Aman ne sağlıklı yaşamı! Seks tabii ki. Geçen gün Usain Bolt’un bir söyleşisini okudum, o bile kız tavlamak için spor yapıyormuş. Türkiye’de öyle ya da böyle tanınıyorsun, paranla, dilinle, şöhretinle durumu kurtarıyorsun. Amerika’da ise ‘hiç kimse’sin ve rekabet ağır. E bir de gözüm yükseklerde. Benim beğendiğim tipler, dergilerden fırlamış gibi duranlar, onlar da haklı olarak sadece kendileri gibi olanları beğeniyor. Buna yatırım yapıyorum ben de. Sonuçta New York’ta tek rekabet ölçüsü santim! Hemen ilk akla gelen ölçüden bahsetmiyorum. Kolun ne kadar kalın, baldırların nasıl, karnında kaç baklava var daha önemli!
Ben Nuray Mert miyim ‘mağduriyet kraliçesi’ rolü oynayayım!
Varoşlarda düğün salonlarında sahne alanlar gibisiniz. (Hazım Körmükçü'ye hitaben)
İsteseniz de gazeteci olamazsınız; ben, bu işin doktorasını yaptım. (Serap Ezgü ile tartışırken)
Üniversitede ders veriyorsunuz ve Radikal gazetesi okumuyorsunuz öyle mi? (İnci Çayırlıya İnci Teyze diye hitap ederken)
Yaşı biraz fazla büyümüş California'lı kaykaycı zenciler.
Hemen her alanda Türkiye giderek insan üreten değil, yok eden bir makineye dönüşüyor.
Başkaları tarafından 'elit' diye damgalanan insanlar demokrasi adına, hoşgörü ve siyasal doğruculuk diyerek seslerini pek çıkarmıyordu. Sadece anlamaya çalışıyorlardı. Neden küçümsendiklerini, entelektüel olmanın neden utanılacak bir şey olduğunu çözmek için...Kısa sürede anlaşıldı ki elitlere savaş açanların kendilerini geliştirmek gibi bir dertleri yok, sadece başkalarını sindiremiyorlar.
(19.01.2011 tarihli köşe yazısından)
Gerçeğin er geç ortaya çıkmak gibi bir huyu vardır.
”Bak” dedi Genel Yayın Yönetmeni, “Hükümet isterse en sağlam kuruluşları, en sağlam bankaları bile bir günde batırır.” Tam da böyle oldu.[1]
Vikipedi maddesi
Vikiveri öğesi