VEDA

Vikisöz, özgür söz dizini

VEDA - AYŞE KULİN[değiştir]

ALINTI[değiştir]

  • Kar, mevsimi geçtikten sonra yağdı mıydı, haşmeti­ni kaybederdi. Uzun ve zorlu bir kışın sonunda, çiçeklerin açması beklenirken zamansız gelen kar, İstanbul'u sedef rengi bir masal şehre dönüştüreceğine, çamurlu yolların ve boyası aşınmış ahşap evlerin üzerinde toz şekeri serpiştirilmiş gibi eğreti duruyordu (Kulin,1970,s.1).
  • Dermansız dertlerle dört bir yandan kuşatılmıştı Ahmet Reşat. Polisten sakladığı yeğenini tedaviye götüremiyor, konağa yakın dostu Mahir'in dışında doktor çağıramıyordu. Kemal'i evinde sakladığı duyulursa, o saniye sürülürdü. Kimse ne gözünün yaşına, ne de devleti için yıllardır akıttığı emeğe ve vekaleten üstlendiği mevkiye bakardı(Kulin,1970,s.5).

KAYNAKÇA[değiştir]

Kulin, A. (2007). Veda. Everest Yayınları.