Nietzsche Ağladığında
| Nietzsche Ağladığında | |
|---|---|
.jpg) | |
| Yazarı | Irvin D. Yalom |
| Yayın tarihi | 2001 (XI. basım) |
| Yayınevi | Ayrıntı yayınları |
| Lisanı | Türkçe |
| Türü | Roman |
| ISBN | ISBN 975-539-146-0 |
 Vikipedi maddesi Vikiveri öğesi | |
Nietzsche Ağladığında, Amerikalı psikiyatrist, yazar Irvin D. Yalom'um bir kitabı.
- Ben yalnızca tek bir şey için görev sözcüğünün söz konusu olabiliceğini düşünüyorum; o da özgürlüğümün korunması. Evlilik ve ona eşlik eden mülkiyet ve kıskançlık, ruhu tutsak eder. Bunlar bana hakim olmaz. (s. 22)
- Yaşamamın bir niçini var, nasılına da tahammül gösterecek güce sahibim. (s. 75)
- Gerçeği inanmayarak ve kuşku duyarak yakalayabilirsiniz, böyle çocuksu bir tavırla "keşke öyle olsa" diyerek değil. (s. 88)
- Kutsal olan gerçekler değil, kişinin kendi gerçeği için çıktığı arayıştır! (s. 89)
- Ölüm güç bir şeydir. Ölümün son iyiliği, bir daha ölümün olmamasıdır, diye düşünürüm her zaman. (s. 91)
- Düşünceler, duygularımızın gölgesidir; ama her zaman daha karanlık , daha boş ve daha sade. Şu günlerde kimse ölümcül gerçeklerden ölmüyor, öyle çok panzehiri var ki. (s. 100)
- Kibir ruhu kaplayan deridir. (s. 101)
- Beni öldürmeyen şey beni güçlendirir! (s. 124)
- Gerçeğin ne kadarına dayanabilirim. (s. 127)
- Size düşen görev kendinizi kabullenmenizdir, benim sizi kabullenmemin yollarını aramak değil. (s. 217)
- Yaratıcılık ve keşif acıda saklıdır. (s. 224)
- Hayat doğru cevapları olmayan bir sınav. (s. 223)
- Ümit kötülüklerin en kötüsüdür, çünkü işkenceyi uzatır.
- Kendi alevlerinizde yanmaya hazır olmalısınız: Önce kül olmadan kendinizi nasıl yenileyebilirsiniz?
- Eğer kimse sizi dinlemiyorsa, bağırmak en doğal şeydir! (s. 222)
- Tabii acı çekeceksin, görmenin bedelidir bu. Tabii için korkuyla dolacak, yaşamak demek tehlike içinde olmak demektir. Daha sertleş! (s. 226)
- Gerçekten ulu olmak isteyen ağaç fırtınalı hava ister.
- Gördüğümüz şeyler görelidir, bildiğimiz şeyler de. Yaşadığımız şeyleri biz icat ederiz. Dolayısıyla icat ettiğimiz şeyi yok edebiliriz.
- Rüyalar anlaşılmayı bekleyen büyük gizemlerdir.
- Niceleri kendi zincirlerini çözemezler de, dostlarının azatçısıdırlar.
- İhtiyaçlar için çocuk dünyaya getirmek yanlış bir şey, yalnızlığını hafifletmek için çocuğu kullanmak yanlış, insanın kendisine benzer bir kopya çıkarmayı kendine amaç edinmesi yanlış. Tohumlarını geleceğe doğru kusarak ölümsüzlüğü araması da yanlış, sanki spermler bilincini taşırmış gibi!
- Sırf bakmadığı için yaşamında neler kaçırdığını düşündü. Yoksa bakmış da görememiş miydi? (s. 11)
- Ümitsizliklere ilaç, ruhlara doktor yoktur. (s. 18)
- Ümitsizlik tıbbi bir semptom değildir, Fräulein; müphemdir, dolaylıdır. (s. 19)
- "Her ikimizin de bildiği gibi erkeklerin verdiği her hizmet kadınların sağlığına iyi gelmiyor!" (s. 26)
- Tanrı biliyor ya ümitsizliğin nasıl iyileştirileceğini ben bilmiyorum. Kendiminkine bile bir faydam yok. (s. 27)
- Benim de önümde şafaklar var, ama hiçbiri renkli değil! (s. 34)
- Ona içtenlikle veda etmek istememe rağmen, ümit dolu, yalancı bir gülümseme takınıyorum. (s. 45)
- Ümit çok önemli, ve bunu bizden başka kim verebilir? Bence, doktor olmanın en zor yanı bu. Bazen benim bu işe uygun biri olduğumdan çok şüphe duyuyorum. Ölüm çok güçlü. (s. 45)
- Ah, şu entelektüellerin üç milimetrik iris aralığından beynin içine tüm bu bilgileri aktarmak için sırf ettikleri bitip tükenmeyen çabalar. (s. 52)
- Artık yapamıyorum. Galiba uyuyamayacak kadar yorgunum. (s. 52)
- Ve saatlerin, günlerin, yılların koşturmasını durdurmanın bir yolu da yoktu. (s. 64)
- Zaman hapishanesinden kaçmanın bir yolu yok muydu? Ah, keşke tekrar en baştan başlayabilseydi! (s. 64)
- Çektiğim işkenceyi, uykusuz gecelerimi, intiharla flört etmemi kim anlayabilirdi? Ne de olsa her şeye sahipti: Para, dostlar, aile, güzel ve çekici bir eş, şöhret, saygınlık? Beni kim rahatlabilir? O apaçık soruyu sormaktan kim kendini alıkoyabilir: "Daha ne istiyorsun?" ( s. 65)
- "Bütün hayatım bir yolculuk haline dönüştü; bense tek yuvamın, her zaman dönebileceğim ve en iyi bildiğim tek yerin hastalığım olduğuna inanmaya başladım." (s. 67)
Kişiler | Atasözleri | Konular | Kitaplar | Hayali karakterler | Filmler | Diyaloglar | Belgeler | Duvar yazıları | Mesajlar | Gaflar | Sloganlar