Pişmanlık, düzenli olarak dersini almayan ve her şey bittiğinde oraya varamayanların duygusudur.
Futbol mu daha güzel, kızlar mı diye sorsalar hiç düşünmeden futbol derim ama biraz düşünürsem eğer, kızlar derim.[1]
Ben onun (Zlatan İbrahimovic) attığı golü antrenmanda canım sıkıldıkça atıyorum.
Kalitemin bu insanlarla aynı seviyede olduğundan yüzde 100 eminim ama ben bazı fırsatları kaçırdım. Bugünlerde Ronaldo kadar iyi olduğumu söyleyemem çünkü Ronaldo Ballons d'Or kazandı. Kendinizi Messi ve Ronaldo ile kıyaslayamazsınız, kimse yapamaz. Ama sadece kaliteden, futbol kalitesinden bahsediyorsak, dürüst olmak gerekirse onları kıskanacak hiçbir şeyim yok.
En büyük hatam Manchester City'den ayrılmak oldu. Ayrıldıktan sonra 1.5 yıl Milano'da çok iyi oynadım ama sonrasında bazı sorunlar yaşadım. Ve artık yaşlandığıma göre, o zaman City'den ayrılmamam gerektiğini biliyorum. Bunca yıldır City'nin geliştiğini gördük. Sergio Agüero gibi orada uzun süre kalabilirdim. City'deyken muhtemelen bir Ballon d'Or kazanabilirdim, bundan eminim.
İnsan parasını kaybedince fakir, özgürlüğünü kaybedince esir, aşkını kaybedince şair oluyormuş. Ben hepsini kaybettim futbolcu oldum.
