Didem Mazlum
Didem Mazlum | |
---|---|
Vikipedi maddesi Vikiveri öğesi |
- Aşk/
Ne güzel bir hikayesi vardı bitişinin... Didem Mazlum / Çul ve Kül
- Beyin/
Her şeyi biliyordum ama kalbi hiçbir zaman çözemedim. Didem Mazlum / Çul ve Kül
- Göz/
Tanrı ona bu elbiseyi bahşetmişti. Bu O’nun en güzel giysisiydi şüphesiz. Didem Mazlum / Çul ve Kül
- Tanrı/
Sizin kadar küçük bir dünyaya sahip değilim, size verdiğim büyük dünyanın sahibiyim. Didem Mazlum / Çul ve Kül
- Nefes/
Ve hep denize doğru kaçışlar... Didem Mazlum / Çul ve Kül
- Diyalektik/
İnsan acıdan kaçmak için mutluluğa koşarken aslında acıdan kaçarken mutluluktan da kaçtığının farkında değildir. Biri olmazsa diğerini bilemezdik. Didem Mazlum / Çul ve Kül
- Pencere/
Delilik aklın kaçış yoludur. Didem Mazlum / Çul ve Kül
- Tecrübe/
Yüzeye çıkmadan nefes alıyorsam ve hâlâ dipteysem o zaman bu bir yanılsamadır. Didem Mazlum / Çul ve Kül
- İlk görüş/
O merdivenin dibinde, benim dünyamdan o kadar uzaktı ki... Didem Mazlum / Çul ve Kül
- Güven/
Kendini çok çok yüksek bir yerden, yerçekimine doğru, sırt üstü bırakmak. Didem Mazlum / Çul ve Kül
- Rüya/
Bir tek insan bilir. Didem Mazlum / Çul ve Kül
- Diyet/
Bir başkası gelse bileğimi kesse acır, ben gelsem tokadı indirsem suratıma, ölürüm. Didem Mazlum / Çul ve Kül
- İkilem/
Arada ölürüm, arada. Arada derede kaldığım anlarda arada ve hep orada, sol yanımda, yansızken, yalınken belki de. Orada işte, arada sırada. Didem Mazlum / Çul ve Kül
- Ego/
Bence Tanrı’nın çektiği fotoğraflarda çok güzel çıkıyorsun. Didem Mazlum / Çul ve Kül
- Koşulsuz/
Şimdi buna inanıp hatalar yapacaksın, sonra bir başka şeye. İnanç bile günde yalnızca iki kere doğruyu gösterir olmuş. Didem Mazlum / Çul ve Kül
- Sessizlik/
İçimde kavimler helak oluyor. Didem Mazlum / Çul ve Kül
- Şüphe/
Ama ben toprak değil, insan kurduyum! Didem Mazlum / Çul ve Kül
- Tor/
Sığınılacak bir nokta vardır elbet ama insanın katiline sığınması dünyanın en büyük ironisi bana göre. Canını acıtıyor ama dönüp dolaşıp yine de kendini onun kollarına bırakıp teselli buluyorsun. Didem Mazlum / Çul ve Kül
- Bari/
Tanrım bazen beni affet! Didem Mazlum / Çul ve Kül
- Nihai/
Aşk işte tam da bu noktada yani başladığı anda bitiyor. Didem Mazlum / Çul ve Kül
- Bir dua/
Bende olan şey herkeste olsun, bende olmayan şey hiç kimsede olmasın. Didem Mazlum / Çul ve Kül
- Monad/
Yalnızlık ne büyük bir tanrıdır ölümden önce. Kimseye muhtaçlığı olmayan ve ansızın gelen. Didem Mazlum / Çul ve Kül
- met/İs/
Su perileri gölgemde saklanıyor... Didem Mazlum / Çul ve Kül
- Kül/
Anka kuşu olmak da niye? Bu bir evrim ve devrim diye... Didem Mazlum / Çul ve Kül
- Çiy/
Görülenlerden öte var olan sevgilerdir içimizde... Senin gözlerinden bakarken hayata, ışığı görebilen çok az insan vardır o anda... Didem Mazlum / Çul ve Kül
- Om/
Kanatları düşüyor gözlerimden meleklerin... Gözyaşı gibi, kayıp gidiyor kemiklerimin ucundan... Didem Mazlum / Çul ve Kül
- Söz/
Çığ altında kalmak... hep italik yazılmalı... çünkü üzerine bir şey düşüyor ve sen eğiliyorsun... Didem Mazlum / Çul ve Kül
- Vahiy/
Kendini yüzeye yakın hissediyorsun ama asla orada olamıyorsun. Didem Mazlum / Çul ve Kül
- Katharsis/
Gerçeği anlamak onu bilmekten daha çok zaman alıyor. Didem Mazlum / Çul ve Kül
- Bizar/
İçimde sürekli bir Türkan Şoray tedirginliği. Didem Mazlum / Çul ve Kül
- Arkhe/
İnsanlar nehirlere benzer; hep akar, hep değişir. Didem Mazlum / Çul ve Kül
- İd/
Hayat nefs peşinde koşup onu köreltmekten ibaret. Didem Mazlum / Çul ve Kül
- Nefs-i Emmare/
En kolay sevdiklerimizden vazgeçiyoruz, doyumsuz ruhumuzun macera hevesiyle. Didem Mazlum / Çul ve Kül
- Gabri’el/
Ve tüm yazılanlar vahiyler gibi ağaçlara kazındı. Didem Mazlum / Çul ve Kül
- 10434/
Kimse birbirini böyle sevmemeli, erkenden. Ve pas tutar sonradan kalbinin geç kalışları. Severken. Didem Mazlum / Çul ve Kül
- Polemos/
Bir bir öldürüyoruz içimizdeki katilleri sevgilerle, sonra o sevgileri öldürmek için yeni katiller yaratıyoruz nefretiyle. Didem Mazlum / Çul ve Kül
- Dilsiz/
Hümanist bir aşkın katli vaciptir. Didem Mazlum / Çul ve Kül
- Korint 13/
Gerçekten sevdiğimiz zaman, gerçek; sevginin önüne geçer ve o’nun kurdu olur. Didem Mazlum / Çul ve Kül
- Töz/
Aşkın doğasında bitiş yoktur, aşk aşkındır ve sınırlandırılamaz ancak düştüğü kalpte tükenir ya da devam eder. Doğasına aykırı tükenmeye mahkum edilen aşk varlığından zerre kaybetmez. İçkin değildir, sonsuzdur. Didem Mazlum / Çul ve Kül
- Bağıntı/
Nefret ve tesadüf, aşkın en sevdiği iki kelime olmalı. Didem Mazlum / Çul ve Kül
- Yeğ/
Yalnız insanlar yanlış aşkların ürünüdür. Didem Mazlum / Çul ve Kül
- Mühür/
Yine dudaklarımı yiyorum, tadın kalmamış. Didem Mazlum / Çul ve Kül
- Nada/
Yalnızlık gel kurtar beni bu kalabalıktan; yüz kalabalığı, laf kalabalığı, her şey olma kalabalığı... Didem Mazlum / Çul ve Kül
- Ateş/
Hata kavramı var oldukça, insan mutlaka hatanın varlığını besleyecektir. Didem Mazlum / Çul ve Kül
- Prometheus/
Sustukça başka bir ben doğuyor. konuştukça yeniden ölüyorum. Didem Mazlum / Çul ve Kül
- Dide’m/
Bugün onunla son kez yani kendimi bir daha görmemek üzere... Didem Mazlum / Çul ve Kül