Erwin Schrödinger

Vikisöz, özgür söz dizini
Erwin Schrödinger
Avusturyalı fizikçi ve bilim kuramcısıydı.
Doğum tarihi 12 Ağustos 1887
Doğum yeri Viyana, Avusturya-Macaristan İmparatorluğu
Ölüm tarihi 4 Ocak 1961
Ölüm yeri Viyana, Avusturya
Vikipedi maddesi

Erwin Rudolf Josef Alexander Schrödinger (d. 12 Ağustos 1887, Viyana – ö. 4 Ocak 1961, Viyana), Avusturyalı fizikçi ve bilim kuramcısıydı.

Sözleri[değiştir]

  • Bilinç, çoğul olmayan bir tekildir.
  • Şimdi(şu an), sonu olmayan tek şeydir.
  • Sonu olmayan tek şey şimdiki zamandır.
  • "Her şeyin dalgalar olduğu" görüşünde ısrar ediyorum.
  • Fizik ve kimyanın yasaları, baştan sona istatistiğe dayanır.
  • Dâhilerden bir kişi bile on bin kişilik sürüden daha ağır gelir.
  • Bilinç, canlı maddenin eğitimine nezaret eden Öğretmendir.
  • Madde ve enerji yapısında zengindir. Hayat da öyle ama akıl almaz bir biçimde.
  • Biz kimiz? Bu sorunun cevabı bilimin sorunsallarından biri değil, bilimin amacıdır.
  • İnsanlar öldüklerinde onları bekleyen şey, ne aradıklarına benzer ne de hayal ettiklerine.
  • Uyanıklığın tek bir ortak dünyası vardır, ama uyumak her bir insanı kendi dünyasına döndürür.
  • Usta bir hipnozcu eski hatıralarınızın hepsini silebilse, aslında sizi öldürmüş olduğunu düşünmezsiniz.
  • Dürüst bir bilgi arayışında, çoğu zaman belirsiz bir süre boyunca bilgisizliğe katlanmak zorunda kalırsınız.
  • Bir erkek, hayatı boyunca hiç kendisiyle çelişmemişse, büyük ihtimalle, hiçbir şey hakkında konuşmamıştır.
  • Çağlar boyunca insanların benimsediği batıl inançların yarattığı korkular da bu kişilerin başına musallat olur.
  • Bilinç fiziksel terimlerle açıklanamaz. Çünkü bilinç kesinlikle temeldir. Başka hiçbir şey açısından açıklanamaz.
  • Özgür bir insanın, ölümden daha az düşündüğü bir şey yoktur; bilgelik ise, ölüme değil yaşama kafa yormaktır.
  • Bedenimdeki bir hücre, ortalamada, bir zamanlar ben olan yumurtanın ellinci ya da altmışıncı kuşaktan torunudur.
  • Doğanın hayata saygısı yoktur. Doğa, hayata dünyadaki en değersiz şeymiş gibi davranır ... Doğa amaçlarla hareket etmez.
  • Amaç, hiç kimsenin görmediği bir şeyi görmek değildir. Herkesin gördüğü bir şey hakkında, kimsenin henüz düşünmediği bir şeyi düşünebilmektir.
  • Gerçekte hiçbir şeyi yanlışsız bilmiyoruz; her şeyi vücudumuzun eğilimlerine göre ve ona giren, etki eden şeylerin düzenine göre geçirdiği değişimlerle biliyoruz.
  • Hiçbir benlik tek başına değildir. Uzun bir entelektüel atalar zinciri vardır. "Ben" birçok faktör tarafından atalara zincirlenmiştir ... Bu sadece alegori değil, ebedi bir hatıradır.
  • Hiçbir doğal olay kendi içinde iyi ya da kötü değildir. Üstelik kendi içinde güzel ya da çirkin de değildir. Doğada bu değerler bulunmaz, bilhassa anlam ve amaç da yoktur. Doğa, amaçlar doğrultusunda işlemez.
  • Şüphecilik tek başına ucuz ve kısır bir eylemdir. Gerçeğe herkesten önce yaklaşan ve yine de kendi zihin yapısının dar sınırlarını apaçık görebilen kişideyse şüphecilik görkemli ve verimli hale gelir, keşiflerin değerini düşürmez, aksine ikiye katlar.
  • Biz bilimin bize inşa ettiği bu materyal dünyaya ait değiliz. Biz onun içinde değil, dışındayız. Sadece gözlemciyiz. Dünyanın içinde olduğumuza inanma nedenimiz ise resme ait olmamız, vücudumuzun bu resmin içinde bulunması. Vücutlarımız dünyaya ait. Sadece

Alıntılar[değiştir]