Yunus Emre

Başlığın diğer anlamları için Yunus Emre (kitap) sayfasına bakınız.

Yunus Emre (d. 1240 Yunusemre, Mihalıçcık, Eskişehir - ö. 1321), Anadolu'da Türkçe şiirin öncüsü mutasavvıf ve halk şairi.

Sözleri

• Sabah mezarlığa vardım, baktım herkes ölmüş yatar, her biri çâresiz olup, ömrünü yitirmiş yatar.

• Maharet güzeli görebilmektir, sevmenin sırrına erebilmektir. Cihan, Alem herkes bilsin ki şunu; En büyük ibadet sevebilmektir.

• Miskin Adem oğlanı, nefse zebun olmuştur. Hayvan canavar gibi, otlamağa kalmıştır.

• Hoştur bana senden gelen.Ya gonca gül,yahut diken.Ya hayattır,yahut kefen. Nârın da hoş,nurun da hoş.Kahrın da hoş,lütfun da hoş.

• Yunus sözi alimden, zinhar olma zalimden, korkadurın ölümden, cümle doğan ölmüştür.

• Bir avuç toprak, biraz da su'yum ben, neyimle övüneyim, işte buyum ben.

• Sen doğru ol da varsın sanan eğri sansın. Lâkin sakın unutma ki; Sen kendini bir şey sanmadığın sürece doğru insansın.

• Hiç hata yapmayan insan, hiçbir şey yapmayan insandır. Ve hayatta en büyük hata, kendini hatasız sanmaktır.

• Bu dünyaya inanma, vefasın bulam sanma. Ömrün veren ziyana, çoğu pişman içinde.

• Olsun be aldırma Yaradan yardır. Sanmaki zalimin ettiği kârdır. Mazlumun ahı indirir şâhı. Herşeyin bir vakti vardır.

• Bir kez gönül yıktın ise, Bu kıldığın namaz değil. Yetmiş iki millet dahi Elin ‘yüzün’ yumaz değil.

• Eğer bir mümin’in kalbin kırarsan hakka eylediğin secde değildir.

• Dağa düşer kül eyler, gönüllere yol eyler, sultanları kul eyler, hikmetli nesnedir aşk.

• Sabır saadeti ebedi kalır Sabır kimde ise o nasib alır.

• Yalancı dünyaya konup göçenler. Ne söylerler ne bir haber verirler

• Eğer, ilerde bir gün “keşke” demek istemiyorsan, 3 şeyi doğru seç! Eşini, işini, arkadaşını.

• Dört kitabın manasını okudum tahsil ettim. Aşka gelince gördüm, bir uzun hece imiş.

• Benlik davasını bırak muhabbetten olma ırak, sevgi ile dolsun yürek hoşgörülü olmaya bak.

• Zulum ile abad olanın akıbeti berbad olur.

• Ana rahminden geldik pazara, bir kefen aldık döndük mezara.

• Ey hayat ırmağından su içenler! Gelin soralım canlara ki güzelliği ne oldu da gidiyor. Ben hep seninim diyordu, şimdi neyi buldu da gidiyor?

• Dervişlik dedikleri, hırka ile taç değil. Gönlün derviş eyleyen hırkaya muhtaç değil.

• Bir bahçeye giremezsen, durup seyran eyleme. Bir gönül yapamazsan, yıkıp viran eyleme.

• Az söz erin yüküdür, çok söz hayvan yüküdür.

• Ben sevdiğimi demez isem, sevmek derdi boğar beni.

• Çok mal haramsız, çok söz yalansız olmaz.

• Cümleler doğrudur sen doğru isen,
  Doğruluk bulunmaz sen eğri isen.

• Ete kemiğe büründü, Yunus deyu göründü.

• Yaratılanı hoş gör, Yaradan'dan ötürü.

• Aşıklar ölmez, ölen hayvan imiş.

• Derdi dünya olanın, dünya kadar derdi olurmuş

• Ölür ise ten ölür, canlar ölesi değil.

• İlim ilim bilmektir, ilim kendin bilmektir, sen kendin bilmez isen, ya nice okumaktır.

• Ölümden ne korkarsın, korkma ebedi varsın.

• Aşık olamayan adem benzer yemişsiz ağaca.

• Türlü türlü cefanın adını aşk koymuşlar.Aşka münkir ademi bu meydandan sürmüşler.

• Aşk aşıkı şir eder, aslanı zencir eder, katı taşı mum eder

• Dervişlik baştadır, tacda değil. Kızdırmak oddadır, sacda değil.

• Benim uçmak neme gerek, hergiz gözüm ona bakmaz.

• Cennet cennet dedikleri, birkaç köşkle birkaç huri. İsteyene ver onları, bana seni gerek seni...

• Sevelim sevilelim, dünya kimseye kalmaz..

• Ya Rabbena hayreyle,
  Muhammed'e yâr eyle,
  Kabrimizi nur eyle,
  Kabre vardığım gece.

• Ben gelmedim dâvi (dava) için,
  Benim işim sevgi için
  Aşkın yeri gönüllerdir,
  Gönüller yapmaya geldim.

• Akıl bir kişidir, Allah'a bakar.
  Uyarsan akla uy, ol buhl'ı (cimriliği) yakar.

• Akıl, adl (adalet) ıssı (sahibi) bir ulu kişidir.
  Medet etmek sana onun işidir.

• Gelin taniş olalım, işi kolay kılalım.
  Sevelim sevilelim, dünya kimseye kalmaz.

• Eğer aşkı sever isen can olasın.
  Kamu derdine hem derman olasın.

• Çalab'ın dünyasında
  Yüz bin dürlü sevgi var;
  Biri Rahmân-ı Rahîm
  Biri şeytan-ı racîm.

• Dağlar nice yüksek ise yol onun üstünden geçer.

• Sözü bilen kişinin yüzünü ak ede bir söz.
  Sözü pişirip diyenin işini sağ ede bir söz
  Söz ola bitire savaşı, söz ola kestire başı
  Söz ola ağulu(zehirli) aşı
  Yağ ile bal ede bir söz.

• Mal sahibi mülk sahibi,
  Hani bunun ilk sahibi,
  Mal da yalan mülk de yalan ,
  Var gel biraz da sen oyalan.

• Sanırdım kendim ayrıyım
  Dost ayrıdır, ben gayrıyım
  Beni bu hayale salan
  Bu sıfat-ı hayvan imiş..

• Nazar eyle itiri
  Pazar eyle götürü
  Yaradılanı hoş gör
  Yaradandan ötürü

• Mü'min olanların çoktur cefâsı,
  Ahirette olur zevk-u sefâsı,
  On sekiz bin âlemin Mustafâ'sı,
  Adı güzel, kendi güzel Muhammed

• Sular hep aktı geçti, kurudu vakti geçti,
  Nice han nice sultan tahtı bıraktı geçti,
  Dünya bir penceredir, her gelen baktı geçti..,

• Derviş Yunus sana söyleme derler,
  Ya ben öleyim mi söylemeyince.

Dış bağlantılar

Yunus Emre ile ilgili daha fazla bilgiye Vikipedi'den ulaşabilirsiniz.