İçeriğe atla

Aytunç Altındal

Bağlantı ekle
Vikisöz, özgür söz dizini
Aytunç Altındal
Doğum tarihi 12 Ocak 1945, 1945
Doğum yeri Bakırköy
Ölüm tarihi 18 Kasım 2013, 2013
Ölüm yeri İstanbul
Vikipedi maddesi
Vikiveri öğesi

Aytunç Altındal (gerçek adı: Osman Aytun Altındal; 12 Ocak 1945, Bakırköy, İstanbul - 18 Kasım 2013), din, tarih ve politika alanlarında faaliyet göstermiş Çerkes asıllı Türk teolog, gazeteci, araştırmacı, komplo teorisyeni ve yazar.

  • Avrupa'nın sözde "Reform" isteği, siyasi bir "Trick" (Numara)dır. Benzer şekilde yine Avrupa tarafından Türkiye'nin önüne dikilen "İnsan Hakları" soytarılığı da, göz göre göre yutulamayacak bir büyük aldatmacadır. Ne mutlu ki Türkiye'de artık Batı-Hıristiyan aleminin tek taraflı standartlarını gözleri kapalı hayranlıkla kabul eden üç beş avanak "Çağdaş" ve "Laik"ten başkası kalmamıştır. Bosna-Hersek'i görmesini bilen gözlerin Batı'nın çifte standartlı İnsan Hakları yutturmacasına saf saf evet demeyecekleri belli olmuştur.[1]
    • Altınoluk 1994
  • Suriye bölünse bundan tek kazançlı çıkacak ülke İsrail olacaktır.[2] - (2012)
  • Dünyada hiçbir yerde, hiçbir şekilde halk ülke yönetmez. Demokrasi koca bir yalandır, ucuz bir şekilde halkın kazıklanmasıdır.[3]
  • Evet; Vahdettin hain, Menderes hain. Osmanlı padişahları arasında da üç tane iyi padişah var iddiası yutturulmuş: Osman Gazi, Fatih ve Kanuni. Bunlar hep mason teşkilatının bize belletmek istediği söylemlerdir. Diğer 37 padişah hiç mi iyi değildi yani? Bir de onları anlatırken işte bunların karısı hep yabancı idi derler. Atatürk'ten önceki tarihimiz tamamı ile inkar ediliyor. Hangi mason varsa o Türkiye'de büyük adam diye tanıtılıyor. Yeter yani kardeşim. Bunların hepsinin bilinmesi gerek. Daha Türk halkı neler öğrenecek duyduğunuz zaman dudaklarınız çatlayacak.[4]

Gül ve Haç Kardeşliği

[düzenle]
  • AB'ye Vatikan ve Papa "bile" alınmazken Türkiye, ne olduğu belirsiz laiklik anlayışıyla AB'nin hangi Gnostik-Masonik standardını "hazmedebilecek"tir ki?[5]
  • Roma'nın tolerans anlayışına karşı direnen tek dini cemaat Yahudilerdi. Yahudiler yasal olarak esir ulus değil, imparatorun dostu olan ulus statüsüsündeydiler. (...) Yahudi cemaati urbanic (kentçi) ve dvic (sivilleştirici) değil, pastoral (tarıma dayalı, kırsal) kökenliydi.[6]
  • Yahudi, İslamiyet'teki ya da Hristiyanlıktaki gibi bir "din"e bağlı olmak yükümlülüğü altında değildir. Yahudi sadece Tanrısıyla birlikte yürüyen bireydir, dinle değil.[7]
  • Yahudilik bilindiği gibi, kitaplı dinlerin ilkidir. Ne var ki Yahudi, kitap okuyarak "öğrenim" yapan bireydir; Müslüman ya da Hristiyan gibi dua etmek için kitap okuyan birey değildir. Yahudi kitabını sadece evrenin, dolayısıyla kendi tarihinin geçirdiği evreleri öğrenmek ve Yahudi Tanrısı'nı gücünü ve azabını tanıyabilmek amacıyla okur.[8]
  • Siyonizm, Atavistic bir ideolojidir. Din ya da gelenek değildir.[9]
  • İnsan Hakları kavramına bağlanış tarzı düşüncesi bakımından en yabancı olan sistem Yahudiliktir.[10]
  • İslam'da Allah'ın varlığı ve sözleri konusunda insan şüphe duyabilmesi mümkün değildir. İslamı, Yahudilikten ve Hristiyanlıktan gelişmiş bir din kavramına en uygun inanç sistemi yapan da bu özelliğidir.[11]
  • Yahudilik bir varoluş tarzı, Hristiyanlık bir dogma ama İslamiyet kelimenin tam anlamıyla bir "din"dir.
  • Hiç kuşkusuz günümüzde "Tek Devlet" olmak isteğiyle "Küreselleşme" sürecini yaşayan AB, bir teokrasi değildir. Dini esaslara göre yönetilmemektedir. Buna rağmen içeriği bizzat Kilise ve Papalar tarafından tanımlanmış birçok kavram kaynakları belirtilmeden ama aynen alınarak AB'nin "Resmi" metinlerine monte edilmiştir.[12]
  • "Eşitlik, Kardeşlik, Özgürlük" kavramlarını, mason dernekleri 1789'dan itibaren gündelik hayatımıza sokmuşlardır.[13]
  • Paracelsus, (...) Katolik olduğu halde Katolikliği eleştirmiş ve Martin Luther'i desteklemiştir.[14]
  • "Gül ve Haç" için Mikrokozmos kavramı kilit önemdedir.[15]
  • Kimya, simyanın bilimsel olarak inkarı değildir. Yani simya silinip gitmiş ve onun yerini ondan daha kapsamlı olan kimya almış değildir. (...) Simya ile kimya birbirlerini karşılamazlar.[16]
  • Tüm ortaçağ boyunca ve günümüzde de Kilise için "madde" asla temel kategori değildir. Kilise için esas "ruh"tur, "madde" o yüce "Ruh"un sadece bir suretidir ve hiçbir değeri yoktur.[17]
  • Tarihteki en önemli iki şifre anahtarı yapımcısından biri Fransız kriptolojist Etienne Bazeries (1891), diğeri de ABD başkanlarından Thomas Jefferson'dur.[18]
  • NATO'ya üye ülkelerin biri hariç diğerleri Christendome'da yer alan Hristiyan ülkelerdir. Tek istisna Türkiye'dir.[19]
  • Günümüzden 4500 yıl önce ilk haç motifi, taştan yapılmış bir tılsım olarak Kıbrıs'ta üretilmiştir.[20]
  • Hitler ve Naziler, okültizmden alınmış olan "Gamalı Haç"ı kendi okült milliyetçiliklerinin sembolü ve şifresi yapmışlardır.[21]
  • Kurukafa ve Kemikler Cemiyeti'nin en tanınmış üyesi ABD başkanı George W. Bush'tır ve "kurtarıcılık ve yeniden yapılandırıcılık" misyonuna Irak'tan başlamıştır. Müslüman Türk halkını "kurtarmak" (!) ve Müslüman coğrafyasını "yeniden yapılandırma" misyonunun kendisine verildiğine inanan sofu Methodist, yobaz Evanjelist bir gizli örgüt üyesi Hristiyan'ın başkanlğında ABD savaş makinesi 2003 yılında insanlığı "Yeni Dünya Düzeni"ne hazırlamaya başlamıştır.[22]
  • Paris, 1600'lü yıllarda Deizm'in merkeziydi. (...) Gotha verilerine göre 1600'lü yıllarda 400.000 nüfuslu olan Paris'te 50.000'den fazla Deist yaşıyordu.[23]
  • Günümüzde Bosnalı, Boşnak ve Sancaklı olarak tanınan Müslümanların çoğunun ataları Bogomil inancına bağlı Slavlardı.[24]
  • Haç'ın bir idam aracı olarak kullanılmaya başlanması, Roma İmparatorluğu döneminde değil "sanılanın aksine- İran'da Persler tarafından başlatılmıştır. İÖ 519'da ünlü I. Darius'un, esir aldığı 3000 Babilliyi çarmığa gerdirerek belgelenmiştir.[25]
  • Hz. İsa, "Tanrı'nın oğlu" olduğu iddiasından dolayı değil, "Yahudilerin Kralı" olduğunu iddia etmesinden dolayı idam edilmiştir.[26]
  • Gül ve Haç'ın Christendome'u dolayısıyla dünyayı düzenleme dönemi, Vatikan'a göre, 1909 yılında başlamıştır ve 2017 yılında tamamlanacaktır.[27]
  • Okült örgütleri iki ana ilkeye uyarak faaliyetlerini gösterirler. Bunlardan biri "sır" saklamak, diğeri ise "gizlilik"tir.[28]
  • Komplo tek kişiyle olmaz, mutlaka en az iki kişinin karışmasıyla gerçekleştirilir. (...) Komplonun teorisi olmaz; doğrusu conspiracy teorisidir. Ve de komplo ile konpirasyon, deyim yerindeyse; gazozla rakı kadar birbirlerinden farklıdırlar. İkisinin de sıvı olduğuna bakıp gazozu rakıyla karıştırmak en azından cehalettir.[29]
  • Isaac Newton, kralın hazinedarıydı ve masondu.[30]
  • AB'ye üye olmak için yeni Kudüs'ün 12 kapısını zorlayan Türkiyeli yöneticilerin memlekette uyguladıkları "ceberut laiklik"le Christendome'da 2000 yılda oluşmuş bulunan bu "seküler" bağlantısını İslam'a uyarlayabilmek mümkün değildir.[31]
  • AB'nin dini, Gnostik-Hristiyanlığın açık/gizli örgütleri tarafından "yeniden inşa" edilmiş olan "sekülerlik"tir. Tanrısı, kitapların anlattığı Tanrı değil, deizmin tasarımladığı "Demiurge"dür.[32]
  • Bugünkü Avrupa Birliği Christendome'dur ama artık Kilise (Vatikan) Hristiyanlığının egemen olduğu bir Hristiyan Kubbesi değildir. Bu nedenle Avrupa Birliği Devleti'nin Anayasası'na Kilise'nin Tanrı anlayışı konulmamıştır. Bugünkü AB, tam anlamıyla seküler/dünyevi bir "Yeni Kudüs"tür.[33]
  • Türkiye AB'nin tarihinde vardır ama kültüründe yoktur.[34]
  • 1789 Devrimi masonluğu geniş ölçüde politize etti. Devrimi izleyen yıllar içinde Fransız masonluğu sırasıyla liberal reformizmi, Girordin fikirleri, Cumhuriyetçilik'i, Meşruti Monarşi'yi, sonunda da Cumhuriyetçilik'i destekledi.[35]
  • Bir locanın kapısını çalıp elinizi kolunuzu sallaya sallaya mason olamazsınız. Masonluk reklam ve propogandadan kaçınmakadır.[36]
  • John F. Kennedy'ye dek, Amerikan başkanlarının üzerine yemin ettikleri İncil, George Washington'un bağlı bulunduğu locanın İnciliydi.[37]
  • Fidel Castro düşmanı mason üstatlarının ülkeden kovulmuş ve sürgünde bir loca kurmuş olmalarına karşın, Küba Hükümeti Hür masonluğu yasaklamamış tek komünist güçtür.[38]
  • Günümüzde Afrika ülkelerinin siyasetine yön veren devlet adamlarının çoğu masondur.[39]

Kaynakça

[düzenle]
  1. ↑ Tehlikeli Dönemeçteki Hedef Ülke
  2. ↑ A Haber, Bir Sormak Lazım Programı, 2012
  3. ↑ Alman parmağı var
  4. ↑ On iki Yıl Önce Netpano’da yayınlanan Rahmetli Aytunç Altındal Röportajı
  5. ↑ Aytunç Altındal, Gül ve Haç Kardeşliği, Destek Yayınları, 10. Baskı, s. 21
  6. ↑ Aytunç Altındal, Gül ve Haç Kardeşliği, Destek Yayınları, 10. Baskı, s. 28
  7. ↑ Aytunç Altındal, Gül ve Haç Kardeşliği, Destek Yayınları, 10. Baskı, s. 29
  8. ↑ Aytunç Altındal, Gül ve Haç Kardeşliği, Destek Yayınları, 10. Baskı, s. 30
  9. ↑ Aytunç Altındal, Gül ve Haç Kardeşliği, Destek Yayınları, 10. Baskı, s. 32
  10. ↑ Aytunç Altındal, Gül ve Haç Kardeşliği, Destek Yayınları, 10. Baskı, s. 33
  11. ↑ Aytunç Altındal, Gül ve Haç Kardeşliği, Destek Yayınları, 10. Baskı, s. 38
  12. ↑ Aytunç Altındal, Gül ve Haç Kardeşliği, Destek Yayınları, 10. Baskı, s. 41
  13. ↑ Aytunç Altındal, Gül ve Haç Kardeşliği, Destek Yayınları, 10. Baskı, s. 42
  14. ↑ Aytunç Altındal, Gül ve Haç Kardeşliği, Destek Yayınları, 10. Baskı, s. 66
  15. ↑ Aytunç Altındal, Gül ve Haç Kardeşliği, Destek Yayınları, 10. Baskı, s. 73
  16. ↑ Aytunç Altındal, Gül ve Haç Kardeşliği, Destek Yayınları, 10. Baskı, s. 74
  17. ↑ Aytunç Altındal, Gül ve Haç Kardeşliği, Destek Yayınları, 10. Baskı, s. 75
  18. ↑ Aytunç Altındal, Gül ve Haç Kardeşliği, Destek Yayınları, 10. Baskı, s. 109
  19. ↑ Aytunç Altındal, Gül ve Haç Kardeşliği, Destek Yayınları, 10. Baskı, s. 112
  20. ↑ Aytunç Altındal, Gül ve Haç Kardeşliği, Destek Yayınları, 10. Baskı, s. 119
  21. ↑ Aytunç Altındal, Gül ve Haç Kardeşliği, Destek Yayınları, 10. Baskı, s. 120
  22. ↑ Aytunç Altındal, Gül ve Haç Kardeşliği, Destek Yayınları, 10. Baskı, s. 126
  23. ↑ Aytunç Altındal, Gül ve Haç Kardeşliği, Destek Yayınları, 10. Baskı, s. 130
  24. ↑ Aytunç Altındal, Gül ve Haç Kardeşliği, Destek Yayınları, 10. Baskı, s. 136
  25. ↑ Aytunç Altındal, Gül ve Haç Kardeşliği, Destek Yayınları, 10. Baskı, s. 137
  26. ↑ Aytunç Altındal, Gül ve Haç Kardeşliği, Destek Yayınları, 10. Baskı, s. 139
  27. ↑ Aytunç Altındal, Gül ve Haç Kardeşliği, Destek Yayınları, 10. Baskı, s. 143
  28. ↑ Aytunç Altındal, Gül ve Haç Kardeşliği, Destek Yayınları, 10. Baskı, s. 147
  29. ↑ Aytunç Altındal, Gül ve Haç Kardeşliği, Destek Yayınları, 10. Baskı, s. 148
  30. ↑ Aytunç Altındal, Gül ve Haç Kardeşliği, Destek Yayınları, 10. Baskı, s. 169
  31. ↑ Aytunç Altındal, Gül ve Haç Kardeşliği, Destek Yayınları, 10. Baskı, s. 187
  32. ↑ Aytunç Altındal, Gül ve Haç Kardeşliği, Destek Yayınları, 10. Baskı, s. 192
  33. ↑ Aytunç Altındal, Gül ve Haç Kardeşliği, Destek Yayınları, 10. Baskı, s. 193
  34. ↑ Aytunç Altındal, Gül ve Haç Kardeşliği, Destek Yayınları, 10. Baskı, s. 196
  35. ↑ Aytunç Altındal, Gül ve Haç Kardeşliği, Destek Yayınları, 10. Baskı, s. 229
  36. ↑ Aytunç Altındal, Gül ve Haç Kardeşliği, Destek Yayınları, 10. Baskı, s. 237
  37. ↑ Aytunç Altındal, Gül ve Haç Kardeşliği, Destek Yayınları, 10. Baskı, s. 279
  38. ↑ Aytunç Altındal, Gül ve Haç Kardeşliği, Destek Yayınları, 10. Baskı, s. 284
  39. ↑ Aytunç Altındal, Gül ve Haç Kardeşliği, Destek Yayınları, 10. Baskı, s. 285
"https://tr.wikiquote.org/w/index.php?title=Aytunç_Altındal&oldid=221231" sayfasından alınmıştır