Kral Lear
— Kral Lear
Kral Lear William Shakespeare'in yaklaşık olarak 1605 yılında yazıldığı tahmin edilen önemli trajedilerinden biridir.
I. Perde
[değiştir]- Hiçten hiç doğar ancak, bir şeyler söyle.[1]
- Lear, I. Sahne
- Güç, dalkavukluğa boyun eğdi diye
Vazife çekinir mi sesini yükseltmeye?
İhtişamın aptallığa tenezzül ettiği yerde,
Açgözlülükten başka kim kuşanabilir şerefi?
Geri alın idam hükmünüzü,
İyi hesap edin bu lüzumsuz acelenizin sonuçlarını.[1]- Kent, I. Sahne
- Umarım güzel kelimeleriniz
Güzel davranışlarla ispatlanır
Ve sevgi dolu sözcüklerden
Sevgi dolu eylemler filizlenir.[1]- Kent, I. Sahne
— Cordelia
- Her ne kadar gözünüzde değerimi azaltsa da,
Talepkâr gözlere ve sözlere sahip olmamaktır zenginliğim.- Cordelia, I. Sahne
- Tanrım! Ne tuhaftır onların buz gibi nefretinden
Benim alev alev saygımın tutuşması- Fransa Kralı, I. Sahne
Ancak zaman çözecektir.
Suçların üstü örtülmüş gibi görünür,
Fakat bir oyundur bu; sonu utançla biter.
— Cordelia
- Karmakarışık olmuş bu kurnazlık örgüsünü
Ancak zaman çözecektir.
Suçların üstü örtülmüş gibi görünür,
Fakat bir oyundur bu; sonu utançla biter.- Cordelia, I. Sahne
- Efendim, ne bir kadına güzel şarkı söylüyor diye
Âşık olacak kadar gencim;
Ne de sebepsiz yere tutkun olacak kadar yaşlı.
Kırksekiz yılı devirdim.- Kent, IV. Sahne
Kulübesine hapsedilmekte.
— Soytarı
- Gerçek, sadık bir köpek,
Kulübesine hapsedilmekte.- Soytarı, IV. Sahne
- Her şeye sahip olsan da tüm varlığını gösterme,
Her şeyi bilsen de gevezelik etme,
Elinde olanın hepsini ödünç verme,
Ata bindiğinden fazla yürüme,
İnanmak için duyduğunla yetinme,
Bakma talihin için bir zarın düşüşüne,
Bırak içkinle kadınını geride,
Çıkmayıp dışarı otur evinde,
Bak iki onluk nasıl da aşacak yirmiyi elinde.- Soytarı, IV. Sahne
- Bilgelikten nasibini almadan yaşlanmak çok tuhaf şey.
- Soytarı, V. Sahne
II. Perde
[değiştir]- İnsan kör değilse neyi koklayacağını gözleriyle bulur.
- Soytarı, IV. Sahne
- En kötü yaratıklar bile hoş görünür göze
Daha beteri karşına dikilince- Lear, IV. Sahne
- Başına buyruk insanların öğretmeni,
Kendi başlarına açtıkları dertleridir.- Regan, IV. Sahne
III. Perde
[değiştir]- Bizden daha üstün olanların da
Bizimle aynı acıları çektiğini görünce derdimiz hafifler.
Acısını yalnız başına çekendir canı en çok yanan,
Acısı büyüdükçe büyür içinde,
Mutluluktan yana ne varsa bırakır geride.
Sadece paylaşmakla azalır keder,
Yalnızca dostuna sarılabilen acı hafifler.- Edgar, VI. Sahne
Kimse bana hesap soramaz.
— Goneril
IV. Perde
[değiştir]- Üstüne yamalı paçavra giyenin her hatası görünür de,
Kürklerle kaftanlar bütün ayıpları örter.
Bir suçu altınla kaplarsan,
Adaletin kılıcı kırılır da ona bir şey olmaz.
Ama çula çaputa sararsan,
Bir cücenin elindeki saman çöpüyle bile parçalanır.
Herkes masum, hem de herkes!
Suçlayacak olursa bir kimse diğerini.- Lear, VI. Sahne
V. Perde
[değiştir]- Kanunları ben koyarım, sen değil.
Kimse bana hesap soramaz.- Goneril, III. Sahne
