Üzüntülü anıyı görmek için hafızayı kaydırır] Üzüntü... Anne ve baba. .. Takım. Yardıma geldiler... Üzüntü yüzünden. [Bing Bong'a] Oraya geri dönmeliyiz.

Bing Bong: Neşe, burada mahsur kaldık. Başka bir gezegende de olabiliriz.

Neşe: [bir fikir edinmek] "Başka bir gezegen". [döner ve şarkı söyler gibi seslenir] Çalmayı seven arkadaşın kim? [sessizlik, Bing Bong şaşkınlıkla bakar] Oynamayı seven arkadaşın kim?!

Bing Bong: [aynı zamanda şarkı söylüyor] Roketi "Yaşasın" diye bağırmanızı sağlıyor...

[Bing Bong'un vagon roketi, kendine özgü ayarını uzaktan yapıyor. Cesaretlendirilen Neşe ve Bing Bong, Bing Bong şarkı söylemeye devam ederken onu bulmak için acele ediyor]

Neşe: Atla.

[Neşe, Bellek Dökümünden uçurumun tepesine çıktı]

Neşe: Whoo-hoo! Bing Bong, başardık! Biz- Bing Bong? [Neşe uçurumun kenarına koşar ve hala çöplükte olan Bing Bong'a bakar] Bing Bong!

Bing Bong: Ha, ha, ha! Başardın! Ha, ha, ha, ha! Gitmek! Git ve Riley'i kurtar! Ha, ha, ha! Onu benim için aya götür... tamam mı? [Bing Bong, Neşe'a gülümser ve el sallar ve sonra kaybolur]

Neşe: [üzgünce başını sallar] Deneyeceğim, Bing Bong. Söz veriyorum.

Üzüntü: Neşe!

Neşe: Dayan!

Korku: Ah, keşke Neşe burada olsaydı!

[Neşe ve Üzüntü Karargahın pencere pervazına asılı]

İğrenç: Bu Neşe.

Öfke: Geri çekilin! [sandalyeyle camı kırmaya çalışıyor ama cam sekiyor]

İğrenç: [alaycı bir şekilde] İşe yaradı.

Öfke: Bu kadar zeki olsan sen ne yapardın?!

İğrenç: [bir fikir alıyor] Sana söylerdim ama anlamayacak kadar aptalsın.

Öfke: NE!

İğrenç: Elbette küçücük beyniniz karıştı! Sanırım bunu senin seviyene indirmem gerekecek! [Öfke'nin başının tepesi giderek daha parlak ve daha sıcak olmaya başlar] Üzgünüm senin kadar iyi moron konuşamıyorum, ama bir deneyeyim! [tuhaf bir surat yapar] Duuuhhhh... [Alevler kafasından patlarken ve Tiksinti, Öfke'nin alevlerini bir kaynak makinesi gibi kullanarak penceredeki bir deliği eriterek Neşe ve Üzüntünün Karargah'a girmesini sağlarken öfke çığlıkları atıyor]

Korku: Çok şükür, geri döndün!

İğrenç: Gerçekten özlediğin şeyler var mı?

Öfke: Bu fikri bulduk.

Korku: Sadece mutlu anılar biriktirmeye çalışıyorduk.

[Duraklar]

İğrenç: Neşe, bunu düzeltmelisin!

Neşe: Üzüntü size kalmış.

Üzüntü: Ben.

Tiksinti, Korku, Öfke: Üzüntü!?

Üzüntü: Yapamam Neşe.

Neşe: Evet yapabilirsiniz. Riley'nin sana ihtiyacı var.

Riley: [Ağlayarak ve ailesine Minnesota'daki eski güzel günleri özlediğini itiraf ederek] İstemediğini biliyorum ama... Evimi özlüyorum. Minnesota'yı özlüyorum. Mutlu olmama ihtiyacın var ama ben eski arkadaşlarımı ve hokey takımımı istiyorum... Eve gitmek istiyorum. Lütfen kızmayın...

Jill: Ah, tatlım...

Bill: Kızgın değiliz. Biliyor musun? Ben de Minnesota'yı özlüyorum. Yürüyüş yaptığımız ormanları özledim.

Jill: Ve eskiden oynadığın arka bahçe.

Bill: Kaymayı öğrendiğin Spring Lake. [Riley ağlamaya devam ediyor] Buraya gel. [o ve Jill, Riley'e sarılır ve onu teselli eder]

[Son satırlar]

Neşe [anlatıyor]: Son zamanlarda çok şey yaşadık, orası kesin. Ama yine de kızımızı seviyoruz. Harika yeni arkadaşları, harika bir yeni evi var... daha iyisi olamazdı. Sonuçta, Riley artık 12 yaşında. Neler olabilir?

Ters Yüz (2015 film) Hakkında[değiştir]

Pete Docter': Evet, biz - Düşünüyordum da, tamam, tüm bu farklı konular hakkında bir sürü film izledim, - nedense, insan hakkında düşünmeye başladım. vücut ve farkına varmak, şey, gördüğüm gibi, kan dolaşımında ve mideye ve diğer şeylere yolculuk. Peki ya bunu beyin yerine zihinde yapsaydık? Peki ya kan damarları ve dendritler yerine bilinç ve rüya üretimi olsaydı? Bu, duyguları temsil eden karakterlere sahip olmamızı sağlar. Ve bu, adamım, tam olarak animasyonun en iyi yaptığı şey gibi geldi - güçlü, inatçı, karikatürize edilmiş kişilikler. Ve bu beni heyecanlandırdı.
Suçluluğun bir duygu olup olmadığından emin değilim. Aslında bu - bu sürecin en başında fark ettik ki dostum, konu hakkında gerçekten çok fazla şey bilmiyoruz. Bu yüzden biraz araştırma yapsak iyi olur ve internette etrafa bakmaya başladık. Bazı bilim adamlarının temelde üç duygu olduğunu düşündüklerini gördük. Diğerleri 27'ye çıktı. Diğerleri 16'ya çıktı. Bazıları ortada kaldı. Bu yüzden, temel sorumuza kesin bir cevap veremedik - kaç tane var? San Francisco'da çalışan ve halen çalışıyor olan Dr. Paul Ekman, Pixar Animation Studios'un bulunduğu yer, kariyerinin başlarında altı tanesini tanımlamıştı. Bu, tasarlayacak ve yazacak güzel, yönetilebilir sayıda karakter gibi geldi. Öfke, korku, üzüntü, iğrenme, sevinç ve tiksinti. Birkaç tür karalama yaparken, düşündüm, şaşırma ve korku - muhtemelen oldukça benzer, o yüzden şaşırmayı kullanmaktan vazgeçtim. Bu da bize beş karakterin oluşmasına neden oldu..

Pete Docter, "It's All In Your Head: Director Pete Docter Gets Emotional In 'Inside Out'" Fresh Air, NPR, 3 Temmuz 2015'te.

Sloganlar[değiştir]

Kafanızın içindeki küçük seslerle tanışın.
Büyük Bir Duygu Resmi

Seslendirenler[değiştir]

Orijinal Dil Seslendirmeni	Türkçe Dil Seslendirmeni	Seslendirdiği Karakter
Amy Poehler	Aysun Topar	Neşe
Phyllis Smith	Gupse Özay	Üzüntü
Richard Kind	Engin Alkan	Bing Bong
Bill Hader	Murat Şen	Korku
Lewis Black	Özcan Demirel	Öfke
Mindy Kaling	Suzan Acun	Tiksinti
Kaitlyn Dias	Mısra Balkan	Riley
Diane Lane	Özden Ayyıldız	Anne
Kyle MacLachlan	Ali Ekber Diribaş	Baba

Ek Sesler[değiştir]

Patton Oswalt

Dış Bağlantılar[değiştir]

Internet Movie Database'de Inside Out alıntıları
"Ters Yüz".