Antonin Artaud
| Antonin Artaud | |
|---|---|
 Fransız oyun yazarı, aktör, yönetmen ve şair. | |
| Doğum tarihi | 4 Eylül 1896 |
| Doğum yeri | Marsilya |
| Ölüm tarihi | 4 Mart 1948 |
| Ölüm yeri | Paris, Ivry-sur-Seine |
 Vikipedi maddesi Vikiveri öğesi | |
Antoine Marie Joseph Artaud (d. 5 Eylül 1896, Marsilya - ö. 1948, Paris), Fransız oyun yazarı, aktör, yönetmen ve şair.
Sözleri
[değiştir]- İnsanın yüzü bir ölüm alanıdır.
- Ben sadece acımdan doğdum.
- Bilinç bir iştahtır, yaşama iştahı.
- Beni intihar ettirdiler. Ne müthiş!
- Kimse de yalnız değildir ölmek için.
- Dövüşmek için darbeler almak lazım.
- İnsan hasta, çünkü kötü inşa edilmiş.
- İnsan intihar etmez. İnsanı intihar ederler.
- Bende varolan her şeyin tek yargıcı benim!
- Hastalık, güzelliğin filizlendiği ahengi yaratır.
- Sanki sürekli alçalıyor gerçekliğin normal düzeyi.
- Yaşam yalnızca, istekler ve olumsuz güçler dizisidir.
- Uzun zamandır ölüm, benim için bir değer taşımıyor.
- Gerçek acı, insanın kendi içindeki değişimi hissetmesidir.
- Utanç duygusu yenilenlerde cesareti yeniden uyandırdı.
- Ancak iyi ahlaklı eylemler hayata güzellik ve onur verebilir.
- Azıcık bir gerçekle yetinmeyecek kadar acı çekmiştim ben.
- Diyebilirim ki ben, gerçekten, bu dünyada varlık olamadım.
- İki yol vardı önünde: sınırsız dışarınınki, boyutsuz içerininki.
- Varlığın bulaşıcı yaşmamının mide bulandırıcı bir çökelişi var.
- Kendi kendimi yıkıma uğratıyorum; artık, yaşıyor sayılamam.
- Ölüme açlık duymuyorum, varlık olmamaya açlık duyuyorum.
- "Sırra ermişlerin" yanında yutturmacılar her zaman var olacaktır.
- Ve bazen daha fazlası gerekmez bir dahiyi intihara sürüklemek için.
- Kötülük her insana eşit ölçüde verilmemiştir, deha da öyle, delilik de.
- Paramparça. Sanki bir ışık yağmuru.Bu ne biçim ölüm? diye düşünür.
- Kendimi, yaşamdan kendi irademle kopardım, yazgımı aşmak istedim!
- Düşüncelerimi teker teker bırakmakla, daha şimdiden intihar ettim ben.
- Sadece iliklerimi sarsanın açıklığına inanıyorum, aklıma konuşanın değil.
- Yaşam, bir nesne, bir biçim değildi bende,bir dizi mantık yürütmeydi yalnızca.
- Anlaşılması için yeterince ayrıntı vardır. Açıklamak nesnenin şiirini bozmak olurdu.
- Gerçek tiyatro her zaman bana, tehlikeli ve dehşetli bir eylem olarak görünmüştür.
- Var olmak için kendini olmaya bırakmak yeter, ama yaşamak için,birisi olmak lazım.
- İçindeki gerçek ölümün beni korkutmadığı aceleci bir ölümün yara izlerini taşıyorum.
- Ve artık hiç kimse tanrıya inanmıyorsa, bu, herkesin giderek insana inanmasındandır.
- Zengin olarak sen bir köpeksin, ben senden daha değerliyim suratına tüküreyim senin.
- Kaygı verici olan bu dünyanın düzeninden sonra bir başkasının daha olduğunu bilmek.
- Bir gecikmeyle hissediyorum yaşamı, umutsuzlukla farkediyorum ondan kopmadığımı.
- Benimle ben olmayan arasında, henüz bitmemiş, yüzyıllardır devam eden bir savaş var.
- Yeryüzü insanın krallığı değildir ve bu dünyada yaşamak bir düşüş, garip bir rütbe indirimidir.
- Bu soruları sorduktan sonra, huzura kavuşan hiç kimse olmadı Kimim ben? Nereden geliyorum?
- Şifalı ölüm, doğadan ayırarak iyileştiriyor bizi; ama ya ben, olgulara yol vermeyen acıların ürünüysem?
- İntihar etmiş deli oradan geçmiş ve resmin suyunu doğaya iade etmiş, ama ona, kim onu geri verecek?
- Tüm bireysel eylemler toplumsallığa aykırıdır. Deliler, toplumsallık diktatörünün kurban ettiği kimselerdir.
- Makinanın olduğu yerde her zaman dipsiz kuyu ve hiçlik, yapılanı bozan ve ilga eden teknik bir müdahale var.
- Düzen, Düzensizlik, Birlik, Anarşi, Şiir, Ses kakışımı, Ritim, Uyumsuzluk, Büyüklük, Çocukçalık, Yüce gönüllülük, Kıyıcılık.
- Varlık kuramında ben neyim? Ben, yaşamını yitirmiş olan ve tüm araçlarla onu yerine geri getirmeye çalışan bir insanım.
- Bir deli, toplumun dinlemek istememiş olduğu ve dayanılmaz gerçekler söylemesini engellemek istemiş olduğu bir insandır da.
- Herkes aslında cehennemden çıkmak için yazmıştır, ya da resim yapmıştır, heykel yapmıştır, taslak yapmıştır, kurmuştur, bulmuştur.
- Ben artık ne ölebiliyorum ne yaşayabiliyorum, ne de ölümü ya da yaşamı istememezlik edebiliyorum. İnsanların tümü de benim gibi.
- Çünkü bir deli, toplumun dinlemek istememiş olduğu ve dayanılmaz gerçekler söylemesini engellemek istemiş olduğu bir insandır da.
- İnsan, kendi hiçliğinin tadına varabilseydi, kendi hiçliğinde dinlenebilseydi ; bu hiçlik, herhangi bir varoluş biçimi olmasın, ama tam bir ölüm de olmasın.
- Sıkıntı İç sıkıntısı delirtir. İç sıkıntısı intihar ettirir. İç sıkıntısı lanetler. İç sıkıntısını tıp bilmez. İç sıkıntısını doktorunuz duymamıştır. İç sıkıntısı yaşamı yaralar. İç sıkıntısı yaşamın göbek kordonunu düğümler.
