Servi ağaçlarını gördüğümde gayrı ihtiyari avuçlarımı göklere açılmış ve Elham'ı yarılamış olarak buluyordum kendimi. Hayret de etmiştim bu halime, düz yolda giderken, üstelik İspanyolların arasında, nerelerden esiyordu içime bu Fatihalar... Daha sonra Chateaubriand'ın Endülüs'le ilgili eski bir risalesini okurken fark edecektim. Reconquista sırasında Endülüs Müslümanları kılıçtan geçirilirken, kabristanlar da bundan payını almıştı, müslüman kabirleri sökülmüş, parçalanmış, delik deşik edilmiş, lakin servi ağaçlarına dokunulmamıştı, yazarın bildirdiğine göre... Kalbim sızlayarak anlamıştım ki asırlar sonra o hüzün mekanlarından geçerken rastladığım serviler, ruhları oralarda gezinmiş eski müslümanların mühürlerindendi. Servileri gördükçe açılan avuçlarım ve havaya bağışlanan dualar, kesinlikle sahipsiz istikametsiz değildi...[1]
Vikipedi maddesi
Vikiveri öğesi