Abdülhak Hamit Tarhan

Vikisöz, özgür söz dizini
Abdülhak Hamit Tarhan
Türk şair, oyun yazarı ve diplomat.
Doğum tarihi 2 Ocak 1852
Doğum yeri İstanbul
Ölüm tarihi 13 Nisan 1937
Ölüm yeri İstanbul
Vikipedi maddesi
Vikiveri öğesi

Abdülhak Hamit Tarhan, Türk şair, oyun yazarı ve diplomat.

Sözleri[değiştir]

  • Felaket, zekayı eğitir.   
  • Rezalet, fazilet olamaz.  
  • Yüzsüzlük, örtü istemez.  
  • Felaket gibi hoca az bulunur.   
  • Deha, ebediyetlerin silsilesidir.   
  • Uzadıkça kısalan şey; ömürdür.   
  • Para mabud ve bankalar mabed.
  • Eğitimli bir insan ahlaksız olamaz.
  • Vatan ağlıyorken gülmek yasaktır.  
  • Ne çare; insan hayalsiz yaşayamaz.   
  • Ölmeden önce arkama bir it taktılar.   
  • Gönül bir binadır ki, mimarı muhabbettir.
  • Ne ararsan bulunur, derde devadan gayri.  
  • Hak yiyen insan, kan içen insana özğüdür.   
  • Kullanmasını bilenlerin elinde zehir de bir ilaçtır.    
  • Kötülere iyilik etmek, iyilere kötülük etmekle birdir.  
  • Namuslu bir insanın verdiği söz, yemin yerine geçer.  
  • Eyvah ! ne yer, ne yar kaldı, Gönlüm dolu ahu zar kaldı.  
  • Siyasiyat ile iştigal edenlerin, hissiyat ile alakaları kalmaz.
  • En büyük zevkim, ümidim, neşem. Kırda seyran idi, her gün, her dem.   
  • Kim demiş ki çocuk küçük bir şeydir. Bir çocuk belki en büyük bir şeydir.   

Alıntılar[değiştir]

Konuyla ilgili diğer Wikimedia sayfaları:

Vikipedi'de Abdülhak Hamit Tarhan ile ilgili ansiklopedik bilgi bulunmaktadır.