Albert Schweitzer: Revizyonlar arasındaki fark

Vikisöz, özgür söz dizini
Etkileşimli olarak geçmişe göz at
[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
← Önceki değişiklikSonraki değişiklik →
İçerik silindi İçerik eklendi
GörselVikimetin
Mavrikant (mesaj | katkılar)
Editörler
2.078 değişiklik
++Kategori
Babatolian (mesaj | katkılar)
Editörler
3.527 değişiklik
dz.
1. satır: 1. satır:
[[Dosya:Albert Schweitzer, Etching by Arthur William Heintzelman.jpg|thumb|right|200px|[[Ahlak]]lılığın en büyük düşmanı [[duygu]]suzlaşmaktır.]]
{{Biyografi
Albert Schweitzer (d. 14 Ocak 1875, Kayserberg, Alman İmparatorluğu - ö. 4 Eylül 1965, Lambaréné, Gabon), 1952 Nobel Barış Ödülü sahibi Alman [[hümanizm|humaniter]] doktor, [[felsefe|filozof]], [[müzik|müzisyen]], [[teoloji|teolog]], [[hayvan]]sever ve anti-nükleer aktivistti.
|kişi_adı=Albert Schweitzer

|resim_adı=Albert Schweitzer, Etching by Arthur William Heintzelman.jpg
[[Dosya:Georgia Aquarium - Giant Grouper.jpg|thumb|right|180px|Biz [[bilgi]] edindikçe etrafımızdakiler anlaşılır bir hâl almaktan ziyade daha da gizemli olur.]]
|resim_başlığı= Alman; Filozof, Tanrıbilimci, Müzisyen, Doktor ve Nobel Barış Ödüllü Yazar
[[Dosya:Baby ginger monkey.jpg|thumb|right|180px|Etik, yaşayan her şeye karşı hissettiğimiz sonsuz sorumluluktur.]]
|doğum_tarihi= [[14 Ocak]] 1875
[[Dosya:Cristo degli abissi.jpg|thumb|right|180px|Sonsuzluktan bize ulaşan ruhani ışının "[[aşk]]" olduğunu fark eden, [[din]]in, kendisine doğaüstü gerçekler hakkında eksiksiz bilgiler sunmasını istemekten vazgeçecektir.]]
|doğum_yeri= Alsace, Fransa
==Sözleri==
|ölüm_tarihi= [[4 Eylül]] 1965
<!-- A -->
|ölüm_yeri= Gabon, Afrika
*[[Ahlak]], kelimenin en geniş anlamıyla, canı olan her şeye karşı duyulan sorumluluk demektir.
}}

[[Dosya:Bundesarchiv Bild 183-D0116-0041-019, Albert Schweitzer.jpg|thumb|right|250px]]
*[[Ahlak]]lılığın en büyük düşmanı [[duygu]]suzlaşmaktır.
*İnsan ruhu ölmedi. Gizlenerek yaşamaya devam ediyor. İnsan ahlâkının kökü olması gereken merhametin, gerçek genişliğine ve derinliğine, ancak kendini insan türüyle sınırlamayıp bütün yaşayan canlıları kucaklaması sayesinde ulaşabileceğine inanıyorum.<ref>[http://ebooks.lib.ntu.edu.tw/1_file/AWI/96122407/07.htm ebooks.lib.ntu.edu.tw]</ref>

*Birçok insan mutsuz olduklarını bilirler; ama daha fazla sayıdaki insan mutlu olduklarını bilmezler.
<!-- B -->
*Ben daima şuna inanmışımdır ki, her birimiz hiç olmazsa yoksulluğun bir parçasını sona erdirebilmek için ufak bir şey yapabilir.

*Bir [[insan]]ın sahip olabileceği en güzel anıt, [[insan]]ların [[kalp|kalb]]indedir.

*Birçok [[insan]] mutsuz olduklarını bilirler; ama daha fazla sayıdaki insan [[mutluluk|mutlu]] olduklarını bilmezler.

*Biz [[bilgi]] edindikçe etrafımızdakiler anlaşılır bir hâl almaktan ziyade daha da gizemli olur.

*Biz hepimiz o denli çok birlikte olduğumuz halde hepimiz yalnızlıktan ölüyoruz.
*Biz hepimiz o denli çok birlikte olduğumuz halde hepimiz yalnızlıktan ölüyoruz.

*Bütün dahiler göklere uzanır, [[Mozart]] ise gökten inmiştir.
*Bütün dahiler göklere uzanır, [[Wolfgang Amadeus Mozart|Mozart]] ise gökten inmiştir.

*Büyük olmak iyidir, ama insan olmak daha iyidir.
*Büyük olmak iyidir, ama insan olmak daha iyidir.

*Gelişme iyi şeydir, yeterki her yönünden anlaşmaya varılsın.
<!-- E -->
*Etik, yaşayan her şeye karşı hissettiğimiz sonsuz sorumluluktur.

<!-- G -->
*Gelişme iyi şeydir, yeter ki her yönünden anlaşmaya varılsın.

<!-- H -->
*Hayat, bencil veya düşüncesizce hareketler nedeniyle yok edilemeyeceği gibi, daha yüce bir değer veya amaç için de feda edilemez.
*Hayat, bencil veya düşüncesizce hareketler nedeniyle yok edilemeyeceği gibi, daha yüce bir değer veya amaç için de feda edilemez.

*İnsanın ahlakı insanla bitmemeli, evrene yayılmalıdır; bir parçası olduğu büyük hayat zincirinin yeniden farkına varmalıdır. Tüm varlığın bir değeri olduğunu anlamalıdır.
*Her insanın bizi insan olarak ilgilendirdiği bilinci azalırsa kültür ve etik sarsılmaya başlar.

<!-- İ -->
*[[İnsan]] ruhu ölmedi. Gizlenerek yaşamaya devam ediyor. İnsan ahlâkının kökü olması gereken merhametin, gerçek genişliğine ve derinliğine, ancak kendini insan türüyle sınırlamayıp bütün yaşayan canlıları kucaklaması sayesinde ulaşabileceğine inanıyorum.<ref>[http://ebooks.lib.ntu.edu.tw/1_file/AWI/96122407/07.htm ebooks.lib.ntu.edu.tw]</ref>

*[[İnsan]] [[yaşam]]ının amacı başkalarına hizmet etmek, şefkat göstermek ve yardımcı olmayı istemektir.

*[[İnsan]]ın [[ahlak]]ı insanla bitmemeli, [[evren]]e yayılmalıdır; bir parçası olduğu büyük [[hayat]] zincirinin yeniden farkına varmalıdır. Tüm varlığın bir değeri olduğunu anlamalıdır.

*İnsanlar arasında çok soğukluk var, çünkü kendimizi aslında olduğumuz kadar sıcak kanlı göstermiyoruz.

<!-- K -->
*Kimi vakit sönen hayat ateşimiz rüzgar gibi bir başkası tarafından körüklenerek alevlenir; ve her birimiz bu ateşi tekrar canlandıran dostlarımıza en içten teşekkürlerimizi borçluyuz.
*Kimi vakit sönen hayat ateşimiz rüzgar gibi bir başkası tarafından körüklenerek alevlenir; ve her birimiz bu ateşi tekrar canlandıran dostlarımıza en içten teşekkürlerimizi borçluyuz.

*Mutluluk bizde olmadığı halde, başkalarına verebileceğimiz tek şeydir.
*Kimse yıllarca yaşadığı için ihtiyarlamaz. İnsanlar ideallerine ihanet ettikleri zaman yaşlanırlar.
*Mutluluk iyi bir sağlık ve kötü bir hafızadan başka bir şey değildir.

<!-- M -->
*[[Mutluluk|Mutluluğu]] sadece insanlarla "bölersen", onu "çarpabilirsin".

*[[Mutluluk]] bizde olmadığı halde, başkalarına verebileceğimiz tek şeydir.

*[[Mutluluk]] [[iyilik|iyi]] bir [[sağlık]] ve kötü bir hafızadan başka bir şey değildir.

*[[Mutluluk]], paylaşınca iki katına çıkan tek şeydir.

<!-- S -->
*Sonsuzluktan bize ulaşan ruhani ışının "[[aşk]]" olduğunu fark eden, [[din]]in, kendisine doğaüstü gerçekler hakkında eksiksiz bilgiler sunmasını istemekten vazgeçecektir.

<!-- T -->
*Tehlikeli bir dönemde yaşıyoruz, insan kendine hükmetmeyi öğrenmeden doğaya hükmetmeyi öğrendi.
*Tehlikeli bir dönemde yaşıyoruz, insan kendine hükmetmeyi öğrenmeden doğaya hükmetmeyi öğrendi.

<!-- U -->
*Uygarlık maddi ve manevi ilerlemedir; bu ilerleme gerek kişilere, gerekse topluluklara hayat uğraşısının yarattığı zorlukları azaltmakla olur.
*Uygarlık maddi ve manevi ilerlemedir; bu ilerleme gerek kişilere, gerekse topluluklara hayat uğraşısının yarattığı zorlukları azaltmakla olur.

<!-- V -->
*Vazife duygusu, en büyük terbiyeci güçtür.
*Vazife duygusu, en büyük terbiyeci güçtür.

*Ahlaklılığın en büyük düşmanı duygusuzlaşmaktır.

*Etik, yaşayan her şeye karşı hissettiğimiz sonsuz sorumluluktur.

*İnsanlar arasında çok soğukluk var, çünkü kendimizi aslında olduğumuz kadar sıcak kanlı göstermiyoruz.

*Sonsuzluktan bize ulaşan ruhani ışının "aşk" olduğunu fark eden, dinin, kendisine doğaüstü gerçekler hakkında eksiksiz bilgiler sunmasını istemekten vazgeçecektir.

*Her insanın bizi insan olarak ilgilendirdiği bilinci azalırsa kültür ve etik sarsılmaya başlar.

*Mutluluğu sadece insanlarla "bölersen", onu "çarpabilirsin".

*Kimse yıllarca yaşadığı için ihtiyarlamaz. İnsanlar ideallerine ihanet ettikleri zaman yaşlanırlar.

*Ben daima şuna inanmışımdır ki, her birimiz hiç olmazsa yoksulluğun bir parçasını sona erdirebilmek için ufak bir şey yapabilir.

*Biz bilgi edindikçe etrafımızdakiler anlaşılır bir hâl almaktan ziyade daha da gizemli olur.

*İnsan yaşamanın amacı başkalarına hizmet etmek, şefkat göstermek ve yardımcı olmayı istemektir.

*Ahlak, kelimenin en geniş anlamıyla, canı olan her şeye karşı duyulan sorumluluk demektir.

*Bir insanın sahip olabileceği en güzel anıt, insanların kalbindedir.

*Mutluluk, paylaşınca iki katına çıkan tek şeydir.
==Kaynaklar==
==Kaynaklar==
{{Kaynakça}}
{{Kaynakça}}

16.35, 18 Ocak 2016 tarihindeki hâli

Ahlaklılığın en büyük düşmanı duygusuzlaşmaktır.

Albert Schweitzer (d. 14 Ocak 1875, Kayserberg, Alman İmparatorluğu - ö. 4 Eylül 1965, Lambaréné, Gabon), 1952 Nobel Barış Ödülü sahibi Alman humaniter doktor, filozof, müzisyen, teolog, hayvansever ve anti-nükleer aktivistti.

Biz bilgi edindikçe etrafımızdakiler anlaşılır bir hâl almaktan ziyade daha da gizemli olur.
Etik, yaşayan her şeye karşı hissettiğimiz sonsuz sorumluluktur.
Sonsuzluktan bize ulaşan ruhani ışının "aşk" olduğunu fark eden, dinin, kendisine doğaüstü gerçekler hakkında eksiksiz bilgiler sunmasını istemekten vazgeçecektir.

Sözleri

  • Ahlak, kelimenin en geniş anlamıyla, canı olan her şeye karşı duyulan sorumluluk demektir.
  • Ben daima şuna inanmışımdır ki, her birimiz hiç olmazsa yoksulluğun bir parçasını sona erdirebilmek için ufak bir şey yapabilir.
  • Birçok insan mutsuz olduklarını bilirler; ama daha fazla sayıdaki insan mutlu olduklarını bilmezler.
  • Biz bilgi edindikçe etrafımızdakiler anlaşılır bir hâl almaktan ziyade daha da gizemli olur.
  • Biz hepimiz o denli çok birlikte olduğumuz halde hepimiz yalnızlıktan ölüyoruz.
  • Bütün dahiler göklere uzanır, Mozart ise gökten inmiştir.
  • Büyük olmak iyidir, ama insan olmak daha iyidir.
  • Etik, yaşayan her şeye karşı hissettiğimiz sonsuz sorumluluktur.
  • Gelişme iyi şeydir, yeter ki her yönünden anlaşmaya varılsın.
  • Hayat, bencil veya düşüncesizce hareketler nedeniyle yok edilemeyeceği gibi, daha yüce bir değer veya amaç için de feda edilemez.
  • Her insanın bizi insan olarak ilgilendirdiği bilinci azalırsa kültür ve etik sarsılmaya başlar.
  • İnsan ruhu ölmedi. Gizlenerek yaşamaya devam ediyor. İnsan ahlâkının kökü olması gereken merhametin, gerçek genişliğine ve derinliğine, ancak kendini insan türüyle sınırlamayıp bütün yaşayan canlıları kucaklaması sayesinde ulaşabileceğine inanıyorum.[1]
  • İnsan yaşamının amacı başkalarına hizmet etmek, şefkat göstermek ve yardımcı olmayı istemektir.
  • İnsanın ahlakı insanla bitmemeli, evrene yayılmalıdır; bir parçası olduğu büyük hayat zincirinin yeniden farkına varmalıdır. Tüm varlığın bir değeri olduğunu anlamalıdır.
  • İnsanlar arasında çok soğukluk var, çünkü kendimizi aslında olduğumuz kadar sıcak kanlı göstermiyoruz.
  • Kimi vakit sönen hayat ateşimiz rüzgar gibi bir başkası tarafından körüklenerek alevlenir; ve her birimiz bu ateşi tekrar canlandıran dostlarımıza en içten teşekkürlerimizi borçluyuz.
  • Kimse yıllarca yaşadığı için ihtiyarlamaz. İnsanlar ideallerine ihanet ettikleri zaman yaşlanırlar.
  • Mutluluğu sadece insanlarla "bölersen", onu "çarpabilirsin".
  • Mutluluk bizde olmadığı halde, başkalarına verebileceğimiz tek şeydir.
  • Mutluluk, paylaşınca iki katına çıkan tek şeydir.
  • Sonsuzluktan bize ulaşan ruhani ışının "aşk" olduğunu fark eden, dinin, kendisine doğaüstü gerçekler hakkında eksiksiz bilgiler sunmasını istemekten vazgeçecektir.
  • Tehlikeli bir dönemde yaşıyoruz, insan kendine hükmetmeyi öğrenmeden doğaya hükmetmeyi öğrendi.
  • Uygarlık maddi ve manevi ilerlemedir; bu ilerleme gerek kişilere, gerekse topluluklara hayat uğraşısının yarattığı zorlukları azaltmakla olur.
  • Vazife duygusu, en büyük terbiyeci güçtür.







Kaynaklar

  1. ↑ ebooks.lib.ntu.edu.tw
Albert Schweitzer ile ilgili daha fazla bilgiye Vikipedi'den ulaşabilirsiniz.
"https://tr.wikiquote.org/w/index.php?title=Albert_Schweitzer&oldid=136332" sayfasından alınmıştır