Orhan Kemal
| Orhan Kemal | |
|---|---|
| Doğum tarihi | 15 Eylül 1914 |
| Doğum yeri | Ceyhan |
| Ölüm tarihi | 2 Haziran 1970 |
| Ölüm yeri | Sofya |
 Vikipedi maddesi Vikiveri öğesi | |
Orhan Kemal (asıl adı Mehmet Raşit Öğütçü), gerçekçi Türk romancısı ve oyun yazarıdır.
Sözleri[değiştir]
- Bana bak Hadi, biliyor musun elime şöyle biraz para geçse, kira, tencere derdi olmasa, bir de çocuklar okuyup kendilerini kurtarsalar, ilk işim bütün yazdıklarımı yeniden yazmak olacak.[1]
- Esas mesleğim hiçbir titri (unvanı) olmayan, sekizinci planda kalmış işler. Küçük adamların ömürlerini törpüleyen ıvır zıvır işler. Ekseri bu ıvır zıvır işler peşinde koşmak, filimci, sinemacı kovalamak. Beyoğlu'nun ara sokaklarından Cağaloğlu yokuşuna taban tepmek.[1]
- Yıllardır iş ararım. Bulamadım. Bundan sonra da bulacağımı sanmam. Ama dilenecek değilim tabii. Bütün iş mademki kalemimle çalışmak zorundayım, velinimetime sımsıkı sarılmakta. Her şeye rağmen ekmeği oradan çıkarmaktan başka çare yok.[1]
- Beni çoğunlukla gündüzleri sokakta görürler. Ben devamlı bir yerlere giderim. Bir yerlere uğrar, bir yerlerden bir yerlere göçer dururum. Yıllardır her sabah, yaz demez, kış demez, sabahın dördünde kalkarım yataktan. Ve sabah dokuza kadar yazımı yazarım. Sonra sokağa çıkarım, İkbal'e uğrar kahvemi içerim. Yazmak için yaşamak, duymak, halkı algılamak gerekir. Bir yazı için çok gereklidir halkın içinde kalabilmek. Ve halkın değişimini algılamak. Eskimemek için. Hatta değişimi yakalamak, bu değişimin dışına düşmemek gerekmektedir. Ve bunun ötesinde bir yazar olarak yaşamın günü gününe sürer gider. Her gün çalışmak, her gün yazmak, her gün boğuşmak gerekir ekmekle. Bu ara halktan yana olduğum için de çok güç bir fatura ödetirler.[1]
Eserlerinden[değiştir]
Bereketli Topraklar Üzerinde[değiştir]
- Olma kula kul, öpme el ayak, kirlenmesin ağzın. Ya ver canını insan için ya da etme kalabalık dünyamıza!
- Anca beraber kanca beraberdi sözde. Hani? Neredeydi? Demek düşmeye görmeyeydi insan...
- Emekçiyim ben, köle değil!
- Küfrün adını günah koymuşlar. Günahsa günahı bana!
- Kitap okumalı, gürül gürül. Okuma yazma gibi var mı?
- Ya olmalı insan, vermeli canını insan için yahut etmemeli kalabalık dünyamızda.
- Ecel arkadaş ecel. Eceli biliyor musun? Ecel geldi cihane, başağrısı bahane demişler.
Hakkında söylenenler[değiştir]
- Babam kalemini satmamakla övünen bir yazardı.
- Oğlu Işık Öğütçü[2]
- Orhan Kemal bizim Maksim Gorki'miz, İgnozio Silone'miz, Emile Zola'mızdır.
- Özdemir İnce[1]
- İyi bir yazardır. Ama kitaplarını okurken onun aynı zamanda çok iyi bir insan olduğunu anlarsınız. Hattâ apaçık görürsünüz. O kimsesiz sokak çocuklarını anlatırken onlara kıyamaz, sevgisiyle onları kayırır. Onun kanadı kırık küçük melekleri sadece düşlere sığınarak yağmur-çamura, soğuğa, açlığa karşı koyar. Vahşi ve yırtıcı değildirler. Ruhları soyludur. Öldüklerinde masumiyetin ölümüne ağlarsınız. Yıllar sonra onları hatırladığınızda yüreğiniz sızlar. Orhan Kemal böylesine iyi bir insan olmasaydı belki çok büyük bir yazar olabilirdi. O çocukların vahşetle emzirile beslene nasıl vahşileşebildiklerini, iyice kıstırıldıklarında karanlığın yüreğine nasıl dalıverdiklerini anlatabilseydi. Yüreği elverseydi. İyiliğin ahlâkıyla bu kadar dindar olmasaydı. Doğduklarından itibaren hiçbir güvence duygusuna sarılamadan, hiç okşanmadan büyüyen çocukların, ister katil olsunlar, ister hırsız, yanlarında durmaktı, yazarın dini. Ben de Orhan Kemal'in tanrısına inanıyorum.
- Yıldırım Türker[3]
Kaynakça[değiştir]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Vazife sırasında Orhan Kemal, Radikal, 12 Nisan 2002, erişim tarihi: 14 Eylül 2008.
- ↑ Orhan Kemal kitapları İngiltere’de, NTVMSNBC, 12 Haziran 2008, erişim tarihi: 14 Eylül 2008.
- ↑ Çıfıtlar, deliler, hayat kadınları, Radikal, 9 Eylül 2001, erişim tarihi: 14 Eylül 2008.
