Bir Demet Tiyatro

Zabıta İrfan

(Zabıta İrfan'ın elinde telefon, uzun bir sessizlik)
Elmas: Eee ne dedi?
İrfan: Valla bana bişi demedi. Hep anamdan bahsetti.

Feriştah

Feriştah: Mükremin, kimsesiz gecelerimin tespihli prensi.

---

Feriştah: Adele mülkün temelidir.

---

Feriştah: Ben bir kitap yazdım Numan.
Numan: Yapma ya. Ne anlatıyor?
Feriştah: Kifayetsiz kocasını öldürmek isteyen şahane bir kadının fentestik anıları ve taocu sevişme usulleri üzerine bir çalışma.
Numan: Haa karışık bir şe desene.

Mükremin Çıtır

Mükremin: (Asuman'a) Şimdi sen vapura binince, balkona çıkıp denize bakacaksın ya. Dalgın dalgın. Aldırma; bizim sevdamız daha büyük ondan.

---

Asuman: İyi günler.
Mükremin: Asuman senin buralarda ne işin var?
Asuman: Randevulaşmıştık ama senin burada olduğunu söylediler. Ama rahatsız ettiysem gidebilirim. Gördüğüm kadarıyla meşgulüyet olayı. Bu kadın yine taciz olayına devam mı ediyor?
Feriştah: Mükremin kimdir bu?
Mükremin: Anlaşılan sizi taamüden tanıştırmak zorunda kalıcez. Bu feriştah yengemiz, bu da asuman. Benim manitam oluyor kendisi.
Feriştah: Neyin oluyor?
Mükremin: Dalgam, davam, sevdalım.
Feriştah: Bunlar ne sevgisiz kelimeler mükremin? Sen sevda hücrelerini bunlamı etkisiz hale getiriyorsun? Yazıklar olsun.
Asuman: Mükremin ne diyor bu acaip kadın?
Feriştah: Demek bu şekilde anlamıyor! O vakit ben sana aynı olayı bir ede baltayla anlatayım.

---

Fadıl Fıdıllıoğlu: Seni saygılı olmaya davet ediyorum Mükremin abi!
Mükremin: Bende seni bizim evin arkasındaki açık araziye davet ediyorum.

---

Mükremin: Dolar elbet bir gün düşer. Ama bizim sevdamız yerçekiminden etkilenmez.

Mükremin: Tirbişon, öküzler bile sana imreniyo; kırk yıllık öküzüz şöyle bi HAA diyemedik diye.

Mükremin: Hdi naşş! I want to see your ense traşş!!

• Baltadan enteresan bi ses geldi.Galiba taşa vurduk.

Saldıray

Saldıray: Ne dediğin duyulmuyor. Anlaşılmıyor, çıkar üstündekileri. çıkaramam çıplak kalırım....sen kulaklarını aç da iyi dinle....geçen defa gördüğüm koca bi kütle kir varsa kulaklarında elbet duyamazsın,laflarım gerdimi seni gerik saldıray

Lutfiye Fıdıllıoğlu

Lutfiye: Gözlerime inanamıyorum. Kulaklarımı ciddiye alamıyorum.

---

Lutfiye: Ölme eşeğim ölme, bir gün hoşafın kıymetini anlayacaksın.

Bir Demet Tiyatro ile ilgili daha fazla bilgiye Vikipedi'den ulaşabilirsiniz.