Jorge Luis Borges
 Arjantinli öykü ve deneme yazarı, şair ve çevirmen.
|
| Doğumu |
| 24 Ağustos 1899 Buenos Aires / Arjantin |
| Ölümü |
| 14 Haziran 1986 Cenevre, İsviçre |
- Zaman beni sürükleyen bir nehir ama nehir benim
Beni parçalayan bir kaplan ama kaplan benim
Beni tüketen bir ateş ama ateş benim
Evren ne yazık ki gerçek ben ne yazık ki Borges’im[1] - Eğer elimde bir zenginlik varsa o, kesinliklerden değil, zihinsel karışıklıklardan oluşuyor.
- Eğer yeniden başlayabilseydim hayata; ikincisinde daha çok hata yapardım. Kusursuz olmaya çalışmaz, sırt üstü yatardım.
- Demokrasi, istatistiğin şu tuhaf suistimali...
- Cennet ve cehennem bana oldukça aşırı geliyor. İnsanların yaptıkları bu kadarını hak ediyor olamaz.[2]
- En büyük intikam kayıtsızlıktır.
- Şüphe zekanın isimlerinden biridir.[3]
- Tek bir insanın yaptığı, sanki bütün insanlar tarafından yapılmış gibidir. Bu nedenle cennet bahçesindeki söz dinlemezliğin bütün insanlığı kirletmesi haksızlık sayılmaz; gene bu nedenle tek bir Yahudi'nin çarmıha gerilmesinin insanlığı kurtarmaya yetmesi de haksızlık sayılmaz. Belki de Schopenhauer haklıydı; ben başkalarıyım, her insan bütün insanlardır. Shakespeare de neredeyse, zavallı John Vincent Moon'dur.
(The Shape of the Sword)
- Korkunç bir işe kalkışan kişi bir an için bunu çoktan tamamlayıp bitirmiş olduğunu hayal etmeli ve geri döndürülemeyecek bir gelecek olduğu düşüncesini kafasına çakmalı.
(Yolları Çatallanan Bahçe)
Jorge Luis Borges ile ilgili daha fazla bilgiye Vikipedi'den ulaşabilirsiniz.
