Edip Cansever: Revizyonlar arasındaki fark
[kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Değişiklik özeti yok |
Değişiklik özeti yok |
||
15. satır: | 15. satır: | ||
* Mutluluk bir kibrit çöpü, artık ne kadar yanarsa. |
* Mutluluk bir kibrit çöpü, artık ne kadar yanarsa. |
||
{{vikipedi|Edip Cansever}} |
{{vikipedi|Edip Cansever}} |
||
* Bu aralar ellerim hep üşür benim. Doktor 'kansızlık' der, ben 'sensizlik' derim . |
|||
* Bana kalbimdesin deme! Bilirsin, kalabalık yerleri sevmem. |
|||
* Bazen diyorum ki onu kafama takmamalıyım. Sonra da diyorum ki; önce kalbimden atmalıyım . |
|||
* Kim ne derse desin ben bu günü yakıyorum yeniden doğmak için çıkardığım yangından... |
|||
* Bakmayın etrafımda çok insan dolandığına; sırılsıklam yalnızım aslında. |
|||
* Sormayın artık her gün 'nasılsın' diye..! Nasılsa adet olmuş iyiyim demek. Kötüyüm ben hem de çok..! Kime ne ? |
|||
* Acılar da acılaşıyor gittikçe sanki, bir azarlanmayla ölümünü düşünen çocuklar gibi. |
|||
* Sevgiler gönderirdi nedense utanırdı da bundan Gönderir gönderir geri alırdı bir gücenikliği sonra. |
|||
* Doğanın bana verdiği bu ödülden çıldırıp yitmemek için iki insan gibi kaldım. Birbiriyle konuşan iki insan. |
|||
* Bu yüreğe bu kadar acı fazla dersin bazen kendine.. Ama hata bizde. Küçücük bir yürekle kocaman sevmek ne haddimize ! |
|||
* Arkana Bile Bakmadan Gitmek İstersin. Öyle Herşeyi Bırakmana Falan Da Gerek Yok. Anıları Bırakabilsen Yeter..! |
|||
* Sanki hiçbir şey uyaramaz içimizdeki sessizliği, ne söz, ne kelime, ne hiçbir sey. |
|||
* Kısa bir gülümseme yürüdü dudaklarından. Benim dudaklarıma da geçti... |
|||
* Çünkü sen, Sen benim sevmemin başlangıcısın olsa olsa. |
|||
* Biliyorsun, bizim her türlü yalnızlığımız Yeni bir dil olacak yarın. |
|||
* Hiçbir dilde söylenmemiş, hiçbir dilde yazılmamış, sözler ve şarkılar içindeyim. |
|||
* Anlıyorum Yaşam elbette uzun biz duyabildikçe sevgiyi Yalnızca bunun için uzun Yani sevgiyle de sevebilir insan, sevdayla da... |
|||
* Bazen arkana bile bakmadan gitmek istersin. Öyle her şeyi bırakmana falan da gerek yok. Anıları bırakabilsen yeter . |
|||
* Öyle bir çık ki karşıma Her baktığımda ilk defa görüyormuşum gibi, az kalsın ölüyormuşum gibi'' hissedeyim seni . |
|||
* İnsanın insana verebileceği en değerli şey yalnızlıktır. |
|||
* Nedensiz bir çocuk ağlaması bile Çok sonraki bir gülüşün başlangıcıdır. |
|||
* Değilsek de yakın, birbirimize uzak da sayılmayız büsbütün... |
|||
* İnsanın insandan başka dayanağı yok. Yalnızlık bile, başka insanların varlığı bilindikçe bir anlama kavuşuyor. |
|||
* Oysa Allah sevdiğine kavuştursun. diyen hiç bir dilenciyi boş geçmemiştim ben. |
|||
* Neden aklıma geliyor istasyon büfesindeki durusun.Hava soğudu -kasımın son günleri- kar yağacak, bembeyaz olacak unutulmuşluğum. |
|||
* Sarılıp gövdesine sımsıkı, bir kadın kendini doğurabilir isterse. |
|||
* Bir mektup, bir telgraf alındısı değil unutulmuş bir sevdadır kapısını çalan. |
|||
* Gökyüzü gibi şu çocukluk, hiçbir yere gitmiyor. |
|||
* Biliyor musun az az yaşıyorsun içimde ; oysaki seninle güzel olmak var... |
|||
[[Kategori:Türk şairler]] |
[[Kategori:Türk şairler]] |
15.28, 26 Ocak 2013 tarihindeki hâli
Edip Cansever, (8 Ağustos 1928–28 Mayıs 1986) Türk şair.
- İnsan bazen ağlamaz mı bakıp bakıp kendine
- Ben suyun bir dakika durduğu. Durunca boğulduğu bir yerdeyim.”
- Her şey rengine göre kanar bilirsin.
- Seni unutarak baktığımda bile, dünyanın her yerlerinden geçiyorsun.
- Yalnızım, yalnızsın. Bize kim gülümseyecek?
- Ne gelir elimizden insan olmaktan başka.
- Ne çıkar siz bizi anlamasanız da.
- Duymuyorsun sen kendini. Başıboş bir müzik gibisin kırlarda.
- Siz yarın deyince aklıma ölmek geliyor, katıla katıla ölmek..
- Çok uzaklara bakmaktır, diyoruz, durmadan saate bakmak.
- Elbette bir ustalıktır bizim sevgimiz. Mutlu bir yolcu gibi yol kenarlarındakilere el eden.
- Tek ihtiyacım neydi biliyor musun? Bir papatya yaprağı daha.
- Mutluluk bir kibrit çöpü, artık ne kadar yanarsa.
Edip Cansever ile ilgili daha fazla bilgiye Vikipedi'den ulaşabilirsiniz.
- Bu aralar ellerim hep üşür benim. Doktor 'kansızlık' der, ben 'sensizlik' derim .
- Bana kalbimdesin deme! Bilirsin, kalabalık yerleri sevmem.
- Bazen diyorum ki onu kafama takmamalıyım. Sonra da diyorum ki; önce kalbimden atmalıyım .
- Kim ne derse desin ben bu günü yakıyorum yeniden doğmak için çıkardığım yangından...
- Bakmayın etrafımda çok insan dolandığına; sırılsıklam yalnızım aslında.
- Sormayın artık her gün 'nasılsın' diye..! Nasılsa adet olmuş iyiyim demek. Kötüyüm ben hem de çok..! Kime ne ?
- Acılar da acılaşıyor gittikçe sanki, bir azarlanmayla ölümünü düşünen çocuklar gibi.
- Sevgiler gönderirdi nedense utanırdı da bundan Gönderir gönderir geri alırdı bir gücenikliği sonra.
- Doğanın bana verdiği bu ödülden çıldırıp yitmemek için iki insan gibi kaldım. Birbiriyle konuşan iki insan.
- Bu yüreğe bu kadar acı fazla dersin bazen kendine.. Ama hata bizde. Küçücük bir yürekle kocaman sevmek ne haddimize !
- Arkana Bile Bakmadan Gitmek İstersin. Öyle Herşeyi Bırakmana Falan Da Gerek Yok. Anıları Bırakabilsen Yeter..!
- Sanki hiçbir şey uyaramaz içimizdeki sessizliği, ne söz, ne kelime, ne hiçbir sey.
- Kısa bir gülümseme yürüdü dudaklarından. Benim dudaklarıma da geçti...
- Çünkü sen, Sen benim sevmemin başlangıcısın olsa olsa.
- Biliyorsun, bizim her türlü yalnızlığımız Yeni bir dil olacak yarın.
- Hiçbir dilde söylenmemiş, hiçbir dilde yazılmamış, sözler ve şarkılar içindeyim.
- Anlıyorum Yaşam elbette uzun biz duyabildikçe sevgiyi Yalnızca bunun için uzun Yani sevgiyle de sevebilir insan, sevdayla da...
- Bazen arkana bile bakmadan gitmek istersin. Öyle her şeyi bırakmana falan da gerek yok. Anıları bırakabilsen yeter .
- Öyle bir çık ki karşıma Her baktığımda ilk defa görüyormuşum gibi, az kalsın ölüyormuşum gibi hissedeyim seni .
- İnsanın insana verebileceği en değerli şey yalnızlıktır.
- Nedensiz bir çocuk ağlaması bile Çok sonraki bir gülüşün başlangıcıdır.
- Değilsek de yakın, birbirimize uzak da sayılmayız büsbütün...
- İnsanın insandan başka dayanağı yok. Yalnızlık bile, başka insanların varlığı bilindikçe bir anlama kavuşuyor.
- Oysa Allah sevdiğine kavuştursun. diyen hiç bir dilenciyi boş geçmemiştim ben.
- Neden aklıma geliyor istasyon büfesindeki durusun.Hava soğudu -kasımın son günleri- kar yağacak, bembeyaz olacak unutulmuşluğum.
- Sarılıp gövdesine sımsıkı, bir kadın kendini doğurabilir isterse.
- Bir mektup, bir telgraf alındısı değil unutulmuş bir sevdadır kapısını çalan.
- Gökyüzü gibi şu çocukluk, hiçbir yere gitmiyor.
- Biliyor musun az az yaşıyorsun içimde ; oysaki seninle güzel olmak var...