Leo Huberman

Leo Huberman
Leo Huberman
Doğum tarihi	17 Ekim 1903
Doğum yeri	9 Kasım 1968
	Vikipedi maddesi;

Leo Huberman (17 Ekim 1903 - 9 Kasım 1968) Amerikalı sosyalist yazar.

Sözleri

Özgürlük gelmişti artık.
Kapitalist sistem akıl dışıdır.
Emperyalizm savaşa yol açıyor.
İşsiz ve aç bir insan özgür müdür?
İnsan ekonomik güçlerin efendisidir.
Hiç bir emperyalist ulus masum değidir.
Kapitalizmin en büyük israfı da savaştır.
Kurttan korkuyorsanız ormana girmeyin.
Zaruret içinde olan insanlar, özgür değildir.
Eli temiz kalmış tek emperyalist ulus yoktu.
Kapitalist toplumda çarkları döndüren kârdır.
İnsanın düşünce biçimi, yaşama biçimi belirler.
Kapitalizmin en büyük savurganlığı da savaştır.
Açlıktan kıvranan işsiz bir insan özgür müdür ?
Kapitalist sistem özügereği verimsiz ve müsriftir.
Dün kazandıklarını bugün yemek zorundadırlar.
Özgürlük, yaşamı bütünüyle yaşamak demektir.
Dünyayı kurtarıp, güzelleştirme umudumuz var.
Hiç bir yasa, insanı, kendisi ile rekabete zorlayamaz.
Kapitalist sistemde kâr imkanı yoksa üretim olmaz.
Dolar ile yaşam karşı karşıya geldiler dolar kazandı.
Kapitalist sistem; verimsiz, müsrif, akıldışı ve adaletsizdir.
Bu, bazı okurları yıldıracak, bazılarını da öfkelendirecektir.
Çünkü hem muharip hem rahip Çalışanın sırtından geçinir.
Kullanamadıktan sonra, hakkınızın bulunması neye yarar ?
Yalnızca bir avuç insan için değil, tüm insanlar için özgürlük.
Özgürlük, sadece haklarına müdahale edilmemesi ile ölçülür.
İhtiyaçların pençesinde kıvranan insan, özgür insan değildir.
Kapitalist toplumda devlet, kapitalist sınıfın kararlarını uygular.
Marx, sosyalizmi, bir ütopya olmaktan çıkartıp, bilim haline getirdi.
Bir insan dünyayı kazansa neye yarar vicdanını kaybettikten sonra?
Bugüne kadarki bütün toplumların tarihi, sınıf mücadeleleri tarihidir.
Bir sınıfın ötekini baskı altında tuttuğu sistemi yaşatmak, devletin işidir.
Kitaplardaki özgürlükler gerçek yaşamımızda her zaman bizim olmamıştır.
Kapitalist sistem çerçevesi içinde çıkar yol yoktur. Depresyon kaçınılmazdır.
Fırsatın olmadığı yerde, yetenekli olmak yetmez. Ve fırsat da, gerçekten yok.
Kapitalist sistem, halkı birbiriyle çatışan sınıflara böldüğü için de akla aykırıdır.
Emperyalizm savaşa yol açar. Ne var ki, savaşda hiç bir şeyi kesin olarak çözemez.
İşçinin ücret olarak aldığı ile ürettiği malın değeri arasındaki farka, artı değer denir.
Tekelci kapitalizm var olmaya devam ettikçe savaşlar da çıkmaya devam edecektir.
(-)İşçi, kendisini, bir işverene kiraladığında, ona ürettiği şeyi değil; üretim gücünü satar.
Sosyalizm, ne şeytanları meleğe dönüştürecek, ne de cenneti yeryüzüne indirecektir.
Sanayi, dev adımlarla büyür; ama tüketicinin satın alma gücü, kaplumbağa hızıyla ilerler.
İktisaden egemen olan sınıf -üretim araçlarına sahip olan sınıf- siyasal olarak da egemendir.
Bugün eğri sayılanın, yarının doğrusuna dönüştüğü hep görülegelmiş bir gerçek değil midir ?
Kapitalist toplumda en büyük geliri elde eden en çok çalışan değil, en fazla şeye sahip olandır.
Her hükümet, kendi uyruklarını korumak için ayağa kalkar. Bunun kaçınılmaz sonucu savaştır.
AMERİKALILARIN çoğunun sosyalizm konusunda bildikleri tek şey, ondan hoşlanmadıklarıdır.
Sosyalistlerin çınlayan meydan okuması, devrim çağrıları ilk olarak Şubat 1848'de yayımlandı.
Kapitalizmin ölümcül hastalığı olan kriz ve depresyonu tedavi etmenin tek yolu vardır: SAVAŞ.
Karl Marx28 Eylül 1864'te Londra'da kurulan Birinci Enternasyonel'in en etkin ve etkili üyesiydi.
Olağanüstü karışık koşullar olmadan devrim de olmazdı.Kurttan korkuyorsanız, ormana girmeyin.
Modern devletin yönetimi,burjuvazinin ortak işlerini yöneten bir komiteden başka bir şey değildir.
İşçiler daha da yoksullaştılar, çünkü tekelciler, işçilere, üretkenliklerine eşit bir ücret ödemiyorlardı .
Otlaktan bir kaz çalan adamı Kanun hemen hapseder, Ama baş tacı eder, Kazdan otlağı çalan alçağı.
Kapitalist toplumda birikim bireyseldir, oysa sosyalist toplumda üretim gibi birikim de toplumsaldır.
Üretim araçlarına sahip olmayan büyük gruba yani işçi sınıfına dahilseniz, çalışmadan yaşayamazsınız.
Feodal sistem, toprağı işleyenlere değil,gasbetmeyi becerebilenlere veren bir örgütlenmeye dayanırdı.
+Kumaş, para kazanmak için değil, insanlara giysi sağlamak için yapılacaktır; bütün öteki mallar da öyle.
Modern Devletin yönetimi, tüm burjuvazinin ortak işlerini yöneten bir komiteden başka bir şey değildir.
Kapitalist toplumda en büyük geliri elde eden, en çok çalışan değil; en fazla üretim aracına sahip olandır.
Yoksulu daha yoksul, zengini daha zengin yapmak için bundan daha yetkin bir mekanizma zor bulunurdu.
İnsanların varlıklarını belirleyen şey bilinçleri değil, onların bilinçlerini belirleyen toplumsal varlık koşullarıdır.
İşveren, işçiye sekiz saatlik çalışması ile yarattığı ürünün karşılığını ödemez, sekiz saat çalışması için para verir.
Kapitalist ülkelerde bolluğun ortasında açlık, varlığın içinde kıtlık, zenginliğin hemen yanında yoksulluk vardır.
Üçüncü Haçlı Seferinin amacı Kutsal Ülke'nin geri alınması değil, İtalyan şehirleri için ticari yarar sağlanmasıydı.
Ortaçağın büyüyen şehirlerini İtalya ve Hollanda da aramak gerekir. Gerçekten de ilk şehirleşme oralarda görülür.
Yoksulu daha yoksul, zengini daha zengin yapmak için, bundan daha mükemmel bir mekanizma tasarlanamazdı.
Sosyalizm, özgürlüğün başlangıcıdır. Sosyalizm, insanlığa en büyük acıları veren kötülüklerden kurtulmak demektir.
Size bir şeyi yapmayı yasaklayan bir yasanın bulunmayışı, sizin onu yapabilecek durumda olduğunuz anlamına gelmez.
İyi ya da kötü, onunla savaşılsın ya da ulaşılmaya çalışılsın, her şeyden önce sosyalizmin bilinmesi, anlaşılması gereklidir.
sosyalizm, gerçekleşmeyecek bir düş değildir. toplumsal evrim sürecinde bir ileri adımdır. ve gerçekleşme zamanı gelmiştir.
Birkaç kişinin kazandığı muazzam kârlara karşı, çoğunluğun güvenliği, eşitliği ve sömürünün yokluğu daha önemlidir derler.
Kapitalist toplumda üretim araçları sahipleri ile işçiler arasında varolması zorunlu ilişki, bıçakla gırtlak arasındaki ilişki gibidir.
+Sosyalizm; toplumsal eşitsizlikten, ücretli kölelikten, ırk ayrımından, güvensizlikten, sefaletten, savaştan kurtuluş demektir.
Dinlenme çalışmanın durmasıdır. Dolayısıyla yorğunluğu bilmeyenler dinlenmenin zevkini bilmez, hatta tadını bile alamazlar.
Halkın büyük bir kısmı, satın almak ister ama parası yoktur. Zengin azınlığın ise, parası, harcamakla bitmeyecek kadar çoktur.
Eski düzende bir amaca hizmet eden kurumlar çürüdü ve öldü; yerlerini alacak yeni kurumlar doğdu. Bu, tarihin bir yasasıdır.
İngiltere’de Robert Owen’a, Fransa’da Charles Fourier ile Comte Henri de Saint-Simon’a bir bakıma öncü sosyalistler denebilir.
Tekelci kapitalizm, mal ve sermaye fazlası için alan bulmak zorundadır ve tekelci kapitalizm varoldukça yeni savaşlar sürecektir.
Kullanım ve eğlence için daha fazla özel mülkiyet vardır, ama ezme ve sömürme için özel mülkiyet yoktur, îste sosyalizm budur.
İşçi sınıfı ancak sosyalist bilgiyle donatıldığı zaman, kapitalizme son verebilecek koşulları fiilen yaratan örgütleyici haline gelebilir.
Kapitalist sınıfın işçi sınıfı üzerinde egemenlik kurmasını sağlayan bu özel mülkiyet ilişkilerini korumak ve sürdürmek, devletin işlevidir.
Kapitalist sınıf, gelirini, başkalarını kendi hesabına çalıştırarak elde eder; oysa işçi sınıfı, gelirini, yaptığı iş için aldığı ücret biçiminde sağlar.
Yirmi yılı bulmayan bir süre içinde bütün Orta Afrika; Britanya, Fransa, Almanya, Belçika, Portekiz ve İtalya arasında paylaşılıp ilhak edildi.
Toplum nasıl feodal beyler ve köle sahipleri olmadan da yaşayabileceğini anladı ise, kapitalistler olmadan yaşayabileceğini de anlayacaktır.
Grev, devrim, hayırseverlik, hükümet yasası, hiçbir şey yoksulları sefaletten kurtaramazdı-suç kendilerindeydi çünkü çok fazla ürüyorlardı.
Kuruluş ilkesi ne olursa olsun, hükümetin, politikasını her zaman başat sınıfın çıkarlarına ve amaçlarına uyarlaması eşyanın tabiatı gereğidir.
Papazlara evlenme yasağının bir nedeni, kilisenin kendi memurlarının çocuklarına miras yoluyla kilise topraklarını kaybetmek istememesiydi.
Kapitalistler olmadan çalışamayacağımızı söylemek, bütün tırpanlar bir adama ait olmadıkça, ekin biçilemeyeceğini söylemek kadar saçmadır.
Sosyalizmin amacı, bir sınıfın egemenliği yerine bir başka sınıfın egemenliğini koymak değil, bütün sınıfların büsbütün ortadan kaldırılmasıdır.
Kapitalist sınıfın işçi sınıfı üzerinde egemenlik kurmasını sağlayan bu özel mülkiyet ilişkilerini korumak ve sürdürmek devletin görevlerindendir.
Marx ve Engels kapitalizmin çöküşünün yaklaştığını seziyorlardı. İşçiler hazır olmazsa bu çöküş bir kaos olurdu; işçiler hazırsa sosyalizm olurdu.
Toplum, feodal beyler ve köle sahipleri olmaksızın da pekâlâ yaşayabileceğini nasıl gördüyse, kapitalistler olmadan da yasayabileceğini görecektir.
Debbağ diye birini işittiniz mi hiç? Bugünlerde pek kullanılmayan bir kelime, çünkü artık yaşamayan bir meslekle ilgili. Deriden kösele yapanı anlatır.
Halkın ekonomiyi denetimi altında tutmadığı yerde, ekonomik demokrasinin yerini, ekonomik diktatörlüğün alacağını söylemek hiç de yanlış olmaz.
Öteki bütün kapitalist ülkelerde olduğu gibi Birleşik Devletler’de de, bolluğun ortasında açlık, varlığın içinde kıtlık, zenginliğin göbeğinde yoksulluk vardır.
Üretim araçlarının özel mülkiyeti ve kâr dürtüsünün sonu geldi. Kapitalizm, yararlılığını tüketti. Onun yerine yeni bir toplumsal düzen doğuyor: Sosyalizm.
Bir avuç insan, bütün halkın faaliyetlerini başarılı bir biçimde planlamak, yönetmek ve hızlandırmak için gerekli bilgiye, görüş gücüne ve kavrayışa sahip olamaz.
Kapitalist sınıf, isçi sınıfım sömürerek, servetle, güçle ve itibarla cömertçe ödüllendirilmiş; oysa işçi sınıfı, güvensizlik, yoksulluk, sefil hayat koşulları içine itilmiştir.
Kapitalist toplumda devletin ilk görevi, kapitalist sınıfın işçi sınıfı üzerindeki egemenliğinin temelini teşkil eden üretim araçları üzerindeki özel mülkiyeti savunmaktır.
Sosyalizm, birinci çeşit özel mülkiyeti, örneklersek, giydiginiz elbiseleri elinizden almak değildir. İkinci tür özel mülkiyeti, yani elbiseyi yapan fabrikayi almak demektir.
Büyüklüğün doruğuna erişen birinin kendi tırmandığı merdiveni tekmeleyerek başkalarının arkasından tırmanmasını engellemeye çalışması, çok iyi bilinen bir kurnazlıktır.
Zengin azınlığın çalışan çoğunluk üzerindeki toplumsal ve ekonomik egemenlik sistemini koruyup sürdürecek güçte bir araç olması gerekir. Böyle bir araç vardır. Devlettir bu.
Yasaları yapanlar ile yasaların çıkarları için yapıldığı adamlar arasındaki bağ, öylesine sıkıdır ki, devlet ile egemen sınıf arasındaki ilişki konusunda hiçbir kuşkuya yer bırakmaz.
Verimsiz ve müsriftir, çünkü insanın gereksinmeleriyle ilgilenmek yerine, gitgide artan fiyatlarla ve kârla ilgilendiği için, ekinlerin ve malların göz göre göre yokedilmesine izin verir.
Kapitalistler için önce mal, sonra insanlık gelir; işçiler için önce insanlık, yani kendileri, sonra mal gelir. Kapitalist toplumda iki sınıf arasında daima karşıtlık olmasının nedeni işte budur.
Nihayet, verimsiz ve müsriftir, çünkü, dönemsel olarak savaşa yol açar ve savaş, yaşamda güzel olan her şeyi insafsızca ve şeytanca yokettiği gibi, yaşamın kendisini de ortadan kaldırır.
Bir sınıf sahip olarak, öteki sınıf çalışarak yaşıyor. Kapitalist sınıf, gelirini, başkalarını kendi hesabına çalıştırarak elde eder; oysa işçi sınıfı, gelirini, yaptığı iş için aldığı ücret biçiminde sağlar.
Artık bir masa çevresinde çözümlenemez hale gelen düşmanlıklar, şimdi pazarlık, güçlü patlayıcılar, atom bombaları, sakat insanlar ve parçalanmış cesetlerle yapılıyor diye ortadan kalkmaz.
Kapitalist toplumda devlet, kapitalist sınıfın kararlarını, dayatarak yürütür. Bu kararlar işçi sınıfının, üretim araçlarının sahiplerinin hizmetinde çalıştığı kapitalist sistemin sürdürmek için alınmıştır.
Kâr sağlamak için, kapitalist, işçilerine olabildiğince az ödeme yapmak zorundadır. Ürünlerini satmak için, kapitalist, işçilerine olabildiğince çok ödeme yapmak zorundadır. İkisini birden yapamaz.
Demek ki işçiler, kendi işgüçleri karşılığında, ancak yaşayabilecekleri kadar bir ücret alırlar; bazı ülkelerde ise ayrıca bir radyo ya da buzdolabı ya da arasıra sinema bileti satın alabilecek bir fazlalık elde ederler.
Kısacası, sosyalizmin özü gereği, ülke bir avuç insanınmalı olmaktan ve bunlar tarafından kendi çıkarları için kötü yönetilmekten kurtulacak, bütün halkın malı olacak ve halk yararına, halk tarafından yönetilecektir.
Bu durumda, haliyle, iki sınıf arasında sürüp giden bir çatışma vardır. Kapitalist sınıf, isçi sınıfım sömürerek, servetle, güçle ve itibarla cömertçe ödüllendirilmiş; oysa işçi sınıfı, güvensizlik, yoksulluk, sefil hayat koşulları içine itilmiştir.

Alıntılar

Sosyalizmin Alfabesi, Leo Huberman