Ferzan Özpetek
| Ferzan Özpetek | |
|---|---|
 | |
| Doğum tarihi | 3 Şubat 1959 |
| Doğum yeri | İstanbul |
 Vikipedi maddesi Vikiveri öğesi | |
Ferzan Özpetek (d. 3 Şubat 1959; Kadıköy, İstanbul), Türk asıllı İtalyan yönetmen, senarist, yazar.
Kitaplarından
[değiştir]- Dedesi sürekli, 'Çiçeklerden ders al,' derdi. 'Sabırlı olmayı, beklemeyi çiçeklerden öğren.' Çünkü çiçekler dondurucu kışın ardından ilkbaharın geleceğini bilirler. Sadece biraz sabırlı olmak, kendine güvenmek gereklidir. (İstanbul Kırmızısı)
- En son ne zaman bir şeyi ilk defa yaptın? (İstanbul Kırmızısı)
- Aşk fark gözetmez. Camileri tanıdım, kiliseleri tanıdım. Erkekleri sevdim, kadınları sevdim. Hele asileri, başını dik tutarak yürümeyi deneyenleri sevdim. (İstanbul Kırmızısı)
- Hayatta bazen gerçekten nedenini bilmeden yaptığımız şeyler vardır. (İstanbul Kırmızısı)
- Birbiri için yaratılmış iki insanın karşılaşması o kadar güç ki! Dünya yanlış kişiye aşık olan, yalnız kalan, acı çeken, buruk gözyaşı döken mutsuz insanlarla dolu. Aşkın tadını bildiklerini sanırlar oysa sadece silik bir taklidini tatmışlardır. (Sen Benim Hayatımsın)
- Birbirimizin gözünün içine bakarak konuşurduk. Maskesiz, içten gülümsemelerle bakışır, flört ederdik. Birisiyle ilişki kurmak için bir password girmeye ihtiyacımız yoktu ve her sabah uyandığımızda hayatımıza yeni bir arkadaş girmiş olurdu. (Sen Benim Hayatımsın)
- Camileri tanıdım, kiliseleri tanıdım. Erkekleri sevdim, kadınları sevdim. Hele asileri... Başını dik tutarak yürümeyi deneyenleri sevdim... (İstanbul Kırmızısı)
- Dış güzellik, basit bir kılıftan başka bir şey değildir; insanı dayanılmaz yapan enerjisi, bakışındaki büyü, gülümsemesindeki şakacılık, sıradan bir günü serüvene dönüştüren tılsımıdır. (Sen Benim Hayatımsın)
- Yanımda olmayacağın başka bir hayat beni ilgilendirmiyor. (Sen Benim Hayatımsın)
- Sonsuza dek orada, kaldırımda dikilebilir, tek söz etmeden ona bakabilirdim; anılara gömülmüş olarak ve hâlâ sahip olabileceklerimizi hayal ederek. (İstanbul Kırmızısı)
Filmlerinden
[değiştir]- Şunu asla unutmayın: önemli olan hayatınızı nasıl yaşadığınız değildir. Önemli olan bunu kendinize ve özellikle başkalarına nasıl anlatacağınızdır. İşte hatalara, acılara, ölüme bir anlam yüklemek sadece bu şekilde mümkün olur. (Harem Suare)
