Ayşe Şasa
| Ayşe Şasa | |
|---|---|
| Doğum tarihi | 1 Ocak 1941 |
| Doğum yeri | İstanbul |
| Ölüm tarihi | 16 Haziran 2014 |
| Ölüm yeri | İstanbul |
 Vikipedi maddesi Vikiveri öğesi | |
Ayşe Şasa, Türk senarist ve yazar.
Sözleri[değiştir]
- Gençliğim boyunca hakikatin peşindeydim. Sonra hastalandım. Büyük psikotik acılar yaşadım. Bu dönemde keşfettiğim İslam tasavvufu bana sonsuz şifa verdi. Engin saadet getirdi. Aradığımın kat ve kat fazlasını İslam’da, tasavvufta buldum. Huzur, sükun, neşe, hakikat. Allah’ı inkar halinde olduğum gençlik yıllarımda yakıcı bir yalnızlık içindeydim. İnanca ulaştıktan sonra bu tümden değişti. Peygamberimiz “Gir ümmetime gir cennetime” diyor. Bunun ne kadar gerçek olduğunu da gördüm. Tanıştığım güzel Müslümanlar ve Allah dostları benim cennetim oldu.[1]
- 1960’lı yılların Yeşilçam’ı halk sineması diye tabir ediliyordu ama esasında bir takım şablonlar içinde dönen, avami bir sinemaydı. Bu şablonlara dâhil olmayanları dışına atıyordu. Bütün çalışan elemanlar az çok o kalıplara, klişelere uyardı. Klişeler iyi veya kötü, tartışılır; yeniliğe izin vermeyen, edebi değeri pek olmayan türdendi.[2]
- Aileler büyük fedakârlıklarla eğitmeye çalıştıkları çocukları dünyevi hedeflere yöneltiyor ve yüzde yüz başarı bekliyorlar. Dünyevi hırslar büyük çöküntülere, mutsuzluklara gebe olabiliyor. Hayat bazılarının sandığı kadar düz bir mantıkla yürümüyor. Kader var. Dünyevi hayatın imtihanları diye bir şey var. İman, ibadet, tevekkül, sabır, kanaat yoksa, manevi bir tavır yoksa, insanın dünyada işi zor.[3]