Erdal Eren
| Erdal Eren | |
|---|---|
| Doğum tarihi | 25 Eylül 1961 |
| Doğum yeri | Ankara |
| Ölüm tarihi | 13 Aralık 1980 |
| Ölüm yeri | Altındağ |
 Vikipedi maddesi Vikiveri öğesi | |
Erdal Eren, 12 Eylül Darbesi öncesinde Piyade Er Zekeriya Önge'yi öldürdüğü gerekçesiyle hüküm giyen ve asılarak idam edilen Halkın Kurtuluşu ve Türkiye Devrimci Komünist Partisi mensubu militan.
Sözleri
[değiştir]- Biz devrimcilerin, alçakça katledilen yoldaşlara son saygı görevini "yasaları da çiğneyerek" yapması meşrudur. Meşru olmayan şey, sıkıyönetimin ta kendisidir. En büyük terörist ve katil, devlettir.
- 13 Şubat 1980'de mahkemede
- Balistik raporunda yanlışlık yaptılar, bana kitlemi koruma görevi verilmişti, birden saldırı gelince ben çektim, bize doğru ateş edeceklerini görünce mecburen ateş ettim. Ben ateş ettim ama o arkadan kendi arkadaşlarının ateşiyle de vurulmuş. O yakın hatta neredeyse bitişik atışmış, çok üzgünüm genç bir askerin ölmesine ama yaptıklarımdan dolayı asla pişman değilim çünkü bunu halk adına yaptık.[1]
- 2 Şubat 1980'de inzibat eri Zekeriya Önge'nin hayatını kaybettiği olaydan bahsediyor, 12 Aralık 1980'de gazeteci Savaş Ay'a
- Askerlerin hepsi hedef sınırlarım içerisinde olmasına rağmen ne öleni ne de başkasını öldürme kastım olmadığından ateş etmedim.[2]
- 2 Şubat 1980'de inzibat eri Zekeriya Önge'nin hayatını kaybettiği olaydan bahsediyor, 17 Mart 1980'de mahkemede
- Anne, baba ve evlat arasındaki sevgi çok güçlüdür, kolay kolay kaybolmaz. Evlat acısının da sizin için ne derece etkili olacağını biliyorum. Ama ne kadar zor olsa da bu tür duygusal yönleri bir tarafa bırakmanızı istiyorum. Sizin binlerce evladınız var. Zavallı ve çaresiz biriymişim gibi ardımdan ağlamanız beni yaralar. Hepinize özgür ve mutlu bir yaşam diliyorum.
- Ailesine yazdığı son mektubundan
- Kahrolsun faşist diktatörlük, yaşasın Türkiye Devrimci Komünist Partisi!
- İdamından önceki son sözü