“Ben (Şah), 1148 senesinde, Mogan sahrasında, sizinle bey’at ederken (Ashaba) dil uzatmayı terk etmenizi sizlere şart koşmuş bulunuyordum. Şu andan İtibaren sebb-i Şeyhayn’i yasakladım. Her kim onlara dil uzatırsa onu öldürür, evlad ü iyalini esir eder, malını alırım. Ne İran içinde, ne de çevresinde ashabı kınamak ve buna benzer davranışlar artık yoktur. Bunlar, Şah İsmail devrinde türemiş, soyu da onun izinden gitmiş sonunda ashaba sövgü çoğalmıştır.
Bu kıza sahip olmak için soyunun müsait olmadığı kendisine söylendiğinde, “evet ama ben kılıcımın oğluyum” diye karşılık verir.
Nadir Şah ile ilgili daha fazla bilgiye Vikipedi'den ulaşabilirsiniz.