Şeker Portakalı
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Şeker Portakalı (orj. Meu Pé de Laranja Lima), Brezilyazlı yazar José Mauro De Vasconcelos'un 1968 tarihli romanı.
Alıntılar[değiştir]
- Yüksek sesle şarkı söyleyemediğim için, şarkıları içimden söylüyordum. Garipti ama, çok da hoş olabiliyordu.
- s. 13
- "Nerenle konuşuyorsun?" dedim.
- "Ağaçlar aynı anda her yanıyla konuşurlar. Yapraklar, dallar ve kökleriyle birlikte. Görmek ister misin? Kulağını gövdeme daya, kalbimin atışını dinle."
- s. 34
- Adamcağız kollarını açtı, beni göğsünde sevgiyle sıktı. "Ağlama yavrum," dedi. "Hep böyle duygulu bir çocuk olarak kalacaksın, pek çok ağlama fırsatı bulacaksın hayatta."
- s. 59
- İnsan yüreğinin,bütün sevdiklerini içine alabilmesi için büyük olması gerektiğini bilmelisin.
- s. 121
- Herkes doğması gerektiği biçimde doğar.
- s. 139
- Bir gün Dindinha bana, sevincin "yürekte ışıldayan bir güneş" olduğunu söylemiş, güneşin her şeyi mutlulukla aydınlattığını belirtmişti. Bu doğruysa, benim iç güneşim de şimdi her şeyi güzelleştiriyordu.
- s. 149
- Güçsüzlük beni sürekli bir uyku halinde tutuyordu. Günle geceyi ayıramaz olmuştum.
- s. 171