Dostluk: Revizyonlar arasındaki fark

"Dostunu severken ölçülü sev. Belki bir gün düşmanın olabilir. Dargın olduğun zaman da ölçülü ol ki bir gün dost olursun. Sonra da yaptığına pişman olursun."

Japon atasözü

Bir dostunuz, yemiş bahçesini geziyorsa, dalgın görünmeniz en büyük nezakettir.

Mevlana Celaleddin-i Rumi

İnsan dostunun huyunu alır.

Miguel de Cervantes

Dost uğrunda ölmek kolay, fakat uğrunda ölünecek dostu bulmak zordur.

Nazım Hikmet Ran

Arkadaşlık ağaca benzer, kurudu mu yeşermez artık.

Oscar Wilde

Dost önden bıçaklar.

Pir Sultan Abdal

Hiç ellerin taşı bana değmez, ille dostun gülü yaralar beni.

Victor Hugo

Fakirlik, insanın sözde dostlarını uzaklaştırır.

Mehmet Murat İldan

Bazen birisiyle karşılaşırsınız, o süngerdir, siz de su; hemen bir iç içe geçiş, çabucak bir kaynaşma, tabii bir bütünleşme olur, çabucak bir dostluk kurulur. Bazısı da vardır ki, ona dair her şey koskoca granit bir kayadır, çelikten bir zırhtır; ne o sizin içinize akar ne de siz onun. Bu ikincilerle hiç karşılaşmasak değerli ömrümüzün saadet yollarında çok daha fazla zaman geçirmiş oluruz.
Zamanın ve mekânın içinde yitirdiğimiz insanlara ne oldu? Bir zamanlar tanıdığımız, sonra da alacakaranlık vaktinin siluetlerine, mahzenlerin içindeki kalın tozlara bulanarak kaybolmuş şarap şişelerine dönüşmüş bu eski dostlara, eskiden hoşlandıklarımıza, hoşça vakit geçirdiklerimize? Ne oldu onlara? Böyle bir merak uyanır insanın içinde, hüzünle karışık tuhaf bir merak.
İnsanları çoğu kez ormanlardaki yılanlar, kaya diplerindeki akrepler değil, yanı başlarındaki hizmetçileri, korumaları, akrabaları, tanıdıkları, eşleri, dostları, sevgilileri sokarlar. Sizi sokacak bir eşek arısı arıyorsanız önce yakınınızdakilere bakınız!..
İnsanın sabrını ölçmeyen anlayışlı bir dost… Herkese en az bir tane lazım ondan!

Tüm kategoriler - Tüm sayfalar - Rastgele sayfa

@@ 49. satır: / 49. satır: @@
 == [[Victor Hugo]] ==
 *Fakirlik, insanın sözde dostlarını uzaklaştırır.
+== [[Mehmet Murat İldan]] ==
+* Bazen birisiyle karşılaşırsınız, o süngerdir, siz de su; hemen bir iç içe geçiş, çabucak bir kaynaşma, tabii bir bütünleşme olur, çabucak bir dostluk kurulur. Bazısı da vardır ki, ona dair her şey koskoca granit bir kayadır, çelikten bir zırhtır; ne o sizin içinize akar ne de siz onun. Bu ikincilerle hiç karşılaşmasak değerli ömrümüzün saadet yollarında çok daha fazla zaman geçirmiş oluruz.
+* Zamanın ve mekânın içinde yitirdiğimiz insanlara ne oldu? Bir zamanlar tanıdığımız, sonra da alacakaranlık vaktinin siluetlerine, mahzenlerin içindeki kalın tozlara bulanarak kaybolmuş şarap şişelerine dönüşmüş bu eski dostlara, eskiden hoşlandıklarımıza, hoşça vakit geçirdiklerimize? Ne oldu onlara? Böyle bir merak uyanır insanın içinde, hüzünle karışık tuhaf bir merak.
+* İnsanları çoğu kez ormanlardaki yılanlar, kaya diplerindeki akrepler değil, yanı başlarındaki hizmetçileri, korumaları, akrabaları, tanıdıkları, eşleri, dostları, sevgilileri sokarlar. Sizi sokacak bir eşek arısı arıyorsanız önce yakınınızdakilere bakınız!..
+* İnsanın sabrını ölçmeyen anlayışlı bir dost… Herkese en az bir tane lazım ondan!