Ne olursan ol, kim olursan ol, senin peşindeyim, ben bir suikastçiyim.
Bazen hayatta bazı kararlar alman gerekir babam ve kardeşlerim öldürüldüğünde bir karar vermem gerekiyordu. Bunun suçlusunu bulmak için and içtim. Ben kimmiyim? Adım Ezio Auditore da Firenze ve ben bir suikastçiyim.
Seni öldürmek hiçbir şekilde beni eğlendirmiyor ve bundan zevk almıyorum. Sadece insanlığın iyiliği için bu gerekli. Huzur içinde yat.
Karanlık içinde aydınlık için savaşıyoruz.
Hiçbir şey doğru değildir, her şey mübahtır.
Dinleyin. Kimsenin bize ne yapacağımızı söylemesine ihtiyacımız yok. Kendi yolumuzu izlemekte özgürüz. Bu özgürlüğü bizden alanlar olacak, ve bir çoğunuz bunu seve seve kabullenecek. Ama bizi insan yapan, neyin doğru olduğuna inanıyorsanız, seçme özgürlüğümüzdür. Sana yolunu gösteren cevapları verecek ne bir kitap ne de bir öğretmen var. Kendi yolunu kendin seç! Beni takip etme ya da bir başkasını.
Genç bir adamken özgürlüğüm vardı fakat göremedim. Vaktim vardı fakat bilmiyordum. Sevgim vardı fakat hissetmedim On yıllar geçtikten sonra üçünün de anlamını kavradım. Ve, şimdi hayatımın alacakaranlığında yanlış anlama memnuniyetimi geçti. Sevgi, özgürlük ve vakit: Bir zamanlar bunlar harcanabilirdi, beni ileriye götüren şeylerdi. Ve sevgi, en başta sevgilim. Senin için, çocuklarımız için, kardeşlerimiz için. Ve bize hayat veren bu koca ve mükemmel Dünya için. Sonsuz sevgiler Sophia'm.
Eskiden her şeyi yapacak zamanım yoktu, şimdi hiçbir şeyi yapacak zamanımın olmamasından korkuyorum.
Bu yaptıkların için seni öldüreceğim!
Ezio, Uberto Alberti’ye ailesinin idamından sonra, 1476.
Roma'nın kurtuluş mücadelesi başladı.
Bu mücadele başladığında bütün ömrümü kapsayacağını tahmin etmemiştim ama artık eminim ki benim ömrümden daha da fazlasını kapsayacak
Ben bu kaderi seçmedim, bu kader beni seçti.
Benim hikayem binlerce içinde bir tane çok erken biterse kimseye zarar gelmez.
Vittoria agli assassini! (Zafer suikastçilerin olacak!)
Vikipedi maddesi
Vikiveri öğesi