Tümceler
Tümceler, Türk yazar Oruç Aruoba tarafından yazılan kitap.
Alıntılar
[değiştir]Güneş bulutların altındaysa, ya doğuyordur ya da batıyor. (s. 11) [1]
Felsefe yapmak, kişinin, gelmeyeceğini bildiği birisini beklemesine benzetilebilir. (s. 15) [1]
Neyiz ki biz: - Rüzgar çoktan ters taraftan esmeye başlamışken kıyıya vuran gecikmiş dalgalardan başka... (s. 16) [1]
En yoksul toprak bile tohum doludur. (s. 25) [1]
Dalgalar ve ağaçlar -bir de bayrak direkleri ve ipleri olmasaydı, rüzgarın sesi duyulmazdı. (s. 32) [1]
ÖZ EN Hiç; incitmez - neyin nesiyse; kocaman, arı mı, sinek mi, pervane mi, ne - gelir, Sardunya'nın açmış çiçeğinin önünde, kanatları fır dönerek, ama gövdesini hiç; kıpırdatmadan, durur, burnunu -duyargasını, ağzını, dilini?!- goncanın içine uzatır; ne alıyorsa -yiyorsa, emiyorsa, topluyorsa- bir an, yavaşça alır, öteki goncaya geçer; bu arada çiçeklerin dökülgen yapraklarından birini bile kıpırdatmaz -- oysa sen nasıl da koparıp dökersin her seferinde birkaçını sularken... (s. 65) [1]
Karıncalar için gündüz-gece farkı yoktur - neyi nerede ne zaman bulabilirlerse, bulurlar... (s. 80) [1]
Bir Karga'nın gözünde bile parıldayabilir Güneş- (s. 82) [1]
Sis, düşmüş Bulut'tur; Bulut da, yücelmiş Sis... (s. 134) [1]
Yalnızca toprakta kaldı Kar; çatılarda ve sokaklarda eridi. (s. 143) [1]
Bitkilerim söylüyor bana: Bahar burada - onlar, yanılmazlar... (s. 150) [1]