Sylvia Plath

Vikisöz, özgür söz dizini
Sylvia Plath
Amerikalı şair ve yazar.
Doğum tarihi 27 Ekim 1932
Doğum yeri Boston, ABD
Ölüm tarihi 11 Şubat 1963
Ölüm yeri Londra, İngiltere
Vikipedi maddesi
Vikiveri öğesi

Sylvia Plath (d. 27 Ekim 1932 Boston - ö. 11 Şubat 1963 Londra), Amerikalı şair ve yazardır.

Sözleri[değiştir]

  • Ben sadece atan bir kalptim.
  • Tutamıyorum içimde hayatımı.  
  • Çok az şey var valizime koyacak.  
  • Olmasını beklediğim hiçbir şey yoktu.
  • Ve yüzüm yok, kendimi silmek istedim.
  • Öldürmem gerekirdi beni öldüren bu şeyi.
  • Erkek bir eş, kadınsa sonsuz güvence ister.
  • Bu hain kentin seni üzmesine fırsat verme.
  • Mutlu olamam, yalnızca memnun olabilirim.
  • En çok korktuğum şey; hayal gücümün ölmesi.   
  • Eğer düşünmeseydim, çok daha mutlu olurdum.
  • Hiçbir şey yapmadan geçirilen bir yaşam ölümdür.  
  • Yazıyorum çünkü içimde susturamadığım bir ses var.
  • Bir şeyden yeterince korkarsanız olmasını sağlarsınız.  
  • Basılmamış bir yazı yığını kadar kokuşmuş bir şey olamaz.
  • Her şeyi birden, ilk ve son kez yapıp kurtulmak istiyordum.
  • Mutlu olmaya cüret ettiğin an, kötülük seni alaşağı ediverir.   
  • Kendi kendimle konuşuyorum, yalnızca kendimle, tek başıma.  
  • Huzurlu olmayı öğreniyorum, kendi yanıma uzanmışım sessizce.  
  • Kimseden bir şey bekleme, böylece asla hayal kırıklığı yaşamazsın.
  • Durumu ne denli umutsuzsa, o denli uzak köşelere gizlerler insanı.  
  • Bir milyon yıllık evrim diyordu acı acı ve hâlâ hayvandan farkımız yok.
  • Bir bedeli var, çok büyük bir bedeli var. Bir sözün, veya bir dokunuşun.  
  • Efsane olmak için çok yaşamaya ve çok yazmaya gerek olmadığını kanıtladı.
  • Yumuyorum gözlerimi, yıkılıp ölüyor dünya; Yeniden doğuyor açınca gözlerimi.
  • Kendimi koşu yolu olmayan bir dünyada yaşayan bir yarış atı gibi hissediyordum.
  • Sessizlik bunaltıyordu beni. Sessizliğin sessizliği değildi bu. Benim kendi sessizliğimdi.
  • Sevmiyorum; kendim hariç hiç kimseyi sevmiyorum. Bunu kabullenmek epey sarsıcı.
  • Ne var ki ben, erkeklere herhangi bir biçimde hizmet etme fikrinden nefret ediyordum.  
  • Bedenimi ellerine teslim etmeden önce, fikirlerimi, zihnimi, hayallerimi teslim edebilmeliyim.     
  • Kendimi duygusuz ve boş hissediyordum, aklım, paramparça olmuş hayallerimin kırıntılarıyla doluydu.   
  • Olmak istediğim bütün insanlar olamayacağım ve yaşamak istediğim bütün hayatları yaşayamayacağım.  
  • Bir şeyin öldüğünü ve özgür olduğunu düşünürsün, sonra onu içine çöreklenmiş sana gülümserken bulursun.  
  • Hayatı birinin gölgesinde zenginleştirmeyi yeğleyeceğimi biliyorsan eğer neden kaçıp gitmeme izin veriyorsun?               
  • Doğayı yok edemediğim için de, sadece kendimi yok ediyorum, hiçbir suçlunun bulunmadığı bir tiranlığa katlanmaktan bezmiş olarak.  
  • Kendimi öldürmeyi denedim: sevdiğim insanlar için bir utanç olmaktan ve kendimi aklın yer almadığı bir cehennemden kurtarmak için.    
  • Sallanıyordum deniz kabuğu gibi. Seslenmek, durmadan seslenmek, bir de ayıklamak Zorunda kaldılar üstüme inciler gibi yapışmış kurtları.  
  • Nefret ettiğim bir şey varsa, o da insanların kendinizi berbat hissettiğinizi bildikleri halde neşeyle hatırınızı sorup iyiyim demenizi beklemeleridir.  
  • Gerçekten inanarak şunu söyleyebilsem keşke: Bir yerlerde sevebileceğim ve güvenle, hiç korkmadan fedakârlık edebileceğim bir adam olsa. Keşke.  
  • Ben yatağımda, gözlerimi beyaz tavana dikmiş sırtüstü yatarken sessizlik büyüdü, büyüdü, bir an geldi ki kulak zarlarımın sessizlikten patlayacağını sandım.
  • Evlenip çocuk doğurduktan sonra insanın beyni yıkanmış gibi oluyor ve ondan sonra özel bir totaliter devletin kölesi gibi duyuları körelerek yaşayıp gidiyordu.       
  • İstediğim bütün kitapları okuyamam, olmak istediğim bütün insanlar olamam ve istediğim hayatları süremem. istediğim bütün becerileri edinemem. öyleyse ne istiyorum?   
  • Hiç evlenmek istemeyişimin nedenlerinden biri de buydu. Hayatta en son istediğim şey sonsuz güvenceye kavuşmak ve okların atıldığı yay olmaktı. Ben değişiklik ve heyecan istiyordum.   
  • Erkeklerden nefret ettim çünkü benimle uzun süre kalıp beni bir baba gibi sevmediler: içlerinde birer delik açıp onların baba kumaşına sahip olmadıklarını gösterebildim. bir kadının ıstırap çektiği gibi ıstırap çekmedikleri için erkeklerden nefret ettim.
  • Umarsızlığa kapılıp avuntu gereksinimi uğruna onurumu hiçe saymamalıyım; içkide saklanmamalı, tuhaf adamlarla kendimi incitmemeliyim; güçsüz olmamalı, başkalarına için için nasıl kanadığımı, nasıl gün gün damlayıp biriktiğini, pıhtılaştığını söylememeliyim.[1]

Konuyla ilgili diğer Wikimedia sayfaları:

Commons'da Sylvia Plath ile ilgili çoklu ortam dosyaları bulunmaktadır.

Vikipedi'de Sylvia Plath ile ilgili ansiklopedik bilgi bulunmaktadır.


Alıntılar[değiştir]

Kaynakça[değiştir]